بیشتر آپارتمانهای این محله یک شکل هستند؛ چراکه توسط شرکتی خصوصی متعلق به فردی به اسم دولتآبادی در سال۱۳۵۰ ساخته شدند. جالب است بدانید این آپارتمانها از همان ابتدای ساخت مجهز به شبکه فاضلاب شدند و میتوان گفت دولتآباد از نخستین محلههای تهران است که صاحب شبکه فاضلاب شده است. این محله ۳میدان اصلی دارد که با شماره مشخص میشوند و بهترتیب به فلکه اول، دوم و سوم معروف هستند.
غروبها اطراف این فلکهها اغلب مملو از جمعیتی است که برای گشتوگذار و قدمزدن آمدهاند، بهویژه اطراف فلکه سوم به دلیل مغازههای پرزرق و برقش اغلب شلوغ و پر ازدحام است. بافت جمعیتی دولتآباد نه فقط در شهرری، بلکه در تهران منحصربهفرد است؛ چراکه بخش قابل توجهی از جمعیت این محله را «معاودان» تشکیل میدهند. معاودان ایرانیانی هستند که در سالهای دور (بعضاً ۲۰۰سال قبل) به عراق رفتند و آنجا ساکن شدند، اما بعد از آغاز جنگ ایران و عراق، به دستور صدام از عراق اخراج و به ایران بازگشتند. اغلب این افراد اگرچه ملیت ایرانی دارند اما بین خودشان به زبان عربی صحبت میکنند و به همین دلیل بخشی از محله دولتآباد (بلوار قدس) به محله عربها معروف شده است.
در محله عربها انواع غذاها و شیرینیهای عربی را میتوان یافت. انواع باقلواهای گرانقیمت و خوشمزه و نوعی غذای بسیار لذیذ به نام «شاورما» مشتریان پر و پا قرصی از همه نقاط تهران دارد. محدودهای که امروزه با نام محله دولتآباد میشناسیم، در زمانی نه خیلی دور تفرجگاه مردم تهران بهویژه درباریان قاجاری بود. بقایای یک قلعه قدیمی که هنوزهم خانوادههایی در آن زندگی میکنند نشان میدهد که پیشینه زندگی در این محله به سالهای خیلی دور بر میگردد. در کنار این قلعه آثار تاریخی هم وجود داشت که متأسفانه در دهه ۶۰تخریب و به جای آن شهرکی جدید ساخته شد. هنوز هم اگر در کوچهپسکوچههای این محله قدم بزنید نشانههایی از پیشینه این محله قدیمی را خواهید یافت. یکی از این نشانهها بقایای سردر باغی است که به باغ شازده معروف و زمانی محل تفریح تهرانیها بود.