همان‌طور که از نامش پیداست، فرحزاد به‌عنوان مکانی برای نشاط روح و حال خوب است. این محله قدمتی طولانی دارد و در برخی از کتب قدیمی مانند «یاقوت حموی» و «منتقله الطالبیه» از آن به‌عنوان روستایی خوش آب و هوا نام برده شده است. این بخش از منطقه ۲ تا ۴۰ سال پیش هنوز قریه فرحزاد نامیده می‌شد و در بخش شمیرانات واقع شده بود، اما از دهه ۶۰ به بعد با آسفالت خیابان اصلی و تغییر ساخت‌وساز خانه‌ها، بافتی شبیه شهر پیدا کرد و در تقسیم‌بندی مناطق شهرداری، در منطقه ۲ قرار گرفت. «رحیم فرحزادی» یکی از ساکنان قدیمی محله فرحزاد می‌گوید: «همیشه یک اتوبوس قدیمی و۳ شورلت در میدان اصلی فرحزاد برای مسیر میدان انقلاب و میدان تجریش وجود داشتند.
بعد از یک ساعت انتظار، با ۵ یا ۶ نفر مسافر میدان کتابی را به سمت مقصد ترک می‌کردند و محله را خاک بر می‌داشت، چون هنوز خیابان ۴۰ متری سابق یا فرحزاد آسفالت نبود. نماد این محله قدیمی وجود ۲ امامزاده به نام‌های امامزاده صالح(ع) و امامزاده ابوطالب(ع) است. حسینیه اعظم فرحزاد قدمتی حدود ۳۰۰ سال دارد و دارای گنجینه‌ای از ظروف مسی قدیمی است. در مناسبت‌های مذهبی نذری‌پزان در این حسینیه برپاست. »