«عبدالرضا گلپایگانی» معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران، درباره چرایی شکست طرح‌های تدوین شده در عودلاجان می‌گوید: «فقط پرداختن به مسائل کالبدی، درمان درد محله عودلاجان نیست، بلکه باید مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مورد توجه قرارگیرد.»
وی با اشاره به اینکه محله عودلاجان و بازار تهران پنجره‌هایی هستند که ما را به ارزش‌های تاریخی‌مان متصل می‌کند، می‌گوید: «بازار تهران، نمادی از سابقه کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگ ایرانی است و پاسخگویی به چگونگی برخورد و شیوه مواجهه با این محدوده‌های واجد ارزش، مسئله‌ای پیچیده و دشوار است.»
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران، نیز در مورد اهمیت محله عودلاجان می‌گوید: «نقش، جایگاه و کارکرد محله عودلاجان در حال و آینده، نمی‌تواند مستقل از محدوده مرکزی تهران باشد که در غیر این صورت، در محله عودلاجان و محله‌های تاریخی مشابه در نوسازی و احیا موفق نمی‌شدیم.»
به گفته «علی اکبری» برای نوسازی و احیای محله‌های قدیمی ضروری است سیاست‌ها، برنامه‌ها و تصمیم‌ها از ثبات لازم برخوردار باشند و باید از شتابزدگی در نوسازی چنین مکان‌هایی اجتناب کرد.