گروه سیاسی: باوجود اصرارهای اعضای گروه 6+5 در این مورد که در تعیین فهرست نهایی جبهه متحد اصولگرایان، اختلاف نظر اساسی وجود ندارد، شواهد و قرائن قطعی نشان می‌دهد فهرست‌های سایه همچنان بر فهرست اصلی سنگینی می‌کند.

 در جبهه متحد اصولگرایان از ابتدا قرار بوده است، که در جلسات 6نفره (مرکب از فدایی و زاکانی از جمعیت ایثارگران،‌بادامچیان و صدر از جبهه پیروان خط امام و رهبری، مصلحی و محصولی از رایحه خوش خدمت) روی نامزدهای تهران اتفاق نظر حاصل شود و اصطلاحا اجماع صورت گیرد.

فهرست مورد بحث در نشست‌های 6نفره‌ای که از آن یاد شد بسیار بیشتر از زمانی که تصور می‌شد وقت گرفت و اعلام نهایی فهرست بارها به تعویق افتاد.زمانی که خبرگزاری فارس فهرست را انتشار داد اظهارنظرهای اصولگرایان در مخالفت با آن که از پیش هم سابقه داشت- افزایش یافت.

اعتراض متوجه چیست؟

برخی از معترضان برآنند که اصولگرایی بسیار فراگیرتر از آن است که بتوان در نشستی که اعضای آن را 6نفر فوق‌الذکر تشکیل می‌دهند، برای آنان تصمیم گرفت.

این اعتراض آنگاه گسترده‌تر می‌شود که برخی از جریانات سیاسی که در انتخابات مجلس هفتم و نیز دومین و سومین دوره انتخابات شوراهای شهر نقشی پررنگ داشته‌اند، به زعم جریان‌های سیاسی، نقش و تاثیر آنها در انتخابات کمرنگ دیده شده یا اصلا به حساب نیامده‌اند.

اما اعتراض‌ها تنها به این جریان ختم نمی‌شود. حتی برخی از اصولگرایان که نماینده‌شان در نشست 6نفره حضور دارد، از تنگ‌نظری‌های اعمال شده در تعیین نامزدها گلایه دارند.

برمبنای این دیدگاه، افرادی که از صلاحیت بیشتری برخوردار بوده‌اند در فهرست جایی ندارند و افرادی که تاکنون فاقد کمترین پایگاه سیاسی و اجتماعی بوده‌اند در میان نامزدها جای گرفته‌اند.

چگونگی انتخاب نامزدها

براساس شنیده‌ها در جلسات 6نفره، برخلاف مصوبه نخستین، هر گروه تلاش کرده است سهم خود را در فهرست نهایی حفظ کند.

به نظر می‌رسد چنین رویکردی، به سرعت به یک سوژه اختلاف افکن تبدیل شده است.

الهام امینی‌زاده نماینده مردم تهران در مجلس هفتم و عضو کمیسیون امنیت ملی که در فهرست نهایی اصولگرایان برگزیده نشده، گفته است جریان رایحه خوش خدمت(نزدیک به دولت) سهمیه‌ای 14نفره در فهرست تهران برای خود قائل است.

دیگر شنیده‌ها نیز حکایت از آن دارد که جریان رایحه خوش خدمت به هنگام طرح برخی نامزدها در جلسات، تهدید کرده است در صورت حضور آنها در فهرست، از جبهه متحدانشعاب خواهد کرد.

گزارش‌ها حکایت از آن دارد که با وجود تاکید برخی از سران جریان اصولگرا در مورد حضور چهره‌های مشهوری چون حسن روحانی در فهرست اصولگرایان، جریان رایحه خوش خدمت، موضعی تند گرفت.

گو اینکه ممکن است حسن روحانی به دلایل دیگری از ثبت نام در انتخابات صرفنظر کرده باشد، اما شاید بتوان دلیل عدم ثبت نام او را در چنین برخوردهایی نیز جست‌وجو کرد.

چهره‌های گمنام

جریان اصولگرا در انتخابات مجلس هفتم- و پیش از آن در انتخابات دور دوم شوراها - به دلیل وجود فضای خسته کننده سیاسی در کشور که بر اثر کشمکش‌های تندروهای جناح دوم خرداد ایجاد شده بود به تاکتیکی روی آورد که با توفیق روبه‌رو شد.

براساس این تاکتیک که شاید بتوان آن را «حرکت با چراغ خاموش» خواند، اصولگرایان توانستند در هر دو انتخابات شوراهای دوم و مجلس هفتم برنده شوند. این تاکتیک نه تنها در تهران که در سراسر کشور  نتایج برای اصولگرایان به همراه داشت.

تکرار تجربه

آیا تاکتیک گذشته اصولگرایان قرار است باز هم تکرار شود؟ به نظر می‌رسد برخی از جناح اصولگرا در پی آن است که تجربه گذشته را یک بار دیگر بیازماید.

اما اوضاع و احوال سیاسی کشور گواه آن است که شرایط امروز مشابهت چندانی با فضای انتخابات مجلس هفتم ندارد و اشتهار به عنوان یک ملاک قوی در انتخابات تأثیر دارد.

4 سال پیش جامعه به دلیل رفتار جناح دوم خرداد، دچار سیاست‌زدگی شدید و افراطی شده بود و طبیعی است در چنین محیطی، نگاه به مقوله سیاست بسیار منفی باشد.

اما خردگرایی نسبی اصولگرایان در سال‌های گذشته فضا را به گونه‌ای تغییر داد که حتی دوم خردادی‌های تندرو نیز دوباره مجال و فرصت ابراز وجود پیدا کرده‌اند. به این ترتیب، دوباره شرایطی پیش آمده که چهره‌های سرشناس‌تر اقبال بیشتری برای رأی آوردن پیدا می‌کنند.

مشکلی به نام ناشناخته بودن

در فهرستی که به نام جبهه متحد اصولگرایان انتشار یافته حدود یک‌سوم از آنها کمتر در محافل سیاسی و اجتماعی ظاهر شده‌اند.

اگر از 3-2 مصاحبه کوتاه روزنامه ایران با چند نامزد نزدیک به دولت در فهرست - اصولگرایان - که وابسته به رایحه خوش‌خدمت هستند – بگذریم نامزدهای متعلق به جریان دولت، غالباً فاقد کمترین جلوه سیاسی و اجتماعی هستند.

روزنامه ایران نیز به هنگام گفت‌وگو با آنها هیچ توضیحی درباره سوابق آنها ارائه نمی‌دهد و تنها با عنوان «یک فعال سیاسی» یا «کارشناس فلان موضوع» از آنان یاد می‌کند.گرچه گفته می‌شود برخی از این افراد، در سال‌های گذشته در برخی مراکز دولتی مسئولیت‌هایی داشته‌اند اما به وضوح پیداست که در جامعه – و حتی نخبگان – کسی آنها را نمی‌شناسد.

بااین وصف مشخص نیست، اصرار بر حضور این چهره‌ها در فهرست انتخاباتی اصولگرایان بر اساس کدام معیار صورت می‌گیرد و مهم‌تر آنکه 2 گرایش دیگر حاضر در نشست 6 نفره چگونه به این رخداد رضایت داده‌اند؟

پایان کار چه می‌شود؟

گو اینکه گفته شده است قالیباف، رضایی و لاریجانی لیست مشترکی برای انتخابات ارائه نمی‌دهند، اما اخبار سیاسی این روزها حکایت از آن دارد که لانه اعتراض به فهرست اصولگرایان، تنها به این 3 چهره برنمی‌گردد و افراد شاخص دیگری نیز در جریان اصولگرا به جمع معترضان پیوسته‌اند.

 به نظر می‌رسد اصرار «رایحه خوش‌خدمت» بر باقی ماندن چهره‌های ناشناس و غیبت چهره‌های متخصص و سرشناس در فهرست، راه را برای فهرست‌های دوم و سوم باز کند.

برچسب‌ها