سه مطالعه جدید تأثیر رژیم‌های بر پایه ناشتا بودن را بر مکانیزم‌های مختلف سیستم ایمنی بدن بررسی کرده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد که بسته به نوع رژیم مورد مطالعه، پاسخ‌های ایمنی به طور قابل توجهی متفاوت ایجاد می‌شود و تمام رژیم‌های غذایی ناشتا یکسان نیستند و نه تنها اثر یکسانی ندارند بلکه ممکن است اثر منفی نیز داشته باشند.
منطقی است که کمی از وجود انواع و اقسام رژیم‌های ناشتا که مد هم شده‌اند سردرگم شوید. از رژیم‌های سخت چند روزه و تنها نوشیدن آب تا تغذیه با محدودیت زمانی مانند خوردن غذا فقط طی ۶ ساعت در هر روز، مشخص است که این رژیم‌ها تأثیر متابولیکی قابل توجهی روی بدن انسان دارند. اما دانشمندان به تازگی شروع به بررسی تفاوت‌های بین این رژیم‌ها و به ویژه تأثیر آنها بر سیستم ایمنی بدن کرده‌اند.
دانشمندان در طول این سه مطالعه تازه منتشر شده نشان داده‌اند که چگونه برخی از رژیم‌های ناشتایی می‌توانند منجر به تغییرات قابل ملاحظه در مکانیزم‌های سیستم ایمنی بدن شوند. با این وجود، هر رژیم غذایی می‌تواند اثرات ایمنی متفاوت و حتی برعکسی نسبت به رژیم دیگر داشته باشد و این نتیجه نشان می‌دهد رژیم‌های غذایی ناشتایی نیاز به تعریفی دقیق‌تر در تحقیقات بعدی دارند.
در یک مطالعه تأثیر محدودیت کالری بر فعالیت سلول‌های تی(T) حافظه در موش‌ها بررسی شد. در این تحقیق هنگامی که میزان کالری حیوانات ۵۰ درصد کاهش یافت، محافظت سلول T در برابر عفونت‌ها و تومورها کاهش یافت.
یک مطالعه دیگر تأثیر رژیم ناشتایی کوتاه مدت بر مونوسیت‌ها که یک سلول ایمنی ضد التهابی هست را در هر دو مدل انسان و موش بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که ناشتایی کوتاه مدت روی انسان و موش منجر به کاهش گردش مونوسیت‌ها و کاهش فعالیت التهابی آنها می‌شود.
البته این نتیجه مطمئنا برای شخصی که از یک بیماری التهابی مزمن رنج می‌برد، مفید است، اما این اختلال در سیستم ایمنی بدن در توانایی بدن یک فرد سالم در بهبود زخم‌ها یا مقابله با عفونت تاثیر دارد.
مطالعه دوم با مقایسه اثر ایمنی رژیم های ناشتایی کوتاه مدت و طولانی مدت بر توانایی موش‌ها در مقابله با عفونت به بررسی این تاثیر پرداخت. اگرچه ناشتایی کوتاه مدت (کمتر از ۲۴ ساعت) توانایی این حیوان را برای بهبود زخم یا مقابله با عفونت به خطر نینداخت، اما ناشتایی طولانی‌تر باعث ایجاد مشکلات جدی شد و هنگام گرسنگی به مدت ۴۸ ساعت با آسیب به پوست یا عفونت، نقص در پاسخ ایمنی بدن به وضوح مشاهده شد.
مطالعه نهایی همچنین به بررسی تأثیر ناشتایی کامل بر پاسخ ایمنی بدن موش‌ها پرداخت. این مطالعه بر پاسخ ایمنی روده پس از ناشتا بودن طولانی مدت در موش‌های جوان و سالم تمرکز داشت. در اینجا محققان علاقه‌مند بودند بدانند که آیا ناشتایی مدت دار اثرات منفی بر پاسخ ایمنی روده در حیوانات سالم دارد یا خیر.
موش‌های جوان بعد از ۳۶ ساعت ناشتایی دچار نقص در سیستم ایمنی بدن شدند. به نظر می‌رسید که ناشتایی بر سیستم ایمنی بدن آنها اثر منفی می‌گذارد و باعث اختلال در عملکرد متابولیک و تشدید واکنش‌های آلرژیک می‌شود.
محققان در مطالعه خود نوشتند: ما دریافتیم که دریافت مواد غذایی، یکپارچگی و عملکرد سیستم ایمنی مخاطی روده را از طریق سیگنالینگ تغذیه‌ای تضمین می‌کند. محرومیت از تغذیه و ناشتا نگه داشتن بدن، ایمنی مخاطی را مختل می‌کند و منجر به عملکرد سد ایمنی و پاسخ آلرژی بیش از حد می‌شود.
تمام این تحقیقات بدان معنی است که رژیم‌های غذایی ناشتایی ممکن است برای همه مفید نباشد و انواع مختلف این رژیم‌های ناشتایی می‌تواند منجر به انواع مختلفی از واکنش‌های سیستم ایمنی بدن شود.
"روبرتا بونو" و "والتر لونگو" محققان این مطالعات می‌گویند این نتایج متفاوت به معنی نیاز به تحقیقات دقیق‌تر و شفافیت بیشتر در مورد تعاریف مختلف استراتژی ناشتایی است.
آنها می‌گویند: سه مطالعه جدید توانایی انواع مختلف ناشتایی و همچنین طول آنها را نشان می‌دهد که می‌تواند اثرات قدرتمند اما متمایز و در مواردی متضاد بر سطح و عملکرد انواع سلول‌های ایمنی بدن ایجاد کند. بنابراین ضرورت دقت روی انتخاب نوع رژیم بر اساس بدن افراد را نشان می‌دهد.
این سه مطالعه جدید در مجله Cell منتشر شده است.
ایسنا به نقل از گیزمگ