پریسا نوری-خبرنگار:کنجکاوی، ناآگاهی و غرور نوجوانی موجب شده تا در ۱۳ سالگی نتواند به وسوسه مصرف سیگار و موادمخدر غلبه کند و تاوان این وسوسه را با تباه کردن ۱۷ سال از بهترین دوران زندگی‌اش داده‌است.

سال‌ها روزگارش غرق در اعتیاد گذشته تا اینکه عزمش را جزم کرده تا از آن سیاهی رهایی یابد. حالا ۱۵ سال از دوران پاکی و رهایی«رضا» از بند اعتیاد می‌گذرد و او با گرایش به ورزش و دست یافتن به یک سبک زندگی سالم و همچنین فعالیت در خیریه‌ و انجام امور عام‌المنفعه، الگویی مثال‌زدنی برای دیگران شده‌است. او معتاد بهبودیافته ساکن محله مجیدیه و عضو فدراسیون و هیئت دوچرخه‌سواری استان تهران است و چند هفته پیش نیز رکاب‌زنان به تعدادی از استان‌ها و شهرهای کشور سفر کرده تا مروج پاکی و رهایی از دام اعتیاد باشد. با رضا پس از بازگشت از این سفر، در بوستان مجیدیه قرار گفت‌وگو گذاشتیم؛ بوستانی که هر گوشه‌اش خاطرات مصرف موادمخدر در سال‌های دور و حضور در جلسات انجمن معتادان گمنام را در دوره پاکی به یادش می‌آورد.

بازگشت از ته خط اعتیاد
مثل بیشتر معتادان، با مصرف نخستین نخ سیگار گام در بیراهه اعتیاد گذاشته و وابستگی شدید به انواع موادمخدر از تریاک و شیره گرفته تا الکل و حشیش با بدترین شیوه مصرف در دوران نوجوانی و جوانی تجربه کرده و به اصطلاح تا ته خط رفته‌است. رضا می‌گوید: «یک خلأ داشتم و فکر می‌کردم افراط در مصرف موادمخدر آن را برایم پر می‌کند، اما برعکس دود و نشئگی بر همه زندگی‌ام سایه انداخته و چشمم را به روی خیلی از حقایق بسته بود. » از ۱۵ سال پیش با انجمن معتادان گمنام آشنا و از آن روز مسیر زندگی‌اش عوض شده‌است. او این موهبت را اول لطف خدا و بعد تلاش و حمایت‌های برادر و همسرش می‌داند و می‌گوید: «متأسفانه زور موادمخدر خیلی زیاد است و فرد معتاد را وادار می‌کند که برای ادامه مصرف دست به هرکاری بزند و تا قعر نابودی خود و زندگی‌اش پیش برود. من هم تا نابودی پیش رفتم، اما به لطف خدا و راهکارهای انجمن معتادان گمنام و حمایت خانواده به‌ویژه برادر همسرم در مسیر پاکی قدم گذاشتم و حالا ۱۵ سال است که پاک زندگی می‌کنم و از لحظه لحظه زندگی‌ام لذت می‌برم.»
رکاب‌زنی ۱۱ روزه
حالا سال‌ها از دوران پاکی رضا می‌گذرد و او در این مدت برای پرکردن خلأ روحی و غلبه بر وسوسه سیگار و موادمخدر سراغ رشته‌های ورزشی والیبال و دوچرخه‌سواری حرفه‌ای رفته ‌است. این معتاد بهبودیافته که عضو فدراسیون و هیئت دوچرخه‌سواری استان تهران است و علاوه بر مسیرهای داخل شهر، جاده‌های بین شهری آمل، نوشهر، رویان و به تازگی مسیر ۸۰۰ کیلومتری آمل تا مشهد را رکاب زده ‌است، دراین‌باره می‌گوید: «روز عیدغدیرخم با دوچرخه از آمل به مقصد مشهد مقدس حرکت کردم. بعد از گذشت ۱۱ روز به مشهد رسیدم و یک‌راست به زیارت آقا امام رضا(ع) رفتم.» او ادامه می‌دهد: «می‌خواهم از همکاری و کمک فدراسیون دوچرخه‌سواری و بچه‌های هلال‌احمر استان‌های تهران، گلستان و خراسان که در این مسیر، یاریگر و مشوقم بودند تشکر کنم.» این هم‌محله‌ای که دستی در فعالیت‌های خیریه هم دارد، دراین‌باره می‌گوید: «در انجمن معتادان گمنام یاد گرفتم برای اینکه حال خوبی داشته باشم باید بتوانم بدون چشمداشت به دیگران کمک کنم. از این‌رو از طریق یکی از بچه‌های انجمن با خیریه‌ای در جنوب شهر آشنا شدم و هر ماه برای کمک به بسته‌بندی و توزیع ســـبد کالا میــان نیازمنــدان می‌روم.»
غلبه بر وسوسه موادمخدر با ورزش 
رضا پس از بهبودی همراه برادرش در دفتر معاملات ملکی فعالیت می‌کند و مصمم است بعد از سروسامان دادن به کارهایش خودش را برای رکاب زدن در خارج از مرزهای کشور آماده کند. او دراین‌باره می‌گوید: «دوچرخه‌سواری احساس آزادی به انسان می‌دهد. از طرفی مسافرت با دوچرخه بسیار کم‌هزینه‌تر و لذت‌بخش‌تر از خودرو است، از این‌رو تصمیم دارم در نخستین فرصت این لذت را در جاده‌های خارج از کشور هم تجربه کنم و مسیر کشور ترکیه به فرانسه را که حدود ۳ هزار و ۷۰۰ کیلومتر است رکاب بزنم و پیام تندرستی و رهایی از ‌بند اعتیاد را به خارج از مرزها برسانم» او به افرادی که لذت رهایی از ‌بند اعتیاد را چشیده‌اند توصیه می‌کند که به ورزش رو بیاورند و تأکید دارد: «درست است که مشکلات زندگی و گرفتاری‌ها زیاد است، اما از همنوعانم می‌خواهم برای غلبه بر وسوسه مصرف موادمخدر، در شبانه‌روز حداقل یک ساعت ورزش کنند. پیاده‌روی و دویدن ارزان‌ترین ورزش است و اگر کسی دوچرخه یا وسیله ورزشی هم نداشته باشد می‌تواند با کمی اراده در این رشته‌ها بدرخشد.» او می‌افزاید: «قرار نیست آینده انسان همانند گذشته‌اش باشد؛ کافیست فرد اراده کند و روزگار حال و آینده‌اش را تغییر دهد.»

  • درست است که مشکلات زندگی و گرفتاری‌ها زیاد است، اما از همنوعانم می‌خواهم برای غلبه بر وسوسه مصرف موادمخدر، در شبانه‌روز حداقل یک ساعت ورزش کنند

برچسب‌ها