به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، بیماری کبد چرب غیرالکلی به صورت یک طیف بالینی ناهنجاری‌های کبدی همراه با چاقی است. این ناهنجاری‌ها دو دسته‌اند: دسته اول استئاتوز (افزایش چربی کبد بدون التهاب) و دسته دوم اسئاتو هپاتیت غیرالکلی (افزایش چربی کبد به همراه التهاب). سیر طبیعی دسته دوم در کودکان به خوبی شناخته نشده است، اما در بعضی موارد ممکن است به فیبروز، سیروز و در نهایت نارسایی کبد منجر شود. کبد چرب یکی از اختلالات مزمن کبدی است.
در پژوهشی که درباره بیماری کبد چرب غیرالکلی در کودکان تیم پژوهشگران متشکل از ابوالفضل ایرانی‌خواه (دانشیار، گروه گوارش اطفال)، احمد حرمتی (استادیار، گروه فوق تخصصی گوارش و کبد)، منصوره شاکری (استادیار، فوق تخصص گوارش و کبد) و محمد علی‌آقا (کارشناس ارشد مراقبت ویژه) انجام داده‌اند آمده است: اکثر بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی علامتی ندارند. با این حال ممکن است درد شکمی در قسمت راست و بالا، هپاتومگالی (بزرگی کبد) یا علائم غیراختصاصی مانند ناراحتی شکمی، ضعف، خستگی یا اختلال توجه وجود داشته باشند. روش‌های تشخیصی این بیماری تست‌های آزمایشگاهی، بیومارکرها (شاخص‌های زیستی)، مطالعات تصویربرداری از قبیل سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن، ام‌آرآی و بیوپسی (نمونه‌برداری) است.
درمان قطعی ثابت‌شده برای کبد چرب غیرالکلی وجود ندارد. اگرچه اصلاح عوامل خطرساز مثل چاقی، دیابت و هایپرلیپیدمی (بالا بودن چربی‌های خون) اغلب توصیه می‌شود، کاهش وزن تنها درمان مفید و سودمند است. مدیریت بیماری کبد چرب کودکان و تشخیص و درمان زودهنگام و صحیح می‌تواند به کاهش عوارض بیماری منجر شود.
در این مطالعه آمده است: پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک این بیماری به عنوان شایع‌ترین علت بیماری مزمن کبدی در کودکان باشد. اگرچه علت بیماری ناشناخته است، اما همراهی آن با سندرم متابولیک شامل چاقی، دیابت، مقاومت به انسولین و هایپر لیپیدمی مشاهده شده است. در واقع چاقی، شایع‌ترین علت تجمع چربی در کبد است و با افزایش چاقی، شیوع، میزان تشخیص و شدت کبد چرب غیرالکلی و استئاتو هپاتیت الکلی در کودکان و بزرگسالان افزایش یافته است.
یافته‌ها نشان می‌دهند: کودکان چاق، کودکانی که اختلالات متابولیک مرتبط با عوامل خطرساز قلبی دارند، کودکانی که خواهر یا برادر مبتلا به کبد چرب غیرالکلی دارند یا وزن خواهر و برادر آن‌ها بیش از ۸۵ درصد طبیعی است، در خطر بالاتری برای ابتلا به کبد چرب غیرالکلی هستند. سن مناسب و فواصل مناسب برای انجام غربالگری به دلیل کمبود مطالعات در این زمینه مورد توافق نیست.
ایرانی‌خواه و همکارانش می‌گویند: قومیت، جنس و چاقی عوامل خطر ابتلا به این اختلال هستند. کودکان سفیدپوست و کودکان آسیایی‌تبار خطر ابتلای بالاتری دارند. پسرها بیشتر از دخترها به این بیماری مبتلا می‌شوند و کودکان چاق در خطر بالاتری برای ابتلا به کبد چرب غیرالکلی قرار دارند، هرچند همه کودکان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی چاق نیستند.
در نتایج این پژوهش آمده است: اکثر بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بدون علامت هستند. با این حال ممکن است درد شکمی در قسمت راست و بالا، هپاتومگالی یا علائم غیر اختصاصی مانند ناراحتی شکمی، ضعف، خستگی یا اختلال توجه وجود داشته باشند. به ندرت علائم اختصاصی درگیری کبد مانند اریتم پالمار (سرخی پوست کف دست)، آنژیومای عنکبوتی (توده عروقی پوستی نقطه‌ای که از مرکز آن رگ‌ها به اطراف کشیده می‌شود) ، ضعف عضلانی و زردی نیز ممکن است وجود داشته باشد و این اختلالات با اضافه وزن کاهش می‌یابد.