همشهری آنلاین - بهاره خسروی: بسیاری از اهالی، ساعت ها پشت شیشه رو به خیابان کارخانه «پپسی کولا» (نام سابق کارخانه زمزم) «حبیب الله ثابت پاسال» مشغول تماشای مراحل پر شدن و چرخش شیشه های نوشابه می شدند. اما همین که آتش شکل گیری انقلاب شعله ور و موج خروشان تظاهرات مردمی، به نابودی عناصر ضد اسلامی و انقلابی در سال ۱۳۵۷ منجر شد، ورق برگشت و به سبب «بهایی» بودن صاحب کارخانه، مردم در یکی از تظاهرات هایشان شروع به تخریب آن کردند.
به گفته یکی از شاهدان عینی ماجرا، روز ۱۱ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ بود که دوباره سیل خروشان مردم خشمگین برای از میان برداشتن عناصر طاغوتی، در خیابان آزادی (آیزنهاور) به راه افتاد. مسیر و هدف آنها نابودی کارخانه پپسی کولا بود. مه غلیظی از دود و آتش خیابان را دربرگرفته بود. مردم بی محابا به این کارخانه حمله بردند و با شکستن شیشه های کارخانه و روشن کردن آتش در اطراف آن، شروع به دادن شعار علیه صاحبان بهایی کارخانه کردند و یک صدا خواستار تعطیلی آن شدند.
البته خیابان آزادی، یکی از خیابان‌های تاریخی و نوستالژیک در جریان تظاهرات مردمی دوران انقلاب بود که هنوز هم باگذشت بیش از ۴ دهه از به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، مرور خاطراتش جذاب، خواندنی، دیدنی و شنیدنی است. برای مثال ساختمان نیمه‌کاره ابتدای خیابان «شادمهر» تقاطع آزادی، مکان ثابت پناه گیری و تجمع بسیاری از مردم حاضر در تظاهرات خیابان آزادی بود. «مصطفی عظیمی»، از کسبه خیابان آزادی، با یادی از این ساختمان قدیمی که این روزها تبدیل به مجتمع اداری و مسکونی شده، می‌گوید: «روزهای انقلاب، نوجوان پانزده یا شانزده ساله بودم؛ مانند همه مردم شور انقلابی و هیجان شرکت در تظاهرات داشتم. ساختمان نیمه کار نبش خیابان شادمهر (شادمان سابق)، پاتوق همه انقلابیونی بود که از دست مأموران فرار می‌کردند. عکس این ساختمان در همه تصاویر مربوط به وقایع سال ۱۳۵۷ است. به تعبیر بعضی‌ها ساختمان انقلابی است.»
آقا مصطفی در میان تعریف خاطراتش از روزهای انقلاب، به استحکام این ساختمان اشاره می‌کند و در ادامه می‌گوید:« نکته جالب ماجرا مستحکم بودن سازه‌های این ساختمان است که در آن روزها حجم زیادی از جمعیت را تحمل می‌کرد بی‌آنکه در طول مدت مبارزه، خبری از ریزش یا سقوط این ساختمان ثبت شود. هرروز میزبان جمعیت زیادی از انقلابیون بود که یک‌صدا فریاد می‌زدند: «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی.»