همشهری آنلاین - زینب زینال زاده: همه جا بوی باروت می‌آید و صدای شلیک گلوله شنیده می‌شود و فریادهای «الله اکبر» بلند است. ۲۲ بهمن ماه ۵۷، مقابل دانشگاه تهران شلوغ می‌شود و میان نظامیان و مردم درگیری به وجود می‌آید و عده‌ای مجروح می‌شوند. «عزت الملوک کاووسی» که دانشجوی سال دوم پزشکی بود، همراه با دوستانش برای کمک به مجروحان می‌رود که بر اثر اصابت گلوله به شهادت می‌رسد.
او سال ۱۳۳۷ در مشهد به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را آنجا گذارند و سپس همراه با خانواده راهی تهران شد. شاگرد خوبی بود و علاقه زیادی به یادگیری داشت. دوره متوسطه را با نمره‌های عالی پشت سر گذاشت و سال ۱۳۵۶ در رشته پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد.
کاووسی برای کمک به مجرومان همیشه پیشقدم بود . «مرضیه وحید دستجردی» وزیر سابق وزارت بهداشت که از دوستان او بود، در وصفش می‌گوید: «عزت الملوک سال دوم بود و من سال سوم- چهارم بودم، اما خیلی با هم رفیق بودیم. عزت الملوک دختر دلسوزی بود و هر روز چادرش را سر می‌کرد و برای رسیدگی به مردم محروم به مناطق زاغه نشین می‌رفت.»
پس از شهادت عزت الملوک کاووسی، به فرمان امام خمینی(ره) پیکر او در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) به خاک سپرده شد و سال ۱۳۸۸ بنای یادبودی ساخته و روی مزار این بانوی شهید نصب شد.