همشهری آنلاین- مرضیه موسوی: قصه از وقتی شروع شد که بعد از فوت آیت الله هاشمی رفسنجانی، خبرنگاران و افراد دیگر برای تسلیت یا برای تهیه مصاحبه و ... به خانه آیت الله رفسنجانی در جماران پا می‌گذاشتند. «یاسر هاشمی» پسر آیت الله رفسنجانی درباره این روزها می‌گوید :«بعد از فوت حاج آقا، در این منزل باز بود و خبرنگاران و افرادی که برای تسلیت می‌آمدند، وقتی با شرایط منزل روبه رو می‌شدند متعجب بودند از آن همه شایعاتی که شنیده بودند و حالا با ساده زیستی و زندگی ایشان در خانه‌ای ساده پی می‌بردند. این عامل باعث شد تا ایجاد خانه موزه را جدی‌تر بگیریم و این کار را بعد از تصویب هیئت دولت انجام دادیم.» این همان خانه‌ای است که آیت الله هاشمی رفسنجانی از سال 1360 تا آخرین لحظه حیات در آن زندگی می‌کرد. آیت الله رفسنجانی تا قبل از نقل مکان به اینجا در خانه‌ای در محله دزاشیب زندگی می‌کرد. سال 1360 بعد از سوءقصد نافرجام به جان آیت الله رفسنجانی، امام خمینی (ره) دستور دادند که برای تأمین امنیت بیشتر به این خانه در جماران نقل مکان کنند.
مثل روز آخر
همه چیز در خانه مثل آخرین روز حضور آیت الله در آن باقی مانده است؛ از مبل‌های قدیمی تا وسایل شخصی و جانمازی که در اتاق همیشه پهن بوده و ظرف‌های چیده شده روی میز ناهارخوری و چیزهای دیگر. انگار به مهمانی دعوت شده‌ای و هیچ کدام از اهالی خانه در آن حاضر نیستند. کتابخانه و اتاق کار آیت الله هاشمی همان جایی است که آیت الله هاشمی سال‌ها خاطرات خود را در آن به نگارش درآورده. قاب عکس‌های خانوادگی و قدیمی از سال‌های دور تا آخرین سال‌های حیات آیت الله هم روی دیوارها و تاقچه‌ها خودنمایی می‌کند. این عکس‌ها و توضیحاتی که بعد از تأسیس موزه به آن اضافه شده فرصت خوبی برای مرور سابقه مبارزاتی و فعالیت‌های سیاسی آیت الله رفسنجانی است. مجسمه رییس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام در گوشه‌ای از اتاق شخصی اش به چشم می‌خورد؛ با همان لبخند همیشگی و عبای روی دوش و تسبیح گلی در دست. این خانه در جماران، کوچه حسینیه جماران جا خوش کرده است و خاطرات 35 ساله زندگی آیت الله را روایت می‌کند.