همشهری آنلاین/ فاطمه عسگری نیا: «مامان کرونا کی میره؟ »، «کرونا چه شکلیه؟ »، «کرونا ممکنه مامان و باباها را با خودش ببره؟ ». این ها سوال هایی است که این روزها بی تردید از زبان کودکان خردسال خود شنیده اید، بچه هایی که ناخودآگاه در جریان تحلیل و تفسیرهای ما از کرونا قرار می گیرند و با تصورات ذهنی خود غولی بی شاخ و دم از کرونا می سازند. «زیبا اسماعیل زاده»، مادر کودک سه ساله ای است. او و خانواده اش در منطقه ۱۰ زندگی می کنند. زیبا می گوید: « این روزها، پسر سه ساله من، بی تاب و بی قرار است، قرنطینه شدن در خانه و محدود شدن فعالیت های او بسیار در روحیه و رفتارش تاثیر گذاشته است. گاهی اوقات بیشتر از من و پدرش موضوع کرونا را دنبال می کند، منتها از نگاه خودش. این روزها بیش از گذشته، با واژه مرگ رو به رو شده و درک این مسئله برای او بسیار سخت است. »
این بانو که خود در یکی از اداره های دولتی مشغول به کار است، می گوید: «اوایل فکر می کردم با ترساندن او از کرونا می توانم ضریب ایمنی اش را بالا ببرم. این در حالی است که امروز او دچار ترس وهم انگیزی از کرونا شده و فکر می کند هر لحظه ممکن است کرونا من و پدرش را از پیش او ببرد. »
«مریم جعفری» هم مادر دو کودک ۶ و ۷ ساله در محله هلال احمر است. او هم این روزها نگران ترسی است که به جان کودکانش افتاده است و می گوید: «از روزی که ویروس کرونا آمد، پیگیری اخبار صدا و سیما در خانه ما بیشتر شده است. در این شرایط کودکان من هم از استرس و ترس ناشی از این اخبار به دور نماندند و متاسفانه تاثیرات منفی زیادی در روحیه آنها داشته است. »
با تزریق استرس به کودکان به استقبال کرونا می رویم
«سمیه محمدی»، روانشناس کودک، در گفت و گو با همشهری محله، با تاکید بر ضرورت توجه خانواده ها به بهداشت روانی کودکان در کنار مراقبت جسمی آنها در برابر ویروس کرونا اظهار داشت: «متاسفانه امروز خانواده ها روی حفظ سلامت جسمی کودکان متمرکز شده اند و با غفلت از سلامت روان بچه ها از تهدید جدی سلامت روح و روان فرزندان خود در این شرایط غافل شده اند. »
او تاکید می کند که هر چقدر موضوع بیماری بیشتر در خانه عنوان شود، استرس دامنگیر اعضای خانواده به ویژه کودکان بیشتر و موجب می شود کودکان دچار خود بیمار انگاری و ناتوانی در برابر بیماری و احساس حقارت شوند.
این روانشناس کودک اظهار داشت: «والدین در محیط خانوادگی مواظب باشند زیاد درباره کرونا حرف نزنند و مراقبت های بهداشتی و فردی را با بازی به آنها یادآور شوند. برای مثال، با برگزاری مسابقه های خانوادگی شستن دست ها، بچه ها را به دور از هرگونه استرس و تنش روانی در برابر ویروس کرونا ایمن کنند. »
محمدی در ادامه با تاکید بر این که استرس برای مغز و سیستم عصبی کودکان خطرناک و آسیب زا خواهد بود، گفت: «استرس، ترشح هورمون «دوپامین» و «سروتونین» را در کوکان مختل کرده و این موضوع موجب ترس از محیط در کودک می شود. بنابراین بی توجهی والدین به این مسئله سبب می شود تا در کنار مبارزه با ویروس کرونا، شاهد کودکانی باشیم که اگر دچار کرونا نشوند به وسواس فکری مبتلا شده اند. »
او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: «باید از بروز افکار مزاحم در میان کودکان در شرایط بحرانی کنونی جلوگیری کنیم و این کار را می توان با بازی غول کشی یا ترکاندن بادکنک ویروس کرونا و ... با بچه ها دنبال کرد. »
این روانشناس کودک از والدین خواست در هنگام دنبال کردن اخبار صدا و سیما یا اخبار فضای مجازی از مرور این اخبار با صدای بلند نزد کودکان پرهیز کنند و اجازه ندهند استرس و نگرانی در وجود کودکان آنها رخنه کرده تا سیستم ایمنی کودکان در برابر بیماری های احتمالی کاهش یابد.
محمدی تاکید کرد: «مقابله با ویروس کرونا در جامعه به شستن دست ها و رعایت بهداشت فردی خلاصه نمی شود و بهداشت روان نقش مهمی در افزایش ضریب ایمنی افراد به ویژه کودکان دارد. »