همشهری آنلاین- ثریا روزبهانی: نام محله جی برگرفته از «جی» که نام قدیم اصفهان است و طبق سنگ نوشته داخل امامزاده معصوم(ع) قدمتش به ۵۰۰ سال قبل می‌رسد. این محدوده به خاطر درخت های سر به فلک کشیده‌اش که از نهر فیروزآباد سیراب می‌شد، اغلب تماشایی و باصفا بود. به همین خاطر مردم که برای زیارت به امامزاده حسن(ع) و امامزاده معصوم(ع) می رفتند، سوار گاری و درشکه شده و از خیابان قزوین برای تفریح به این محدوده سرسبز و زیبا که فاصله اش کمتر از هزار متر بود، می آمدند. بعدها در این گندمزارها، پادگان جی ساخته شد.
- دور قنات، پاتوق اهالی
به گفته «غلام فشکی» یکی از ساکنان قدیمی محله امامزاده عبدالله(ع) اطراف امامزاده، به سمت خیابان برداران فلاح، بیشتر مزارع کشاورزی و فقط چند کارخانه با فاصله های زیاد ساخته شده بود. او درباره تاریخچه این خیابان می گوید: «آن زمان وسیله نقلیه دیگری در محله وجود نداشت و اهالی اغلب با دوچرخه یا پرداخت یک یا دو زار به درشکه چی رفت و آمد می کردند. خیابان سی متری جی و مکان فعلی پادگان و همچنین زمین های خاکی اطرافش پاتوق جوان های محل بود. پادگان قبلا حصار نداشت و اهالی از داخل محوطه رفت و آمد داشتند. سربازهای پادگان معمولا با خنده و شوخی ما را به هم نشان می دادند و می گفتند: «آدم، آدم». از طرف دیگر، انتهای پادگان، قناتی وجود داشت که جوانان و بچه های محله بیشتر اوقات برای بازی هایی مانند الک دولک و هفت سنگ دور آن جمع می شدند.»
«مظفر امیری» را اهالی به خوبی می شناسد چرا که این فرد فعالیت و اقدامات عمرانی خیرخواهانه بسیاری از جمله ساخت چند مدرسه در خیابان جی انجام داده است. «سمیه رئوفی» از ساکنان این محله می گوید: «آن زمان آستان امامزاده عبدالله (ع)، سایه درختان پادگان جی، پارک رضوان (بابائیان سابق) و سینما «جی» تنها تفرجگاه خانواده های این محله بود. سال ۱۳۵۷ و دوران انقلاب، این محله به خاطر پادگان جی و به دلیل به آتش کشیدنش بیشتر شناخته شد.»