به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین، اگزویه دومستر، نویسنده فرانسوی در قرن هجدهم به خاطر دوئل با افسری دیگر محکوم به ۴۲ روز حبس خانگی می‌شود. وضعیتی که بسیاری از ما برای کنترل بیماری همه‌گیر کرونا، انتخاب کرده‌ایم و به ناچار باید جوری ماندن در خانه را برای خود تحمل‌پذیر کنیم.
شیوه دومستر، شیوه‌ای منحصر به فرد است. او در اتاقش می‌گردد و این بار جور دیگری به آن نگاه می‌کند. او که در این ۴۲ روز اجازه خروج از اتاقش را نداشته است، شروع می‌کند به نوشتن درباره وسایلی که در اتاق هستند و خاطراتی را که به یادش می‌آورند و به این طریق، زندگیش را آمیخته با زبانی طنز برای خواننده تعریف می‌کند. هرچند که آنچه نویسنده در کتاب تعریف می‌کند، ماجرای مو به موی زندگی خودش نیست و روایتش آمیخته با خیالی هنرمندانه است.
او همه را به چنین سفری دعوت می‌کند. سفری در محدوده کوچک اطراف. سفری که به قول دومستر نه خرجی دارد، نه خطری و هم فقرا از آن استقبال می‌کنند، هم ثروتمندان: «هزاران هزار آدمی که پیش از من جرات نکرده بودند پا به چنین سفری بگذارند، دیگرانی که از پسش برنیامده بودند و آنانی که حتی فکر این سفر نیز به سرشان نزده بود، همه و همه به پیروی از من تصمیم مشابهی خواهند گرفت. حتی تنبل‌ترین آدم روی زمین هم بی لحظه‌ای تردید، همراه با من قدم در راه خواهد نهاد تا به لذتی نائل شود که نه مشقتی دارد و نه هزینه‌ای...پس دل به دریا بزنید تا راهی شویم. ای کسانی که به سبب رنج عشق یا فقدان دوستی، خود را در چاردیوار خانه محبوس کرده‌اید تا از حقارت و جفای مردمان در امان بمانید! جملگی به دنبال من بیایید. بادا که تمام شوربختان، بیماران و بی‌حوصلگان جهان در پی من روانه شوند.»
پاسکال، ریاضیدان و فیلسوف فرانسوی در قرن هفدهم، جمله‌ای مشهور دارد. او می‌گوید تمام رنج‌های آدمی ناشی از این است که نمی‌تواند در اتاقی آرام به تنهایی بنشیند. دومستر سعی کرده برای این تنها در اتاق ماندن راهی پیدا کرده است و آن را به دیگران هم پیشنهاد می‌دهد. وقتی نمی‌توان بیرون رفت، هنوز هم می‌توان سفر کرد و اشیا، دستاویز خوبی برای آغاز این سفرند.
جدا از این، خواندن این کتاب، خود می‌تواند راهی برای تحمل‌پذیر کردن ماندن در خانه باشد؛ روایتی ۱۲۱ صفحه‌ای که حال و روز نویسنده‌اش، شباهت بسیاری با وضعیت امروزمان دارد.
کتاب سفر به دور اتاقم از مجموعه کتاب‌های جیبی نشر ماهی، با ترجمه احمد پرهیزی است.