همشهری آنلاین- ثریا روزبهانی: روزگاری که زمین های محله مهرآباد هنوز آسفالت نشده بود و آن‌جا را مهرآباد خاکی می‌نامیدند اهالی با درشکه در شهر رفت‌وآمد می‌کردند. آن‌طور که قدیمی‌ها تعریف می کنند درست در ابتدای خیابان شمشیری فعلی به جای تاکسی ،درشکه می ایستاد تا در ازای دریافت ۵ زار اهالی را تا سرپل امامزاده معصوم(ع) ببرد.کرایه شمشیری تا گلوبندک هم با این درشکه‌ها یک تومان می‌شد. البته بعدها بنزهای مدل ۱۸۰ و ۱۹۰ جایگزین این درشکه ها شدند.
- شیر فروشی با دوچرخه
در محله مهرآباد قلعه قدیمی وجود داشت که در بیشتر خاطرات پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها می توان ردی از آن‌ها پیدا کرد. این قلعه از یک سو به خیابان تفرش فعلی یا کوچه اسلامی و از سوی دیگر به حسینیه خویی ها متصل می شد. آن طور که قدیمی ها می گویند در این قلعه چند خانواده به نام‌های کردبچه، مشهدی فرج اله، تقی خان، ناصر خان و منصور خان زندگی می کردند. در آن روزها فردی به نام احمد اقا در یکی از خانه های قلعه زندگی می کرد که چند راس گاو داشت. او هر روز شیر گاوهایش را در ظرف های مخصوص ریخته و برای فروش با دوچرخه به کوچه و خیابان های اطراف می برد. به همین دلیل اهالی او را با نام احمد شیری می شناختند.آن روزها بخش وسیعی از محدوده خیابان شمشیری ، زمین های کشاورزی بود،علاوه‌براین باغ بزرگی با دیوارهای خشتی در این محدوده بود که حوض بزرگی وسط آن قرار داشت که بخشی از املاک زهرا سلطان نظام مافی بود. بعدها با تخریب دیوار باغ به تملک شهرداری درآمد و تبدیل به بوستانی برای استراحت اهالی شد.