همشهری آنلاین_ مهدی علیپور: زمانی در دولت‌های گذشته، آب شهردار با رئیس دولت در یک جوی نمی‌رفت و طبیعی بود که کسی هم سر کیسه را شل نکند و ماجرا بالا بگیرد و داستان بدهی‌ها همین جور کش بیاید.
اما حالا که رابطه شهرداری و دولت حسنه است و بعد از مدت‌ها شهردار تهران روی یکی از صندلی‌های چرمی هیئت دولت می‌نشیند و دغدغه‌های شهری را برای وزرا و رئیس‌جمهور بازگو می‌کند، طبیعی است که این توقع پیش بیاید که قفل بدهی‌ها با کلید تدبیر دو طرف باز شود و چرخ فعالیت‌های عمرانی پایتخت با شتاب بیشتری به حرکت دربیاید.
مبلغ بدهی هم کم نیست. داریم درباره بیش از ۵۰ هزار میلیارد تومان پول حرف می‌زنیم. در شرایطی که بحران کرونا، کاهش ۷۰درصدی درآمدهای شهرداری را موجب شده تصور کنید پرداخت این بدهی چقدر می‌تواند به حل مشکلات و موانع پیش روی مدیریت شهری کمک کند.
برای اینکه موضوع روشن‌تر شود مثالی میزنم. کل بودجه مترو تهران در سال گذشته ۲ هزار میلیارد تومان بوده و مدیرعامل آن سال گذشته خبر داده بود برای تکمیل خطوط ۶ و ۷ حدود ۷ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است که تازه آن هم با توجه به شرایط تورم، افزایش هزینه‌ها، تحریم‌ها و... تا انتهای پروژه ثابت نیست. حالا حساب و کتاب کنید ببینید دولت با پرداخت نیمی از بدهی‌اش به شهرداری چه رونقی به کار گسترش خطوط مترو و تجهیز ناوگان حمل‌ونقل عمومی می‌دهد. کیست که نداند در این شرایط که آلودگی هوا مثل بختک به جان تهران افتاده، گسترش و تجهیز خطوط اتوبوسرانی و مترو برای پایتخت از نان شب هم واجب‌تر است.
البته این موضوع که دولت در تأمین بودجه و درآمد با شرایط دشواری روبه‌رو است، بر کسی پوشیده نیست، اما مناسب‌ترین راهکار در این میان می‌تواند پرداخت آن بخش از پول‌هایی باشد که بر اساس قانون متعلق به شهرداری است. جرائم راهنمایی و رانندگی، عوارض موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده، کمک ۵۰ درصدی به توسعه حمل‌ونقل ریلی و یارانه بلیت بخشی از منابع درآمدی است.
مخلص کلام؛ در شرایط دشواری که کرونا سلامت شهروندان را نشانه رفته و شهرداری به جز هزینه برای نگهداشت شهر، بیش از ۴۰ میلیارد تومان نیز برای ضد عفونی و مناسب‌سازی شهر هزینه کرده است، ضروری است دولت در کنار شهرداری پایتخت بایستد و با حمایت از این نهاد، شرایط خدمت‌رسانی به شهروندان تهرانی را بیش از پیش تسهیل کند.
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۳۴
داستان بدهی‌های دولت به شهرداری تهران دارد مثل نوشته‌های «خورخه لوئیس بورخس» نویسنده آرژانتینی و برنده جایزه نوبل، پیچیده و تو در تو می‌شود.