همشهری آنلاین_ ابوذر چهلامیرانی: اما از برخی امکانات شهری بیبهرهاند. بیشترشان خانوادههای کمدرآمدی هستند که در خانههای ۴۰ـ ۵۰متری با ۴ـ ۵سرعائله روزگار میگذرانند و محلهشان حتی یک قصابی و فروشگاه ندارد و مجبورند برای خریدهای روزانه خود به محلههای دیگر بروند.
ساکنان شهرک شهید بخارایی در محله نعمتآباد منطقه۱۹ جزو آن دسته از شهرنشینهایی هستند که درخواستها و گلایههایشان سالهاست در گلو مانده و به گوش مسئولان نرسیده است.
حالا هم باید معضل دیگری به اسم عدم آنتندهی تلفنهای همراه را هم به مجموع مشکلاتشان اضافه کنند. برای تماس تلفنی باید از خانه خود خارج شوند و تلفنهای همراه خود را در حیاط ساختمانها قرار دهند تا در دسترس باشند. خبرنگار ما در گفتوگو با مسئولان شرکت همراه اول برای بیان این مشکل، پاسخی از آنها دریافت کرده که جای تأسف دارد و به نوعی حیرتآور است.
آنها وجود این مشکل را تأیید و نصب آنتن در این محدوده را لازم اعلام کردهاند، اما حل این مشکل را به مساعدت اهالی یا مسئولان شهرداری در واگذاری زمین به آنان اعلام کردهاند.
بیشک اگر مسئولان این شرکت دقیق به وضعیت محله و زندگی ساکنان شهرک بخارایی نگاه میکردند، بهطور حتم در درخواست خود تجدیدنظر میکردند. چطور ممکن است خانوادههای کمبضاعت این محله که آرزوی چندسالهشان بزرگ شدن چندمتر از خانههای کوچکشان است و با وجود تلاش شبانهروزی، در تأمین برخی از نیازهای ضروری زندگیشان هم دچار مشکل هستند، قطعه زمینی برای نصب آنتن به شرکت همراه اول اهدا کنند.
چرا این شرکت که وظیفهاش خدماتدهی به مشترکان است و در قبال آن از مردم هزینه دریافت میکند، چنین خواستهای از اهالی دارد یا اینکه انتظار دارد شهرداری به خرید و اهدای زمین برای نصب آنتن اقدام کند؟ مگر وظیفه شهرداری یا مردم است که چنینکاری انجام دهند؟