همشهری آنلاین_ پروانه بهرام نژاد: همین که نزدیک کانکس آبی رنگ داخل فلکه دوم نیروی هوایی میشود، گربهها دوان دوان خود را به او میرسانند و اطرافش جمع میشوند و برایش دم تکان میدهند. «سهیلا سهیلیان» بانوی جوانی است که به حیوانات علاقهمند است و از چند سال پیش با هزینه شخصی برای گربهها و پرندگان محله پیروزی غذا و حتی برای حیوانات بیمار آنتیبیوتیک و ویتامین تهیه و زخم آنها را پانسمان میکند.
- مداوا در بیمارستان خصوصی
گربه، سگ، قمری، کفتر و گنجشگ برایش فرقی ندارد. او هر جا حیوانی را نیازمند کمک ببیند، برای مداوایش پیشقدم میشود و حتی آن را به بیمارستان حیوانات میرساند. بانو سهیلیان که با رعایت نکات بهداشتی به حیوانات خیابانی نزدیک میشود، دراینباره میگوید: «بارها در خیابان گربه یا پرندهای را دیدهام که آسیب دیده و به کمک احتیاج دارد و نتوانستهام بیتفاوت از کنارشان رد شوم و آن را به کمک همسر و دخترم سریع به بیمارستان مخصوص رساندهایم. یادم است یکبار گربهای را برای مداوا به بیمارستانی بردیم که آن را از طبقات بالای یک آپارتمان بیرون انداخـــته بودند. ما برای انجام عکـــس و سونوگرافی و... آن گربه، بیش از ۵۰۰ هزار تومان هزینه کردیم. »
- کمک ساده
این روزها که شیوع ویروس کرونا کاروکاسبی رستورانها و فروشندگان موادغذایی را کساد کرده، این موضوع روی حیوانات خیابانی هم اثر داشتهاست. از اینرو بانو سهیلیان توصیه میکند: «لطفا نسبت به حیوانات بیتفاوت نباشید این روزها که خوراک برای این گروه کم شده، خوب است به فکر آنها هم باشیم. مثلاً بسیاری از ما وقتی در خانه غذا میخوریم، بخشی از آن را بیرون میریزیم. درحالیکه میتوانیم آن را در یک ظرف غذای یکبارمصرف و کم جا قرار دهیم و وقتی از خانه بیرون میآییم، آن را برای حیوانات بریزیم تا تغذیه شوند. »
- حس مادرانه
بانو سهیلیان در مقطع کارشناسی رشته تکنولوژی آموزشی درس خوانده و شاغل است و یک دختر دارد. او از وقتی مادر شده، نگاه متفاوتی به حیوانات بیپناه دارای فرزند پیدا کردهاست و این روزها علاوه بر رساندن غذا به حیوانات محل، به گربهای کمک میکند که یک چشم نابینا دارد و قسمتی از بدنش کنده شده و چند بچه تازه متولد شده دارد. سهیلیان برای آنها شیر و غذا میبرد. میگوید: «شاید از حس مادرانه نشئت میگیرد و نمیتوانم بیتفاوت باشم. حیوانات رفتار ما را میفهمند و پاسخ میدهند. مثلاً آن گربه مادر، با وجود نابینایی، وقتی من نزدیک لانهشان میشوم و میخواهم به بچههایش غذا بدهم، متوجه رفتارم میشود و قدردان است. » او میافزاید: «کمک به حیوانات کار خداپسندانهای است که موجبات آسایش و آرامش ما را فراهم میکند. »