همشهری آنلاین_ سارا جعفرزاده: چند سالی است که اهالی محله مشیریه با چالش جدیدی با عنوان ساخت بزرگراه شهید نجفی رستگار مواجه هستند. این بزرگراه از انتهای محله مشیریه می‌گذرد و آن را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. در حال حاضر اهالی جنوب مشیریه با ایجاد این بزرگراه عملاً نمی‌توانند در مرکز و قسمت شمالی محله حضور داشته باشند و به امکاناتی از جمله مدرسه، مسجد، فروشگاه‌های عرضه‌کننده مواد غذایی و حتی نانوایی دسترسی ندارند. این درحالی است که بیشتر امکانات رفاهی در قسمت شمالی محله مشیریه یعنی در محدوده خیابان سازمان آب قرار دارد. در قسمت جنوبی حدود ۱۰۰۰ خانوار ساکن هستند که این روزها در صورت نبود وسیله نقلیه نمی‌توانند به نقاط دیگر محله بروند. اهالی در ابتدای ایجاد این پروژه فکر نمی‌کردند که با چنین مشکلی در محله مواجه شوند و حالا که تقریباً پروژه در مراحل پایانی ساخت قرار دارد متوجه قطع دسترسی خود به قسمت شمالی محله شده‌اند. در این گزارش، اهالی محله مشیریه از دغدغه‌های خود در خصوص ایجاد بزرگراه شهید نجفی رستگار می‌گوید.
بزرگراه شهید نجفی رستگار از بزرگراه آزادگان آغاز شده و در ادامه بعد از عبور از محله‌های مشیریه و رضویه به بزرگراه شهید شوشتری می‌رسد. ساخت این بزرگراه بار ترافیکی مسیر ترانزیتی بزرگراه‌های آزادگان و امام رضا(ع) را کاهش می‌دهد، اما مشکلاتی را هم برای اهالی جنوب محله مشیریه به وجود آورده است.
«سید محمد صالحی» دبیر شورایاری محله مشیریه در این‌باره می‌گوید: «این روزها اهالی محله مشیریه در کنار تمام معضلات موجود از جمله آلودگی‌های زیست‌محیطی کارخانه سیمان، فعالیت معدن شن و ماسه و حضور افراد معتاد در بخش‌های حاشیه این محدوده، با مشکلات حاصل از ایجاد بزرگراه شهید نجفی رستگار هم دست و پنجه نرم می‌کنند. این بزرگراه از انتهای محله مشیریه رد شده و محله را به ۲ بخش شمالی و جنوبی تقسیم کرده است. در بخش شمالی این بزرگراه محدوده خیابان سازمان آب قرار گرفته و در بخش جنوبی کارخانه سیمان قرار دارد. با توجه به اینکه اهالی در بخش شمالی نسبت به بخش جنوبی دسترسی بیشتری به انواع امکانات شهری دارند، مشکلاتی برای ساکنان بخش جنوبی ایجاد شده و به اماکنی مانند فروشگاه‌ها، مساجد و مراکز دیگر دستری ندارند. این بزرگراه همچنین دسترسی شهروندان به بخش جنوبی را بسیار محدود کرده و آنها بدون وسیله نقلیه نمی‌توانند به بخش‌های دیگر محله بروند. »
- نیاز به ایجاد پل روگذر خودرو یا زیرگذر
گاهی با ایجاد برخی پروژه‌ها در نقاط مختلف شهر، مجموعه‌ای از محدودیت‌های ناخواسته به گروهی از شهروندان تحمیل می‌شود. درخصوص ایجاد بزرگراه شهید نجفی رستگار هم ماجرا همین است. صالحی در این‌باره می‌گوید: «قبل از ایجاد بزرگراه شهید نجفی رستگار لازم بود اقدامات کارشناسی‌در خصوص آینده محله بعد از ایجاد این بزرگراه هم انجام می‌شد. مسئولان باید با اهالی محله مشورتی در این زمینه انجام می‌دادند. در حال حاضر دسترسی اهالی تقریباً ۲۰ کوچه به قسمت شمالی محله قطع شده و حتی پل زیرگذر یا روگذر عابرپیاده هم در این محدوده ایجاد نشده که اهالی بتوانند از آن استفاده کنند. »
صالحی به اجازه ندادن مسئولان کارخانه سیمان از رد شدن بزرگراه از پشت کارخانه اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «اگر مسئولان کارخانه سیمان اجازه می‌دادند، این بزرگراه می‌توانست از پشت کارخانه رد شود تا مشکلی برای اهالی به وجود نیاورد اما متأسفانه این بزرگراه درست از مقابل کارخانه سیمان رد می‌شود و درب اصلی کارخانه به بزرگراه باز می‌شود. » دبیر شورایاری محله مشیریه در ادامه به تغییراتی که باید در برخی معابر محله ایجاد شود اشاره می‌کند و می‌افزاید: «در حال حاضر خیابان ۲۰ متری اعظم و ۱۰ متری سلیمی در تقاطعی به بزرگراه شهید نجفی رستگار می‌رسند و پس از اتمام پروژه در این ۲ نقطه نیاز به ایجاد پل روگذر خودرو یا زیرگذر است و باید تغییراتی ایجاد شود. »
- دسترسی نداشتن به امکانات محله
اکنون با رد شدن بزرگراه از انتهای محله مشیریه، دسترسی حدود ۲۰ کوچه و حدود ۱۰۰۰ خانوار به امکانات و خدمات رفاهی بسیار محدود شده است. حالا کوچه‌هایی که به کارخانه سیمان منتهی می‌شوند سوت و کور شده‌اند و جز چند تعمیرگاه خودرو چیزی در این محدوده به چشم نمی‌خورد. در نگاه اول قسمت جنوب محله مشیریه شبیه به محدوده‌ای شده که در گوشه‌ای به‌صورت متروکه به حال خودش رها شده است. «عفت محمدی» بانوی سالمندی که این روزها برای خرید مایحتاج روزانه خود با مشکل مواجه شده است، در این‌باره می‌گوید: «از زمانی‌که این بزرگراه در این محله ایجاد شده محل زندگی‌ام شبیه خرابه شده است. درب خانه‌ام درست رو به بزرگراه باز می‌شود. حالا برای خرید کوچک‌ترین چیز باید مسافت طولانی را تا خیابان سازمان آب بروم تا به یک نانوایی و فروشگاه برسم. محمدی می‌افزاید: «برای افرادی مانند من و همسن و سال‌هایم که دوست داریم هنگام نماز به راحتی در مسجد محله حضور داشته باشیم حالا محدودیت ایجاد شده است. باید یک دور قمری در محله بزنیم تا یک میانبری پیدا کنیم که مسافت نزدیک‌تر شود. »
- افت قیمت منازل مسکونی در بخشی از محله
حالا که بزرگراه نجفی رستگار در مراحل پایانی ساخت است و اهالی متوجه عمق مشکلات با ایجاد این بزرگراه شده‌اند، نارضایتی خود را با امام جماعت و شورایار محله در میان گذاشته‌اند و از وضعیت آینده محله نگران هستند. حتی راهکارهایی هم در این زمینه توسط اهالی ارائه شده است. «شکور صادقی» یکی از اهالی بخش جنوبی مشیریه که منزلش در یکی از کوچه‌های منتهی به کارخانه سیمان قرار دارد، می‌گوید: «از وقتی که کلنگ این بزرگراه به زمین زده شد منازل بخش جنوبی مشیریه افت قیمت پیدا کرد. این درحالی است که منازل مشابه در بخش شمالی با قیمت بالاتری به فروش می‌رسد. البته حالا دیگر آب از سرمان گذشته وکاری نمی‌توان کرد اما بهتر است مسئولان با جانمایی پل مکانیزه یا پل زیرگذر امکان تردد ایمن شهروندان بخش جنوبی را به بخش شمالی محله فراهم کنند. بارها در این خصوص به شورایاری و معتمدان محله مراجعه کرده‌ایم اما این معضل به دست این افراد که حل نمی‌شود. این افراد فقط می‌توانند رابط میان اهالی با شهرداری باشند. »
- نگرانیم بخشی از محله به جزیره تبدیل شود
با رد شدن بزرگراه از بخش جنوبی محله، ساکنان این بخش نگران هستند، حاشیه‌های این محدوده به مکان مناسبی برای اسکان بزهکاران، معتادان و کارتن‌خواب‌ها تبدیل شود. صالحی در این‌باره می‌گوید: «با توجه به سوابق محله‌های دیگر که به این روش یعنی با رد شدن یک بزرگراه از محله تفکیک شده و بخش‌های حاشیه به مکانی برای اسکان معتادان و کارتن‌خواب‌ها تبدیل شده، نگران هستیم در آینده قسمتی از این محله هم به واسطه این بزرگراه به شبه جزیره‌ای تبدیل شود و به خاطر دسترسی نداشتن اهالی و همچنین خودروهای امدادی و انتظامی، به مکانی امن برای خلافکاران و وقوع انواع جرم تبدیل شود. » صالحی به خدشه‌دار شدن هویت محله هم اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «کمتر کسی است که این روزها تمایلی به خرید آپارتمان در محله مشیریه داشته باشد به دلیل اینکه فعالیت کارخانه سیمان و رد شدن بزرگراه به نوعی جزو معایب محله محسوب‌می‌شود. »