همشهری آنلاین_ الهه صبوری: این محله یکی از محله‌های پهنه غرب منطقه 21 است که از شمال به بزرگراه شهید «لشکری» و شهرک «آزادی»، از جنوب به بزرگراه «فتح»، از شرق به فرودگاه «مهرآباد» و از غرب به بزرگراه «آزادگان» محدود می‌شود. گفته می‌شود در زمان سلطنت «قاجار»، تهرانسر کنونی و اطراف آن جزو شکارگاه‌های سلطنتی بود تا اینکه در دوران «احمد شاه» قاجار فردی به نام «خلیل معنوی»، تصمیم می‌گیرد چشمه‌ای را در این منطقه بخرد. چون در زمان گذشته خرید چشمه و جوی آب روان اهمیت زیادی برای کشاورزان و باغداران داشت. خلیل معنوی، چشمه را از «فرمانفرما» که از نوادگان «ناصرالدین شاه» بوده، به مبلغ نزدیک به 13 هزار تومان می‌خرد و اطراف آن خانه‌سازی را آغاز می‌کند و روستایی به نام «سلیمان خانه» می‌سازد.
اهالی که در این روستا ساکن می‌شوند در زمین‌های اطراف آن به کشاورزی می‌پردازند تا از این راه روزی خود را به دست آورند. تا اینکه در سال 1331 شمسی، شرکت تعاونی کارمندان شرکت «نفت»، خانه‌های مسکونی را برای کارمندان خود در این منطقه می‌سازد و به تدریج ساخت‌وساز در آن رواج پیدا کرده و افراد بسیاری برای زندگی به این محله مراجعه می‌کنند و در نهایت محله تهرانسر شکل می‌گیرد. این محله این روزها خود به ۴ بخش تهرانسر شمالی (شهرک بازرگان، میدان کمال الملک، قباد)، تهرانسر شرقی (شهرک پاسداران، بنفشه، نفت، فجر، گل محمدی)، تهرانسر مرکزی (بلوار اصلی)، تهرانسر غربی (بهشتی، رجایی، شهرک دریا) تقسیم می‌شود.