اجرای طرح تونل امیرکبیر، از برنامه‌های مهم شهری در سال‌های اخیر است که تبعات آن این روزها معضل اصلی اهالی محله شکوفه شده است.

همشهری آنلاین_ مژگان مهرابی:  اجرای طرح تونل امیرکبیر، از برنامه‌های مهم شهری در سال‌های اخیر است که تبعات آن این روزها معضل اصلی اهالی محله شکوفه شده است. کلنگ آن ۱۰ سال پیش بر زمین خورد و قرار بود با تملک املاک معارض خیابان‌های شکوفه و آذرباد، تونلی ساخته شود که بزرگراه امام علی(ع) را به سه‌راه امین‌حضور وصل کند. این اتفاق هم افتاد. طرح عمرانی ساخت تونل امیرکبیر تا ۷۰‌درصد هم پیش رفت اما در نیمه‌راه، کارشناسان امور شهری به این نتیجه رسیدند با ساخت این تونل نه تنها از بار ترافیکی بزرگراه امام علی(ع) کم نمی‌شود، بلکه حجم زیادی خودرو از بازار روانه این شاهراه حیاتی می‌شود. این بود که طرح در چند قدمی به سرانجام رسیدن، متوقف شد و مشکلات زیادی را برای اهالی محله شکوفه ایجاد کرد. سست بودن خاک و نشست خانه‌های همجوار تونل و بدون استفاده ماندن فضای بالای تونل و نازیبایی بصری محله از جمله دردسرهایی است که از ۱۰ سال پیش عاید اهالی این محله شده و از قرار معلوم همچنان ادامه دارد. ساکنان محله از این موضوع گلایه دارند و از همشهری محله خواسته‌اند با بازتاب رسانه‌ای این موضوع، مسئولان مربوطه را متوجه مشکلات فعلی خود بکنند.  

در خیابان ۱۷ شهریور، نرسیده به میدان شهدا، چند کارگاه عمرانی ابتدای خیابان آذرباد دیده می‌شود. این کارگاه از خیلی سال پیش در اینجا دایر شده و از قرار معلوم مشخص نیست تا کی می‌خواهد پابرجا بماند. پیش رو محوطه وسیعی است که گله به گله آن کارگران مشغول فعالیت هستند. کپه‌های خاک در جای جای این فضا دیده می‌شود. خانه‌های حاشیه تونل، فرسوده و بد نما و چهره دود گرفته‌شان توی ذوق می‌زند. دیوار بعضی از خانه‌ها لم داده و هر آن احتمال می‌رود با لرزشی روی سر ساکنانش آوار شود. هرچه هست فضای آشفته‌ای است و جز آلودگی بصری چیز دیگری به چشم نمی‌آید. حصار پلاستیکی که در حاشیه فضای بالای تونل کشیده شده اجازه گفت‌وگو با ساکنان خیابان آذرباد را نمی‌دهد. ناگزیر از آنجا پیاده گز می‌کنیم و با گذر از کوچه‌پسکوچه‌ها به خیابان شکوفه می‌رسیم؛ جایی که اوج مشکلات در آنجا به چشم می‌خورد.  

  • دردسر ماشین‌های بتن‌ریز

«حمیده دین محمدی» دل پری از ساخت‌وساز نیمه‌کاره دارد و می‌گوید: «چند سالی است که با این مشکل مواجه شده‌ایم. اول از همه خانه‌ها را خراب کردند که تونل بسازند. نیمی از حیاط من از بین رفت. تا چندی پیش دیوار خانه ما به هیچ تکیه گاهی متصل نبود. با هر تکانی امکان آوار شدنش وجود داشت. البته نه اینکه فقط مشکل خانه من باشد. اغلب خانه‌هایی که در حاشیه تونل هستند همین گرفتاری را دارند. بعد از کلی شکایت مسئولان به این فکر افتادند که برای ما قدمی بردارند. آمدند و ستون‌های محافظ نصب کردند. » او در ادامه به گردو غبار ناشی از فعالیت عمرانی تونل اشاره می‌کند: «ماشین‌های بتن‌ریز کار می‌کنند و گرد و سیمان در هوا منتشر می‌شود. همسرم به بیماری ریوی مبتلا شده است. روی وسایلمان خاک می‌نشیند و مرتب باید همه چیز را بشوییم و تمیز کنیم. » 

  • بیماری و خستگی سهم اهالی محله 

صدای کارکردن ماشین‌های سنگین لحظه‌ای قطع نمی‌شود. از آن بدتر خاکی است که در هوا پخش شده است. به راحتی نمی‌توان نفس کشید. «لیلا مرادی» همسایه دیگری است که از وضع موجود گله می‌کند و می‌گوید: «شب‌ها آسایش نداریم، چراکه آن زمان مصالح می‌آورند به‌خصوص ماشین‌های بتن‌ریز که سروصدای زیادی ایجاد می‌کند. یکی از همسایه‌های ما که سالمند بود بر اثر همین صداها دچار مشکل شد. نزدیک به ۱۰ سال است داریم تحمل می‌کنیم. اول که اینجا خرابه و خاکی بود. بعد گفتند می‌خواهیم پیاده‌راه فرهنگی درست کنیم. راه عبورمان را باریک کرده‌اند و حتی جای پارک خودرو هم نداریم. » نارضایتی اهالی محله شکوفه از ایجاد پلازای تونل امیرکبیر زیاد است. آنها به دلیل مشکلاتی که در مدت ۹ سال متحمل شده‌اند، عطای این پیاده‌راه فرهنگی را به لقایش بخشیده‌اند و می‌خواهند هرچه زودتر از این مشکلات خلاصی یابند. «اسماعیل خان‌زاده» پیرمرد سالخورده‌ای است که در کوچه دلاوری زندگی می‌کند. می‌گوید: «ای کاش قبل از اینکه طرحی اجرا شود به مزایا و معایبش فکر شود. من پیرمرد با ۸۰ سال سن امکان نقل مکان به محله دیگر را ندارم و مجبورم در خانه‌ای که به خرابه شبیه است زندگی کنم. خانه‌ام نشست کرده و بعد از این همه مدت تازه سال گذشته برای ایمن‌سازی خانه‌ها اقدام کردند. گفتند قرار است زیر تونل پارکینگ طبقاتی ساخته شود که تا الان تکمیل نشده است. وعده دادند محوطه بی‌در و پیکری که محل تجمع زباله و نخاله ساختمانی شده را به مکان فرهنگی تبدیل کنند که هنوز کار به نیمه هم نرسیده است. » 

  • پلازای نیمه‌کاره مکان دنجی برای معتادان

پلازای تونل امیرکبیر امروز به دردسر بزرگی تبدیل شده که صدای اعتراض اهالی را در آورده است. «مرجان هاشمی» از شهروندان کوچه قمصری می‌گوید: «گوشه و کنار پلازای تونل امیرکبیر که به کوچه‌های خلوت راه دارد مکان دنجی برای معتادان شده است. به راحتی و بی‌واهمه شب هنگام تجمع کرده و دورهمی موادمخدر می‌کشند. در این محله نوجوان و جوان کم نیست. کافی است در دام یکی از معتادان بیفتند زندگی‌شان تباه می‌شود. » انتهای خیابان آذرباد بازار میوه و تره‌بار بزرگی است که به همت شهرداری منطقه ۱۴ ساخته شده است تا شاید بخشی از مشکلات محله را حل کرده باشد. هاشمی من را به زمین بدون استفاده‌ای که پشت بازار میوه و تره‌بار است می‌برد. با دلخوری می‌خواهد که خوب محوطه وسیعی که تبدیل به تفرجگاه معتادان شده را نگاه کنم. زمین بزرگی است اما در اطراف آن تیرچراغ برقی دیده نمی‌شود. هاشمی می‌گوید: «شب که اینجا بیایید چشمتان هیچ چیز را نمی‌بیند. معتادان برای خودشان آتش روشن کرده‌اند. » 
 

  • پیاده‌راه فرهنگی ساخته می‌شود

گفته‌های اهالی را با «راضیه نوروزی» دبیر شورایاری محله شکوفه در میان می‌گذاریم. او می‌گوید: «تکمیل طرح تونل امیرکبیر برعهده سازمان نوسازی است. از این‌رو برای رفاه شهروندان و جبران خساراتی که در مدت ۹ سال بلاتکلیفی متحمل شده‌اند، قرار است فضای بالای تونل تبدیل به مکان فرهنگی و تفریحی شود. رستوران، ساختمان‌های اداری، کتابخانه و مکان‌های فرهنگی و همچنین باشگاه ورزشی از جمله امتیازهایی است که برای این فضا در نظر گرفته شده است.

از آن مهم‌تر این است که پیاده‌راه زیبایی در فضای بالای تونل ساخته می‌شود که در واقع پیاده‌راه فرهنگی منطقه است. » او معتقد است با پایان این طرح، کسب و کار اهالی محله شکوفه رونق خواهد گرفت و این محله از جمله مکان‌های گردشگری تهران خواهد شد. به گفته نوروزی، ۵۰‌درصد کار پیش رفته و به‌زودی شاهد بهره‌برداری از آن خواهیم بود.