در کنفرانس خبری این فیلم که همه هنرپیشگان فیلم از جمله کیت بلانشت، هریسون فورد،
کارن آلن و شیا لیبوف حضور داشتند، جورج لوکاس و استیون اسپیلبرگ به سؤالات متعدد خبرنگاران پاسخ دادند.
اسپیلبرگ که پس از اکران فیلم «رنگ ارغوانی» در سال ۱۹۸۷ دیگر در جشنواره کن حضور نداشته در پاسخ به این سؤال که چرا علاقهمندان این فیلم را تا این مدت در انتظار نگاه داشته، عنوان کرد که اهمال او دلیل اصلی این قضیه بوده است و در دهه ۱۹۹۰ که روزگار خوبی را نمیگذرانده در پی این بوده که فیلمهای تاریخی افسردهای چون «آمیستاد» و «فهرست شیندلر» را بسازد و پس از آن هم به سراغ فیلم «پارک ژوراسیک» رفته و در پی آن هم چندین بار فیلمنامه دچار تغییرات بنیادی شده تا در نهایت فیلمنامه نهایی در سال ۲۰۰۵ آماده شده است.
جورج لوکاس نیز تاکید کرد که این انتظار ۱۹ ساله ارزشش را داشته است و در نهایت این فیلم هم در فضایی مشابه فیلمهای قبلی این سری میتواند علاقهمندان را راضی کند.
هریسون فورد در پاسخ به سؤالی در مورد بارزترین خصوصیت نقش ایندیانا جونز که باعث تداوم حضورش در این نقش شده است گفت که لذت بازی در این نقش هوشمندی ایندیانا جونز است و اسپیلبرگ در حاشیه این اظهار نظر او اضافه کرد که با مرگ جیمز براون اکنون فورد مسنترین فرد فعال در دنیای فرهنگ است !
اما در شرایطی که اکثر منتقدان فیلم را پسندیده بودند، تماشاگران و سینما دوستان روی خوشی به این فیلم نشان ندادند و معتقد بودند که گذشته از نیم ساعت نخست فیلم که بیشتر به داستان حذف دکتر ایندیانا جونز از دانشگاه در دوران مک کارتیسم میپردازد، باقی فیلم کلیشهای است و در مجموع در بین ۴ فیلم این سری، ضعیفترین آنها به شمار میآید.
البته در سالهای اخیر منتقدان سعی داشتهاند بنا به سنتی قدیمی در این جشنواره استعدادهای ناشناختهای چون کریستین مونگیو - کارگردان رومانیایی – و یا برادران بلژیکی داردن را کشف کنند و چندان با فیلمهای پر خرج هالیوودی موافق نبودهاند.
اوج این جریان ۲ سال قبل برای اکران فیلم «رمز داوینچی» اتفاق افتاد که باعث شد نمایش آن در کن برای فیلم به نوعی ضدتبلیغ بدل شود، ولی با توجه به این مسئله عکس العمل منتقدان سینمایی نسبت به فیلم جدید ایندیانا جونز معقول بود.
از سوی دیگر جیم جارموش یکی از دهها کارگردانی است که این روزها در کن به سر میبرد. اما دلیل حضورش در این شهر با سایرین متفاوت است. او تلاش میکند برای فیلم
بعدی اش، سرمایهگذار پیدا کند.
جارموش که با دریافت نخل طلای جشنواره فیلم کن د رسال ۱۹۸۴ برای فیلم «عجیبتر از بهشت» به بزرگترین افتخار دوران حرفهای اش دست پیدا کرد ظاهرا هنوز نتوانسته این سرمایهگذار مهربان را بیاید و این مسئله در اکثربولتنهای روزانه جشنواره ذکر شده است.
اما در بخش مسابقه جشنواره فیلم جدید برادران داردن و فیلم «دو عاشق» از جیمز گری به نمایش درآمد.
در بخش نوعی نگاه هم مجموعهای از فیلمهای مانوئل دی اولیویرا فیلمساز پرتغالی اکران شد و در مراسم ویژهای که برای این کارگردان کهنهکار برپا بود، نخل طلای افتخاری کن برای یک عمر دستاورد حرفهای به وی اعطا شد.
در این مراسم که در سالن بزرگ تئاتر «لومیر»برگزار شد، کلینت ایستوود، کارگردان سرشناس هالیوود و جمعی دیگر از کارگردانان نام آشنا حضور داشتند.