همشهری آنلاین_ سحر جعفریان: بوستانی باگونه‌های متفاوت گیاهی و امکانات تفریحی قابل توجه که البته بروز بخشی از آسیب‌های اجتماعی در سایه مجاورت با «پایانه مسافربری غرب» وکم‌توجهی مسئولان در آن موجب شده تا پای اهالی و شهروندان دیگر به آن باز نشود. اتفاقی که ساکنان نهمین تکه از پایتخت از آن به‌عنوان فرصت سوزی و تأثیر منفی در کمیت سرانه‌های تفریحی در منطقه یاد می‌کنند و براین باورند هرچه زودتر مسئولان باید چاره‌ای تدبیر کنند تا این بوستان نیز مانند تعدادی از بوستان‌های شهر به جولانگاه افراد معتاد و بزهکار تبدیل نشود. در این گزارش، سری به بوستان المهدی(عج) زدیم و در آن با تعدادی از شهروندان به گفت‌وگو نشستیم.
- همه مسافران یک بوستان
ساعت حوالی ۱۴ است. گرمای تابستان لابه‌لای درختان بوستان بی‌داد می‌کند. جز چند نفری که پیداست از مسافران پایانه مسافربری غرب در ضلع جنوبی بوستان هستند، شهروند دیگری روی نیمکت‌های فلزی و داغ به چشم نمی‌خورد. «احمد»، یکی از همان مسافرانی است که از «همدان» راهی «تهران» شده است. او می‌گوید: «کشاورز هستم. چند وقتی است مجبورم هر ماه سری به تهران بزنم برای نقد کردن چک‌هایم. معمولاً صبح می‌آیم و شب برمی‌گردم. ساعت‌هایی که‌کاری ندارم، می‌آیم داخل این پارک. خیلی بزرگ است. ولی بزرگی و زیبایی‌اش، هنگامی که معتادان جمع می‌شوند و لابه‌لای سبزه‌ها مشغول کشیدن می‌شوند، چندان به چشم نمی‌آید. این صحنه‌ها را که می‌بینم، به حاشیه بیرونی پارک می‌روم. بماند که یکبار داخل پارک خوابم برد و وقتی بیدار شدم کفش‌هایم نبود! حالا دیگر حساب کار دستم آمده و می‌دانم باید در این پارک چه کار کنم تا آسایش نسبی داشته باشم.» احمد ادامه می‌دهد: «حیف است امکان به این زیبایی وقتی فراهم است باید حواسمان به سالم و درست نگه داشتن آن هم باشد. اینکه پارکی ساخته شود و پس از آن دیگر به آن توجهی نداشته باشند درست نیست! همان قدر که مردم وظیفه دارند، مسئولان هم وظیفه دارند.»
- شب‌مردگی
ساعت ۱۷ است. نسیمی می‌وزد و به تعداد افرادی که در پارک قدم می‌زنند یا گوشه‌ای خلوت نشسته‌اند، اضافه می‌شود. «سامان»، ۲۶ ساله، همراه دوستش آمده او ساکن محله «استاد معین» است. می‌گوید: «در محدوده غربی تهران، شاید پارکی به این بزرگی و با این وسعت پیدا نکنیم. المهدی(عج)، پارک مناسبی برای خانواده‌های این محله و محدوده است. ولی یک ایراد اساسی دارد؛ جای پارک خودرو ندارد. خیلی از دوستان من گاهی دلشان می‌خواهد که به این پارک، به‌ویژه برای دیدن دریاچه مصنوعی و ماهیگیری، بیایند اما وقتی مطلع می‌شوند که این پارک، پارکینگ ندارد، از آمدن پشیمان می‌شوند. بدیهی است اگر رفت و آمدهای این محله بیشتر شود، رونق کسب و کار آن هم فراهم می‌شود. مسئله دیگر، دسترسی آسان و ایمن به پارک است. یعنی برای رسیدن به آن باید از خیابان‌های پر تردد و حادثه‌خیز اطراف میدان «آزادی» عبور کنیم. معلوم است که در این شرایط کسی حاضر نیست که بیاید.» کمی آن طرف‌تر، «محمد» از ساکنان قدیمی محله استاد معین، همراه پسر کوچکش قدم می‌زند. محمد درباره آسیب‌هایی که موجب مهجور ماندن بوستان المهدی(عج) می‌شود، می‌گوید: «سال‌های بسیاری این بوستان، کانکس نیروی انتظامی نداشت. چند وقتی است که با پیگیری اهالی و شورایاری، یک کانکس اینجا مستقر شده اما چندان فعال نبوده یا اگر هم فعالیتی داشته همچنان تردد معتادان در بوستان هستیم. دلیل‌اش هم ناشناخته ماندن و استقبال نکردن خانواده‌ها از امکانات و تجهیزات این بوستان است. برای همین این بوستان و محدوده آن شب‌مردگی عجیبی دارد که واقعاً گاهی خوفناک است.» ساعت ۱۹ است. اکنون جمعیت بوستان به بیشترین تعداد خود رسیده است. اما آنچه روشن است اینکه خانواده نیستند. بیشتر مسافرند یا افرادی که گذری از آن عبور می‌کنند. «اسد» از باغبانان بوستان المهدی(عج) در این‌باره می‌گوید: «امکانات خوبی اینجا گذاشته‌اند. دریاچه و فضای سبز، شهربازی، انواع زمین‌های بازی، سرای محله و پایگاه خدمات اجتماعی هم دیگر جای خود را دارند. ولی چون افراد بومی در بوستان رفت‌وآمد ندارند و مایل نیستند اینجا تفریح کنند، این بوستان رونقی را که باید داشته باشد، ندارد. انگار بیشتر پاتوق مسافرها و مسافرخانه است تا بوستان.»
- صداهای گوشخراش
دریاچه لایروبی نشده، زباله‌های سرگردان در آب، موتورسیکلت‌های شتابان در پیاده‌روهای بوستان، گعده‌های قلیان‌کشی و برخی آسیب‌های دیگر را هم می‌توان به مشکلات کوچک و بزرگ این بوستان سبز اضافه کرد. اما «علی علیخانی»، نگهبان بوستان المهدی(عج)، از مشکل دیگری می‌گوید که درد دل اهالی محله استادمعین در همسایگی فرودگاه مهرآباد نیز است. علیخانی به آسمان بوستان در ضلع شمالی اشاره می‌کند و می‌گوید: «صداهای مهیب و تقریباً ممتدی همراه با انتشار دود غلیظ در آسمان آن هم حداقل روزی ۳ یا ۴ بار، آدم را بسیار کلافه و آشفته می‌کند. کسی هم اگر در بوستان مشغول تفریح و خلوت باشد، هراسان دنبال صدا یا راه فرار می‌گردد. نمی‌دانم صدای مهیب، مربوط به سوخت‌گیری هواپیماها یا نوعی آزمایش پیش از پرواز است؛ اما هرچه که هست، صدای آزاردهنده‌ای دارد.» نگهبان بوستان همچنین از این روزهای «کرونا» زده می‌گوید که مزید بر علت شده تا کمتر کسی (به جز مسافران) قدم به بوستان بگذارد: «همین دریاچه و ماهی‌هایش پیش از جمع‌آوری تا قبل از شیوع کرونا، روزی ۵ تا ۶ مشتری داشت یا زمین‌های اسکی و این بوستان «ترافیک»، حداقل ۲۰ بازدیدکننده داشتند اما اکنون رفت و آمدی در کار نیست. به جز مسافران که وجود این بوستان برایشان منفعت دارد. بعضی‌ها از آنها چند روز و چند شب اینجا اتراق می‌کنند. اهالی از همین قضیه شکایت دارند، اما چه می‌توان کرد. مسافران از اقشار کم‌درآمدی هستند که از عهده پرداخت هزینه هتل و مسافرخانه برنمی‌آیند.»
- ضرورت ساخت استراحتگاه برای مسافران نکته ضروری
پیگیری‌های خبرنگار همشهری محله برای دریافت پاسخ مسئول از کلانتری «۱۱۹ مهرآباد» تا زمان انتشار گزارش بی‌نتیجه ماند. اما بر اساس شواهد میدانی و گفت‌وگویی کوتاه با مأموران مستقر در کانکس نیروی انتظامی بوستان المهدی(عج)، فعالیت این کانکس ۲۴ ساعته است. برنامه گشتزنی‌ها به‌ویژه در بوستان، مستمر انجام می‌شود.
«فرهاد بخشایش»، از اعضای شورایاری محله استادمعین به راهکاری برای کاهش آسیب‌های این بوستان اشاره می‌کند و می‌گوید: «قرار بود بوستان المهدی(عج) یک بوستان فرامنطقه‌ای باشد که متأسفانه در حال حاضر در منطقه و محله خودمان هم مورد قبول و اقبال نیست. وسایل شهربازی هم یک در میان خراب یا غیرفعال هستند، البته به دلیل شیوع بیماری کرونا مدت‌هاست ویژه‌برنامه خاصی در بوستان برگزار نمی‌شود. چرا باید شهروندان از مناطق دیگر برای گذران وقت و در این گرما، دود و ترافیک به این بوستان بیایند؟! شاید بگویند در همه بوستان‌ها افرا معتاد و خلافکار پیدا می‌شود. درست است. اما از بوستانی که فرامنطقه‌ای است و وسعت قابل توجهی از منطقه را با هدف افزایش سرانه‌های تفریحی و فضای سبز اشغال کرده است، این انتظار نمی‌رود! این بوستان بودجه و برنامه‌های فرامنطقه‌ای را می‌طلبد. سال‌ها است که پیشنهاد ساخت یک استراحتگاه موقت را برای مسافران پایانه مسافربری غرب، در نزدیکی همان پایانه، داده‌ایم. یا پیشنهاد کردیم فضای پارکینگ بوستان را تأمین کنند، اما هیچ‌ترتیب اثری داده نشده است.» بخشایش ادامه می‌دهد: «شب مردگی این بوستان انگار به روزهایش نیز سرایت کرده است. خلاها، با فعالیت سرای محله یا مرکز مشاوره گل و گیاه درست نمی‌شود. باید برای رفع آسیب‌های بوستان المهدی(عج) کارهای اصولی در نظر گرفته شود تا سرریز آنها را در محله‌های منطقه، بیش از این شاهد نباشیم.»