همشهری آنلاین_ پریسا نوری: برخلاف همیشه امسال، بازار برگزاری مراسم عروسی در این روز و روزهای منتهی به ماه محرم رونقی ندارد و کسادی این بازار زیر سر ویروس مخوف کرونا است که از ۵ ماه پیش بر کشور ما هم سایه انداخته و عده زیادی را از پیر و جوان و حتی کودک خردسال به کام مرگ کشانده است. با توجه به اینکه یکی از نخستین توصیه‌های متخصصان بهداشت جهانی برای کنترل بیماری، جلوگیری از برگزاری تجمعاتی مثل مراسم عروسی است، دور از انتظار نیست که با شیوع کووید ۱۹، بسیاری از مراسم‌های عروسی لغو شود. به گفته صاحب یکی از تالارهای شرق تهران از ۲۳ قراردادی که از ماه‌ها پیش برای برگزاری عروسی در این تالار در تیرماه بسته شده، ۱۹ قرارداد به دلیل کرونا لغو شده است. در آستانه فرا رسیدن روز ازدواج با چند نفر از زوج‌های جوان که برخلاف میلشان به دلیل داشتن احساس مسئولیت اجتماعی، بدون برگزاری مراسم عروسی و به خطر انداختن جان اقوام و آشنایان، زندگی مشترکشان را شروع کرده‌اند، گفت‌وگو کردیم.
- لغو مراسم و خوشحالی مهمان‌ها
«نگار جوادی» نوعروسی است که قرار بود یکم اردیبهشت به خانه بخت برود، اما به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی تالارها و سپس شروع امتحانات دانشگاه، عروسی‌اش را تا اواخر تیرماه به تعویق انداخته بود. هفته پیش «نگار» و همسرش «بابک» آماده بودند که مراسم عروسی‌شان را در یکی از تالارهای تهرانپارس برگزار کنند، اما تاخت و تاز بی‌رحمانه ویروس کرونا و اخبار نگران‌کننده‌ای که از عروسی‌های برگزار شده به گوششان رسید، باعث شد در روزهای آخر از خیر گرفتن مراسم عروسی بگذرند. این نوعروس ۲۷ ساله در این‌باره می‌گوید: «قرار بود هفته پیش عروسی بگیریم خانه را اجاره کرده و همه مقدمات را هم آماده کرده بودیم حتی کارت عروسی را هم پخش کردیم، اما به دلیل اوج‌گیری کرونا ناچار شدیم بدون برگزاری مراسم عروسی، زندگی مشترکمان را شروع کنیم.» او در ادامه می‌گوید: «با اینکه دوست داشتیم درکنار خانواده و دوستانمان جشن بگیریم و کلی فیلم و عکس به یادگاری داشته باشیم اما دیدیم اگر خدای ناکرده یک نفر در جشن عروسی ما بیمار شود و اتفاقی برایش بیفتد هرگز خودمان را نمی‌بخشیم.» عروس خانم در ادامه می‌گوید: «جالب اینجاست که فکر می‌کردیم اگر به فامیل بگوییم عروسی کنسل شده ناراحت شوند اما برعکس آنها خیلی هم خوشحال شدند و گفتند چقدر کار خوبی کردید که عروسی نگرفتید و ما هم می‌ترسیدیم به عروسی بیاییم و... خلاصه همه خیلی تشکر کردند.»
- با پول مراسم عروسی خانه بزرگ‌تری اجاره کردیم
هر پدر و مادری آرزو دارد فرزندش را در لباس عروسی و دامادی ببیند، اما وقتی پای ویروس موذی کرونا در میان باشد این آرزوها رنگ می‌بازد. «میلاد» و «بهاره» زوج جوانی از اهالی پاسداران هستند که از چند ماه پیش یکی از تالارهای بزرگ شمال تهران را برای برگزاری عروسی رزرو کرده بودند. اما ترس از کرونا باعث شد بدون مراسم به خانه بخت بروند. خانم رشیدی مادر داماد در این‌باره می‌گوید: «میلاد تنها فرزندم است و می‌خواستم جشن مفصلی برایش بگیرم حدود ۵۰۰ تا مهمان را قرار بود دعوت کنیم ولی روزی نبود که خبر ناگواری درباره بیماری و فوت مهمانان عروسی به دلیل کرونا نخوانیم و این دلهره ما را بیشتر می‌کرد. به‌ویژه اینکه دایی خودم دیابت دارد و سنش بالاست و چند تا از مهمان‌هایمان هم ناراحتی قلبی دارند پس برخلاف میلم با موافقت خانواده عروس از برگزاری مراسم منصرف شدیم و پول مراسم را روی پول پیش خانه گذاشتیم و خانه بزرگ‌تری برای عروس و داماد اجاره کردیم.» او در ادامه می‌گوید: «راستش تصمیم سختی بود چون آرزو داشتم عروسی پسرم را ببینم، از طرفی ۳۰ سال در عروسی فامیل شرکت کرده و کادو داده بودم و فامیل می‌خواستند جبران کنند اما کرونا همه چیز را به‌هم زد. البته پذیرش این موضوع برای خانواده عروس هم سخت بود مادر عروس می‌گفت این همه جهیزیه داده‌ام و انتظار دارم دخترم با یک مراسم آبرومند به خانه بخت برود، ولی در نهایت آنها هم با توجه به شرایط راضی شدند.»
- برگزاری عروسی با رعایت پروتکل بهداشتی امکانپذیر نیست
در مقابل عده‌ای که با پذیرش مسئولیت اجتماعی از برگزاری مراسم عروسی صرف‌نظر کرده‌اند، برخی هم با سهل‌انگاری و بی‌توجهی به هشدارها، اصرار به برگزاری مراسم عروسی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی دارند؛ اما به گفته «سلطانی» مدیر یکی از تالارهای عروسی شرق تهران، این موضوع در عمل امکانپذیر نیست: «امسال برنامه تالارها نسبت به سال‌های گذشته ۹۰درصد کمتر شده از این‌رو تالاردارها کارکنان دائمی را اخراج کرده و برای مراسم عروسی که تک و توک برگزار می‌شود سالن کارهای متفرقه دعوت می‌کنند که معلوم نیست کارت بهداشت دارند یا ندارند. از طرفی نمی‌شود هر روز از کارکنان تست کرونا یا چکاپ سلامت بگیریم. در واقع مدیران تالار نمی‌توانند همه چیز را کنترل کنند، همین ماه گذشته در یک مراسم عروسی عکاس و فیلمبردار که ناقل کرونا بودند علاوه بر عروس و داماد، نیمی از مهمان‌ها را هم مبتلا کردند.» او در ادامه می‌گوید: «راضی نیستیم مردم در این شرایط عروسی بگیرند چون هیچ چیز باارزش‌تر از جان آدم‌ها نیست.»
- با محدودیت‌های کرونایی کنار بیاییم
ویروس کرونا از چندین ماه پیش زندگی همه ساکنان کره زمین را دستخوش تغییراتی کرده و یکی از موضوعاتی که با کرونا دچار تغییر شده موضوع ازدواج است. در حال حاضر در همه جای دنیا از جمله کشور خودمان به دلیل رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و محدودیت‌های ناشی از کرونا امکان برگزاری مراسم عروسی وجود ندارد و این مسئله منجر به سردرگمی جوانان درآستانه ازدواج شده است. ما کارشناسان صدای مشاور سازمان بهزیستی هر روز با عده‌ای از جوانان بلاتکلیف یا خانواده‌های آنها روبه‌رو هستم که به دنبال راه‌حلی برای این مشکل هستند. اغلب جوانان می‌خواهند بدون برگزاری مراسم عروسی هرچه زودتر زندگی مشترک خود را شروع کنند در حالی که خانواده‌ها تمایل دارند برای فرزندانشان مراسم عروسی بگیرند و دلشان نمی‌خواهد آرزوی چندین ساله‌شان را به یک ویروس ذره بینی ببازند. بنابراین این اختلاف عقیده بین جوانان و خانواده‌های آنها منجر به یک چالش جدی در خانواده‌ها شده است. یکی از روان‌شناسان بزرگ دنیا معتقد است هرقدر یک انسان هوشمندتر باشد، قدرت سازگاری او با شرایط بیشتر است؛ لذا ما به‌عنوان انسان هوشمند نیاز به سازگاری با شرایط پیرامون زندگی خود داریم. به گفته دانشمندان یکی از چالش‌زاترین موقعیت‌هایی که در تاریخ بشر تا به حال وجود داشته است بحث قرنطینه و محدودیت‌های ناشی از کروناست و ممکن است ما سال‌ها درگیر این محدودیت‌ها باشیم پس چاره‌ای جز سازگاری با آن و تغییر سبک زندگی خود نداریم. طبق آداب و سنت‌ها، شکل عادی ازدواج در ایران همیشه برگزاری مراسم عروسی و سپس شروع زندگی مشترک بوده اما الان شرایط عادی نیست و وضعیت متفاوت است. جوانان در آستانه ازدواج و خانواده‌هایشان هم چاره‌ای جز تغییر شکل شروع زندگی مشترک خود ندارند. تنها راه‌حل موجود برای تغییر این شرایط این است که خانواده‌ها بپذیرند که جوانان بدون برگزاری جشن عروسی زندگی مشترک خود را در کنار دیگر آغاز کنند و برپایی مراسم را به زمانی بعد از اتمام این همه‌گیری جهانی موکول کنند. با این اقدام جوانان در شرف ازدواج از بلاتکلیفی و انتظار برای شروع زندگی مشترک خود نجات پیدا می‌کنند و امید تازه‌ای در رگ‌های جامعه جریان پیدا می‌یابد و خانواده‌ها نیز از تحمل این شرایط سخت و تنش‌های ناشی از آن نجات پیدا می‌کنند.