کاوه حاجی‌علی‌اکبری/ مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران : پروژه‌های کوچک‌مقیاس در محله‌ها و بر اساس مطالبات اهالی اجرا می‌شوند.البته هدف دیگر از اجرای این پروژه‌ها، بهبود کیفیت زندگی شهروندان است؛ شعار یا هدفی که مدیریت شهری تهران به دنبال تحقق آن است و قطعاً یکی از روش‌های تحقق آن اجرا و بهره‌برداری از پروژه‌های کوچک‌مقیاس در محله‌ها به‌ویژه مناطق کم‌برخوردار است. پروژه‌های کوچک‌مقیاس می‌توانند در حوزه فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و حتی خدماتی و رفاهی باشند.
بهره‌برداری از ۲ بوستان یا پاتوق محلی در منطقه ۱۱ نشان داد مدیریت شهری به دنبال تحقق مطالبات شهروندان است. در این منطقه و به‌طور کلی در محله‌هایی که بافت فرسوده و ناکارآمد وجود دارد، تراکم بالای جمعیت و نبود فضاهای باز و سبز که اهالی بتوانند از آنها برای گذران اوقات فراغت و تعاملات اجتماعی و حتی بازی کودکان استفاده کنند، یک مشکل جدی است.
بنابراین وقتی نیاز اهالی شناسایی می‌شوند و چنین فضاهایی در عین سادگی و کوچک بودن، به بهره‌برداری می‌رسند، ۲ نتیجه در پی دارد. از یک سو فضاهای رهاشده و بی‌دفاع که می‌توانند به محل تجمع کارتن‌خواب‌ها و معتادان تبدیل و معضلی برای محله شوند، به فضای سبز و زنده تبدیل می‌شوند و در اختیار اهالی قرار می‌گیرند؛ از سوی دیگر این فضاها نقش حیاط خانه‌ها را دارند چون بافت‌های مسکونی فرسوده و کوچک هستند و اغلبشان حیاط ندارند، اهالی می‌توانند از فضای ایجادشده به نحو احسن استفاده کنند.
همین عوامل سبب بهبود کیفیت زندگی شهروندان می‌شود. باور دارم ایجاد چنین فضاهایی در محله‌های کم‌برخوردار علاوه بر بهبود کیفیت زندگی شهروندان سبب احساس تعلق خاطر آنها به محل و ماندگاری اهالی و ترغیب آنها به نوسازی می‌شود.
در حقیقت پروژه‌های کوچک‌مقیاس، تحقق مطالبات شهروندان، بهبود کیفیت زندگی، افزایش حس تعلق و ماندگاری و در نهایت مشارکت در نوسازی، تکه‌های یک پازل هستند که وقتی کنار هم قرار بگیرند، قطعاً شاهد محله‌ای مطلوب خواهیم بود.