به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایبنا کالچر چاینا گزارش می‌دهد؛ مو یان، نویسنده چینی، روز جمعه گفت که اولین کتاب جدید خود را پس از گذشت ۸ سال از دریافت نوبل ادبیات در اکتبر ۲۰۱۲ در دست انتشار دارد. «دیرشکوفا» عنوان جدیدترین کتاب نویسنده نوبلیست چینی است شامل ۱۲ داستان کوتاه که ۱۲ قصه واقع گرایانه و پوچ‌گرایانه را که ریشه در دل روستاهای چین از یک قرن گذشته تا اکنون را دارد در برمی‌گیرد.
پس از ده سال از انتشار آخرین اثرش مو یان توجه خود را بر روی افراد عادی و معمولی متمرکز کرده و تلاش کرده بود تغییرات آن‌ها در زمان را واکاوی کند. او در این کتاب برخلاف آثار قبلی‌اش برای اولین بار سیمای یک مرد امروزی را به تصویر می‌کشد که عمیقا از قوانین کاربرد اینترنت با اطلاع است و برای پولدار شدن به شایعه‌سازی روی آورده است. او در جایی از کتاب می‌نویسد «در زندگی واقعی شاید ۱۰ هزار نفر نتوانند کاری از پیش ببرند اما در زندگی مجازی و در اینترنت تنها ۱۰۰ نفر برای ایجاد یک موج کافی است.»
او همچنین در این کتاب با استفاده از زاویه دید اول شخص، خودش را نیز وارد کتاب کرده و زندگی خود را بعد از بردن جایزه نوبل ادبیات تا حدی برای خوانندگان فاش کرده است. مو یان در این کتاب زادگاهش را نشان می‌دهد که بعد از شهرت ناگهانی او به یک مکان جذاب و توریستی تبدیل شد و یک استودیو فیلم‌سازی که نام آن برگرفته از یکی از کتاب‌هایش بود تاسیس می‌شود و مردم بسیاری چه از داخل شهر و چه از خارج برای دیدن او به خانه‌اش می‌رفتند.
داستان‌های این کتاب مرزهای یک زندگی واقعی و خیالی را در هم می‌آمیزد و این دقیقا همان چیزی است که نویسنده چینی می‌خواهد. او می‌گوید «مو یان در این کتاب من دیگر است. او همان کاری را انجام می‌دهد که من از او می‌خواهم و به تنهایی قادر به تصمیم‌گیری نیست. من روند این که مو چطور در این کتاب با دیگران وارد تعامل می‌شود را م بینم و ضبط می‌کنم.»
کسب جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۲ نویسنده چینی را به کانون توجه در چین بدل کرد و همین وظایف و مسئولیت‌های زیادی را برایش آورد که اغلب در فرآیند نوشتنش ایجاد اختلال کردند. او از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ دست کم به ۳۶ کشور در سراسر جهان سفر کرد و در حدود ۲۶ کنفرانس حضور یافت، ۱۸ بار سخنرانی کرد و ده‌ها هزار امضا به طرفدارانش داد. در سال ۲۰۱۳ به قدری سرش شلوغ بود که حتی فرصت نکرد یک کتاب بخواند.
با این‌حال نویسنده ۶۵ ساله چینی همچنان به وظیفه و نقش خود به عنوان یک نویسنده عمل می‌کند. به مشاهده مردم و امور اطرافش می‌پردازد و کلماتشان را ضبط می‌کند. او می‌گوید «به عنوان یک نویسنده هر کاری را که انجام داده‌اید می‌تواند به ابزار و یا الهام‌بخش نوشتنتان تبدیل شود. در این هشت سال گذشته من در حال نوشتن و یا آماده کردن خودم برای نوشتن بوده‌ام.»
مو یان، نویسنده سرشناس چینی است که به خاطر رئالیسم خیره‌کننده‌ای که قصه‌های مردمی با تاریخ حال را پیوند می‌زند نوبل ادبیات را در سال ۲۰۱۲ برنده شد. آثار مو یان به بیش از ۱۰ زبان ترجمه و منتشر شده‌اند. «باران در شبی بهاری»، «ذرت سرخ»، «جمهوری شراب» و «مرگ و زندگی در انتظار من» برخی از آثار اوست.