همشهری آنلاین_زینب زینال زاده: و همین نقطه شروع تشکیل یک گروه کوهپیمایی همسایگی در محله امیرآباد شد. اعضای این گروه هیچ‌وقت گمان نمی‌کردند پیوندشان چنین محکم شود و روزی دور هم جمع شوند و خاطراتی را که بیش از 10 سال قدمت دارند، با هم مرور کنند. مدیریت این گروه در گذشته با «سیامک سمنانی‌نژاد» یکی از معتمدان محله امیرآباد بود، اما حالا یک سال است این مسئولیت با سیاست جوانگرایی به «علیرضا جهانگیری» واگذار شده است.
محله امیرآباد در غرب منطقه ۶ قرار دارد و از محله‌های قدیمی و البته اصیل تهران محسوب می‌شود. زندگی چندین ساله در این محله سبب شده همسایه‌ها با هم رفیق‌تر و نزدیک‌تر شوند. در حقیقت ضرب‌المثل «همسایه از فامیل مهم‌تر و نزدیک‌تر است» در این محله نمود عینی دارد. آنها وقتی از روزمرگی زندگی و مشکلات روزگار خسته می‌شوند، کوله‌پشتی‌ها را می‌بندند و لباس مناسب به تن می‌کنند و دل به کوه می‌زنند. «علی جهانگیری» مدیر گروه کوهپیمایی محله امیرآباد می‌گوید: «اکثر کوهنوردان روزهای جمعه و تعطیل کوه می‌روند، اما گروه کوهپیمایی محله امیرآباد روز و ساعت مشخصی برای کوهپیمایی ندارد. هر وقت اهالی نیاز داشته باشند و تمایل نشان دهند با یک تلفن کارها را با اعضای گروه هماهنگ می‌کنم و در ساعت تعیین‌شده راهی کوه می‌شویم.»روزهای هفته برایشان مهم نیست و دلشان می‌خواهد حالشان خوب باشد. خود را مقید به روزهای تقویم و هفته‌ها نمی‌کنند و عقربه‌های ساعت در حد نشان دادن گذر زمان و تنظیم ساعت صعود به کوه برایشان اهمیت دارد.
- پیر و جوان، زن و مرد در کنار هم
ویژگی گروه همسایگی علاوه بر شناخت و اعتماد، این است که پیر و جوان، زن و مرد در کنار هم پا در راه می‌گذارند و از سراشیبی‌ها بالا می‌روند تا خودشان را به قله برسانند. حضور دلنشینی در محله دارند و این همنشینی دلنشین در کوهستان هم میانشان موج می‌زند. به گفته جهانگیری، حضور در کوه فرصتی است برای کاهش شکاف میان ۲ نسل. او می‌گوید: «سالمندان در حقیقت افرادی با کوله‌باری از تجربه‌اند، اما تغییر سبک زندگی شهری سبب شده نسل جوان ارزش این تجربه را نداند و از نسل سالمند فاصله بگیرد. این شکاف هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و این خوب نیست. این حقیقت را باید بپذیریم که رفتارهای ارزشمندی که در گذشته رواج داشته مانند احترام به بزرگ‌ترها کمرنگ شده است. مزیت کوهپیمایی دسته‌جمعی و گروهی همسایه‌های محله امیرآباد این است که سالمندان و جوانان در کنار هم راهی کوه می‌شوند. هم‌مسیر بودن فرصتی پیش می‌آورد تا با یکدیگر هم‌کلام و هم‌صحبت شوند؛ کاری که این روزها کمتر انجام می‌شود.»
نسل جوان امروز کمتر نصحیت‌پذیر است و بنابراین بهترین راه دیدن و ارائه الگوهای عینی است. جهانگیری با استناد به این مطلب می‌گوید: «ضرب‌المثل «شنیدن کی بود مانند دیدن» این روزها بیشتر معنا پیدا می‌کند. وقتی نسل جوان به چشم ببیند اطرافیان و همسالان با قشر سالمند چگونه برخورد می‌کنند و چطور به آنها احترام می‌گذارند، بهتر یاد می‌گیرد و در ذهنش حک می‌شود. بنابراین وقتی به کوه صعود می‌کنیم در طول راه با کمک کردن به سالمندان و تکریم آنها به‌صورت غیرمستقیم به سایر اعضا که عمدتاً جوان هستند، می‌آموزیم سالمندان بزرگ‌ترند و باید به آنها احترام گذاشت.» اعضای گروه علاوه بر صعود، درس هم می‌گیرند و همین درس‌هاست که سبب تداوم کار گروهی‌شان شده است.
- کوهپیمایی با رعایت پروتکل‌ها
تا قبل از همه‌گیری کرونا، گروه همراه با ۱۰ تا ۲۰ نفر و حتی بیشتر راهی کوه می‌شد. این روزها کوهپیمایی متوقف نشده، اما این کار با تعداد کمی صورت می‌گیرد. حتی به گفته جهانگیری، گاهی مدیر سابق و مدیر جدید در قالب گروه ۲ نفری راهی کوهستان می‌شوند. او می‌گوید: «ورزش و البته کوهنوردی برای حفظ سلامتی مفید است، اما شرایط بحرانی کنونی سبب شده مردم کمتر در برنامه‌های کوهپیمایی شرکت کنند.» رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک و همراه داشتن مواد ضدعفونی، زمینه را برای کوهپیمایی سالم فراهم می‌کنند، اما مردم ترجیح می‌دهند در خانه بمانند و کوه نروند.
جهانگیری می‌گوید: «کاهش استرس به ایمنی بدن در برابر ویروس کووید ۱۹ کمک می‌کند. بنابراین در روزهای بحرانی که همه استرس ابتلا به این بیماری را دارند، حضور در کوهستان با حفظ پروتکل‌های ستاد مقابله با کرونا می‌تواند بهترین گزینه باشد.» حضور اعضا در برنامه‌های کوهپیمایی اختیاری است و به همین دلیل اهالی محله امیرآباد هر زمان که نیاز داشته باشند، می‌توانند با مدیر گروه برای صعود به کوه هماهنگی لازم را انجام دهند.
- آموزش قبل از صعود
گروه کوهپیمایی محله امیرآباد کار حرفه‌ای انجام نمی‌دهند و در اصطلاح کوهنوردی نمی‌کنند، بلکه کوهپیمایی می‌کنند. حضور در کوهستان نیازمند رعایت برخی از نکات است تا فرد هم از صعود به کوه لذت ببرد و هم سلامتی‌اش حفظ شود و البته به حفظ محیط‌زیست هم توجه داشته باشد. قبل از حرکت، اعضای گروه یکجا جمع می‌شوند و نکات لازم مانند رعایت فاصله، حرکت از محل امن، تک‌روی نکردن، استفاده از وسایل و ابزار ایمنی و استاندارد و مناسب و همچنین همراه داشتن غذای مفید و سالم و سبک، ارائه می‌شود.
- حضور در گروه محدودیت ندارد
عضویت در این گروه شرایط و مدارک خاص ندارد. حتی شرایط سنی هم مطرح نیست. زن و مرد، پیر و جوان، کارمند و کارگر، دانشجو و دانش‌آموز همه و همه در این گروه عضوند. همین حضور از هر قشر و سن سبب پیوند محکم بین اعضای گروه شده است. در حین صعود به کوه اعضا در مکان‌های تعیین‌شده توقف و استراحت می‌کنند. البته این توقف بهانه‌ای است برای تبادل نظر و صحبت در مورد مشکلات روز جامعه و زندگی و همچنین بهره‌مندی از تجربیات موفق یکدیگر.
- تمرین صبر و شکیبایی
کوه نماد پایداری و استواری، مظهر استقامت، بردباری و صبر است. از کوه می‌توان درس‌هایی چون شجاعت، صفا و صمیمیت آموخت. کسانی که به کوه می‌روند، فراز و فرود را خوب درک می‌کنند. در حقیقت کوه می‌آموزد انسان روزی می‌تواند در اوج باشد و روز دیگر در حضیض. بنابراین به انسان می‌آموزد در برابر سختی‌ها شکیبا باشد و در مقابل خوشی‌ها مغرور نشود و دل به دنیا نبندد. کوه جایی است که انسان با دیگری حس همسان بودن می‌کند. کوهنوردی علاوه بر ورزش و تفریح، کتابی با درس‌ها و پندهای آموزنده است.