همشهری آنلاین_مهدی اسماعیل پور: به‌ویژه چند داور فوتبال و فوتبالیست معروف از جمله «محمد فنایی»، «جواد زرینچه»،
«محمد مایلی کهن»، «حسین فرکی» و «علی خسروی»، در این محدوده سکونت دارند. علی خسروی، داور بین‌المللی و بازنشسته کشورمان که این روزها به‌عنوان کارشناس داوری در برنامه «شب‌های فوتبالی» و هم‌چنین در سازمان «ورزش شهرداری تهران» فعالیت می‌کند، چند دهه است که در منطقه ۵ سکونت دارد و زندگی در محله‌های مختلف آن را تجربه کرده است. او می‌گوید: «زندگی در غرب تهران را دوست دارد و این محدوده را حتی به محله‌های اسم و رسم‌دار شمال و شرق تهران ترجیح می‌دهد.» با داور ایرانی «المپیک ۲۰۰۴ آتن» درباره منطقه و محله‌اش به گفت‌وگو نشستیم.
متولد چه سالی در کدام محله هستید؟
متولد سال ۱۳۴۰ در محله «۱۰ متری اول جوادیه» هستم و تا ۲۸ سالگی در این محله و کوچه «باغ اردشیر» زندگی می‌کردم.
چگونه شد که از جوادیه به غرب تهران آمدید و ساکن منطقه ۵ شدید؟
سال ۱۳۶۸ با هزار مکافات، ۴۰۰ هزار تومان پول تهیه کرده بودم و دنبال خانه می‌گشتم. آن زمان با این پول نمی‌شد در هیچ کجای تهران خانه‌ای خرید تا اینکه در محله «شهران» یک خانه ۸۷ متری را که داخل یک ساختمان ۶ واحدی بود پیدا کردم. ۱۰ سال شهران بودیم و پس از آن به محله «شهر زیبا» رفتیم و حدود ۱۰ سال هم آنجا بودیم. پس از آنجا سمت فلکه «صادقیه» رفتیم و حدود ۸ سال هم ساکن این محله بودیم تا اینکه از سال ۱۳۹۷ دوباره به محله شهرزیبا برگشتیم و اکنون در بلوار «تعاون» یا همان «جوانمردان» هستیم.
پس آمدن شما به غرب تهران به‌گونه‌ایی اجباری بود! اکنون چرا در این محدوده ماندگار شدید؟
قیمت خانه یکی از دلایل آمدنم به غرب تهران بود. دلیل دیگرش هم این بود که برادرم در بلوار «ابوذر» داخل خیابان «آیت‌الله کاشانی» در محله صادقیه سکونت داشت و خواهرم نیز ساکن محله بلوار تعاون در محله شهران بود. به سبک بچه‌های «جوادیه» عمل کردم و همسرم را از فامیلش دور کردم و در محاصره فامیل داماد قراردادم. (خنده) از شوخی گذشته، زندگی در غرب تهران واقعاً خوب است و باور دارم بهترین جای زندگی، تنها غرب تهران است.
همین علاقه هم موجب شده حدود ۳۰ سال در این محدوده ماندگار شوید؟
محل کار من در «تجریش» بود و با مناطق ۳ و ۴ هم کاملاً آشنا هستم و در آنجا زندگی کرده‌ام. این مناطق و محله‌هایش، آنقدر گرفتار ترافیک و شلوغی هستند که واقعاً کلافه‌کننده و موجب سلب آسایش است. اگر به دنبال زندگی راحت و آرام هستید، تنها غرب تهران و به‌ویژه منطقه ۵، بهترین محل برای زندگی است. به‌ویژه اگر محل کارتان هم در همین محدوده یا اطراف آن باشد. پیش از این هم گفته‌ام که ارتفاعات غرب و شمال غرب تهران، شبیه مرز «سوئیس» و «ایتالیا» است. سال‌ها پیش برای مأموریت‌کاری به سوئیس رفته بودم و دیدم چقدر این شباهت وجود دارد و آن قسمت از مرز سوئیس و ایتالیا من را یاد ارتفاعات شهران می‌انداخت. غرب تهران واقعاً طبیعت زیبا و تماشایی دارد. بوستان‌ها و مراکز تفریحی فراوان و متنوع، فضا و مبلمان شهری خوب، آب و هوای مطلوب و رسیدگی خوب شهرداری به محله‌ها، ویژگی‌های مثبت غرب و شمال غرب تهران است که در هیچ کجای شهر تهران مانند اینجا نیست. من همیشه از ترافیک فراری هستم و هیچ کجا مانند منطقه ۵ شاهراه و راه دررو ندارد. به سبب ترافیک، غرب تهران وضعیت بسیار بهتری نسبت به شمال و شرق و جنوب و مرکز دارد. به جرئت می‌گویم منطقه ۵ یکی از بهترین مناطق تهران و ایران و حتی خاورمیانه برای زندگی کردن است. همه جا از فرودگاه، ترمینال تا مراکز خرید و تفریح و استادیوم «آزادی» همگی در دسترس شما قراردارد که واقعاً عالی است.
این همه از خوبی و محاسن غرب تهران و منطقه ۵ گفتید، کمی از مشکلات و نقاط ضعف‌اش بگویید؟
گمان من این است که همکاری میان پلیس راهور و شهرداری منطقه بسیار خوب نیست که در برخی نقاط مشکل و گره ترافیکی داریم. از خیابان آیت‌الله کاشانی تا ابتدای خیابان «سلیمی جهرمی»، اغلب شاهد ترافیک هستیم. دلیل اصلی آن هم توقف دوبله و سوبله خودروها به‌ویژه مقابل داروخانه است. از سلیمی جهرمی تا فلکه صادقیه هم به همین شکل توقف‌های غیرمجاز و نا مناسب سبب ایجاد ترافیک می‌شود. از اینها بدتر، بلوار «فردوس شرق» که سال‌ها است مشکل ترافیکی دارد. این راسته به اندازه‌ای ترافیک دارد که اگر همین امروز خانه را متری ۵ میلیون تومان هم به من بفروشند، حاضر نیستم در آنجا زندگی کنم و اسیر یک ترافیک تقریباً همیشگی شوم. به گمانم اگر پلیس «راهور» و شهرداری منطقه با هم همکاری داشته باشند و با یکسری تغییرات و جلوگیری از پارک دوبله وسوبله می‌توان ترافیک این نقاط را بهتر و روان‌تر کرد.
منطقه ۵ چهره‌های سرشناس ورزشی زیادی دارد. از این ظرفیت به خوبی استفاده می‌شود؟
سال‌ها مسئول ورزش مناطق یک و ۱۵ بودم. در هرکجا که بودم، ورزشکاران محله‌ها را شناسایی کردم و حتی در حد یک تماس تلفنی هم که شده با آنها ارتباط گرفته‌ام. از سال ۱۳۶۸ تا به امروز، یعنی حدود ۳۰ سال، در منطقه ۵ هستم، اما حتی یک تماس کوتاه تلفنی هم از طرف شهردار و معاونانش با من گرفته نشده است. البته منظورم آقای «سید قاسم موسوی» و مدیران پیش از او در اداره ورزش شهرداری منطقه نیست. اتفاقاً آقای موسوی همه ورزشکاران منطقه را شناسایی کرده و عملکرد خوبی هم در حوزه ورزش دارد، اما اداره ورزش هم حد و ظرفیتی دارد. من اهل گلایه و شکایت نیستم، اما انتظار داشتم در این سال‌ها، یکی از شهرداران منطقه یا معاونانش به ما تماس بگیرد و برای دیدار و جلسه، دعوت‌مان کند. تعداد داوران رشته‌های مختلف که در منطقه ۵ زندگی می‌کنند، کم نیست. «محمد فنایی»، «حسام عرب مهدی هنروری» و خیلی‌های دیگر که شهردار منطقه می‌توانست به مناسبت و بهانه روز «داور»، ما را دعوت کند و گفت‌وگویی با ما داشته باشد. در اینجا دست‌کم ۵۰ ورزشکار مطرح کشور زندگی می‌کنند، از جمله جواد زرینچه، محمد مایلی کهن، فنونی‌زاده و فنایی که می‌شود از ظرفیت و توان آنها استفاده کرد. برای مثال می‌توان با حضور شهردار و مدیر اداره ورزش و ورزشکاران، شورای ورزش منطقه ۵ را تشکیل داد. هرکدام از ما می‌توانیم سفیران و نمایندگان شهرداری منطقه ۵ باشیم. کار دیگری که می‌توان انجام داد این است که مدیریت زمین‌های چمن مصنوعی یا ورزشگاه را به چهره‌های ورزشی به‌ویژه آنهایی که درآمد مناسب ندارند، واگذار کرد و از آنها اجاره هم گرفت. اگر مدیر هر ورزشگاه یا زمین‌های چمن یکی از این چهره‌ها باشد، استقبال مردم از آنها بهتر و بیشتر هم می‌شود. برای مثال، ورزشگاه زرینچه یا زمین چمن فنونی‌زاده داشته باشیم.
- تشکر در برنامه‌های شب فوتبالی
خسروی که به‌عنوان کارشناس داوری در برنامه شب‌های فوتبالی حضور دارد در یکی از برنامه‌های نام از مدیران منطقه ۵ نام برد و از آنها تشکر کردید. ماجرا آن تشکر را از او می‌پرسیم. او می‌گوید: «بوستان «اقاقیا» در بلوار تعاون قراردارد. یک روز صبح که از آنجا رد شدم، دیدم نظافت چی‌ها کارشان را خیلی خوب انجام نداده بودند و بخش‌هایی از بوستان هنوز تمیز نشده بود. دیدم معاون فضای سبز منطقه خیلی جدی و مسئولیت پذیرانه دارد به آنها تذکر می‌دهد که باید همه جا را خوب تمیز کنند. من هم که از این رفتار خوشم آمده بود در برنامه شب‌های فوتبالی از او تشکر کردم. همان‌گونه که گفتم، ما می‌توانیم سفیران شهرداری منطقه باشیم. متأسفانه مردم در زمینه «زباله» رعایت نمی‌کنند. ما چهره‌های ورزشی حاضریم تا به‌عنوان الگو با کارهایی مانند مشارکت در نظافت ارتفاعات و تفرجگاه‌ها یا آموزش شهروندی، همکاری و مشارکت داشته باشیم و البته به شرطی که از این ظرفیت استفاده شود.»