به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، مهشید فروغان عضو هیات علمی و مدیر گروه آموزشی سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با تاکید بر اینکه کرونا به تنهایی سالمندان دامن زد، گفت: موضوع فاصله‌گذاری اجتماعی، با وجود همه فوایدی که داشت، بر تنهایی و انزوای سالمندان دامن زد و به ویژه بر سلامت روانی سالمندانی که آمادگی ابتلا به افسردگی و سایر اختلالات روانی را داشتند، تاثیر منفی گذاشت.
فروغان افزود: علاوه بر این، عنوان کردن این موضوع از سوی برخی از مسئولان که این بیماری مخصوص سالمندان و افرادی است که بیماری‌های زمینه ای دارند، نه تنها اضطراب سالمندان را افزایش داد، بلکه سبب شد که جوانان با اطمینان خاطری کاذب، اهمیت اپیدمی را نادیده بگیرند.
وی در تحلیل وضعیت سالمندان در شرایط کرونایی، گفت: با انتشار کووید- ۱۹ از اوایل سال ۲۰۲۰ میلادی، وضعیت جهان و روش زندگی در آن تغییر کرد. سالمندان به ویژه در ماه‌های نخست این پاندمی بیش از هر گروه دیگری آسیب دیدند و این به سلامت جسمی آنان محدود نمی شد، بلکه تاثیر پیامدهای روانی اجتماعی بحران کرونا بر کیفیت زندگی سالمندان به ویژه در جوامع فاقد حمایت‌های اجتماعی ساختار یافته، بسیار محسوس است.
فروغان تاکید کرد: سالمندان کشور ما هم با توجه به کمبود زیرساخت های حمایتی، از این بیماری لطمه زیادی دیدند. یکی از عمده ترین آنها فشارهای اقتصادی بود که نه تنها بر بهداشت و درمان، بلکه بر معیشت روزمره آنان نیز تاثیر گذاشت. مساله دوم، محدودیت هایی بود که سالمندان برای دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی و تهیه دارو، حتی تامین مایحتاج روزانه تجربه کردند.
عضو هیات علمی و مدیر گروه آموزشی سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: طبق گزارش سازمان آمار کشورمان، جمعیت ایران در سال ۹۸ به حدود ۸۳ میلیون نفر رسیده و اکنون جمعیت سالمند بالای ۶۰ سال کشورمان با رقم ۸ میلیون و ۲۳۱ هزار نفر، یعنی حدود ۹/۹ درصد جمعیت کشور و جمعیت بالای ۶۵ سال، ۶/۴ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.
فروغان خاطرنشان کرد: طی دو تا سه دهه اخیر رشد کلی جمعیت در ایران ۱/۲۴ درصد بوده، درحالیکه نرخ رشد جمعیت سالمند کشورمان ۳/۶۲ درصد یعنی تقریبا سه برابر رشد کلی جمعیت است. پیشبینی می شود که در سال ۱۴۰۰ سهم سالمندی جمعیت از مرز ۱۰ درصد و در سال ۱۴۲۰ از مرز ۱۹/۴ درصد و در سال ۱۴۳۰ از مرز ۲۶/۱ درصد عبور کند، یعنی در آن زمان یک چهارم جمعیت کشور، سالمند خواهند بود.
وی یادآور شد: همچنین براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، در طول ۳۰ سال آینده، سالمندان حدود ۰ ۲ درصد از جمعیت جهان را تشکیل خواهند داد، به‌طوریکه تا سال ۲۰۵۰ میلادی، جمعیت سالمندان به دو میلیارد نفر میرسد. یعنی به ازای هر پنج نفر جمعیت دنیا، یک نفر سالمند خواهد بود.
فروغان افزود: درمجموع می‌توان گفت که افزایش طول عمر و اضافه شدن جمعیت سالمندان یکی از دستاوردهای قرن ۲۱ بوده و سالخوردگی جمعیت، پدیده‌ای است که برخی جوامع بشر با آن روبه رو شده‌اند یا خواهند شد. براساس نظر سازمان جهانی بهداشت، این پدیده ناشی از بهبود شرایط بهداشتی و پیشگیری از بیماری‌ها است که درنهایت، سبب افزایش امید به زندگی شده است. سالخوردگی جمعیت، در واقع یک موفقیت بهداشتی است که در صورت عدم برنامه ریزی مناسب، به چالش بزرگی برای جوامع تبدیل خواهد شد.