این گودها نه تنها همسایگان را تهدید می‌کند بلکه برای عابران نیز خطرناک است. در کمیسیون‌های شهرسازی و معماری و عمران و حمل نقل شورای‌شهر مقرر شد، شهرداری تهران از همه ظرفیت‌های قانونی و منابع اعتباری خود برای تعیین تکلیف گودهای رها شده، استفاده کند.
هم‌چنین شهرداری باید گودهایی که امکان پر کردن آنها با خاک وجود دارد را در کوتاه‌ترین زمان، ایمن کند. البته این در صورتی است که مالکان بر اساس آخرین اخطار حاضر به مقاوم‌سازی گود نباشند. درباره مابقی گودها نیز باید از منابع اعتباری مشخص، نسبت به مقاوم‌سازی آنها اقدام کنند.
در گذشته، پروسه طولانی صدور مجوز ساخت موجب شد تا شهرداری برای برخی مالکان مجوز موقت به نام «پیش پروانه» صادر کند تا در این فاصله، مالک اقدام به خاکبرداری و گودبرداری کند و بعد پروانه قطعی صادر شود. در این مدت، اتفاق‌های ناگواری رخ داد که شهرداری مجبور شد صدور پروانه موقت را متوقف کند.
اما گودهای بسیاری در شهر تهران ساخته شد که مالکان به سبب افزایش یک‌باره قیمت‌ها ادامه ساخت برایشان ممکن نبود یا سود چندانی برایشان نداشت. در نتیجه، گودهای عمیق در کوچه‌پسکوچه‌های شهر رها شدند و حوادث تلخی را رقم زدند. بنابراین، شهرداری تصمیم به پر کردن برخی از این گودها گرفت.
براساس قانون درصورتی‌که اجرای پروژه از برنامه زمان‌بندی عقب افتاده باشد و گود برای زمان زیادی رها شود، تا دوره‌ای امکان مقاوم‌سازی وجود دارد اما در همین شرایط هم ناظر و پیمانکار باید نسبت به شرایط نگران‌کننده گود پیگیری و در صورت لزوم نسبت به پرکردن آن اقدام کند. در این وضعیت شهرداری تقاضا می‌کند تا به او اجازه بدهند برای تأمین ایمنی مردم وارد کار شود و به حساب و هزینه مالک اقدامات ایمنی را زیرنظر ناظر انجام دهد. براساس‌بند ١۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، زمانی که امکان پرداخت هزینه ایمن‌سازی گود از سوی مالک وجود نداشته باشد، شهرداری برای حفظ ایمنی شهروندان باید هزینه را پرداخت کند و پس از آن با توجه به نرخ تورم با ١۵درصد بالاسری، هزینه را از مالک دریافت کند.