همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: «زرکش» یکی از محله‌های قدیمی منطقه ۸ است که در همسایگی محله‌های وحیدیه و تسلیحات قرار دارد. ساکنان این محله بیشتر از ارامنه هستند اما چرایی انتخاب سکونت در این محله ماجرای جالبی دارد. از قرار معلوم، بعد از جنگ جهانی دوم، کشور ارمنستان که در آن زمان یکی از بخش‌های‌اتحاد جماهیر شوروی به شمار می‌آمده است، فراخوان می‌دهد که ارامنه می‌توانند از کشورهای دیگر به وطن خود بازگردند.
طبق آنچه در کتاب تاریخ طهران آمده، در حدود ۳۰ هزار نفر مهاجرت می‌کنند، اما در میانه راه دولت ارمنستان به دلیل ازدحام زیاد ارامنه، مانع از پذیرش آنها می‌شود. ارامنه هم که زمین‌های خود را فروخته بودند به ناچار در تهران ساکن می‌شوند. ابتدا محله بهجت‌آباد را برای زندگی انتخاب می‌کنند.
اما مشکلات موجود بر سر راه آنها باعث می‌شود، برخی از آنها بهجت‌آباد را ترک کرده و به محله زرکش نقل مکان کنند. اینکه چرا محله زرکش را برای زندگی انتخاب کرده‌اند هم ماجرای دیگری دارد. به گفته اهالی، محله زرکش در ۸۰ – ۹۰ سال گذشته، جزء حاشیه شهر محسوب می‌شده از این‌رو زمین‌های آن قیمت کمی داشته است. برای همین ارامنه با کوچ کردن به این محله، خیلی راحت صاحب خانه و زندگی شدند.
اما گروه دیگری از ارامنه که اوایل دهه ۴۰ ساکن محله زرکش شدند، کسانی بودند که پیش از آن در شهر بوئین زهرا زندگی می‌کردند و به دلیل زلزله شهریور ماه سال۴۱دار و ندار خود را از دست داده بودند. روایت شده، ملکه هلند برای سرکشی از زلزله‌زده‌ها و کمک به آنها راهی ایران شده و زمین‌های‌زیادی را خریداری و به خانواده‌های زلزله‌زده اهدا کرده‌است. اکنون یکی از کوچه‌های‌این محله به پاس خدمات ملکه هلند، کوچه هلند نام دارد. از دیگر ویژگی‌های این محله وجود کلیسای تارگمانچاتس است که قدمت آن به سال ۱۹۶۸برمی‌گردد.