همشهری آنلاین _ معصومه حق‌جو: با مشکلاتی همچون سروصدای کودکان و افراد ناباب و ناامنی با حضور معتادان متجاهر و... مواجه کرده است. در حالی برخی اهالی خواهان حذف نیمکت‌ها و آلاچیق‌ها و وسایل بازی هستند که پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های محله از جانمایی نیمکت‌ها و آلاچیق‌ها رضایت دارند و پدر و مادرهایی هم که فرزند خردسال دارند هر از گاهی کودکانشان را برای استفاده از وسایل بازی به اینجا می‌آورند. این چندگانگی در ارائه راه‌حل از سوی اهالی دست شهرداری را برای اقدام مقتضی بسته است.
به گفته یکی از ساکنان محله، حدود ۱۵ سال است که شهرداری این فضا را برای رفاه اهالی ایجاد کرده است. مدتی بعد هم با اضافه کردن نیمکت‌ها و آلاچیق‌ها فضاسازی بیشتری انجام شد: «هرچند هدف شهرداری از ایجاد این فضا و ساخت آلاچیق‌ها بهبود فضای شهری بود، اما متأسفانه این فضا بستری برای حضورتعدادی افراد ناباب فراهم کرده است.» «حجت‌الله نوروزی» که از قدیمی‌های محله و جزو نخستین ساکنان شهرک است، فقط شهرداری را مقصر نمی‌داند: «اگر برای تأمین امنیت این فضا تعامل و همکاری مناسبی داشتند، این مشکل زودتر حل شده بود.»
این هم‌محله‌ای معتقد است نیروی انتظامی برای کنترل چنین فضاهایی مشکل ندارد، ولی نیازمند تعامل با شهرداری است: «شهرداری باید اطراف پارک را حصارکشی یا فنس‌کشی کند. اگر سارقی به اموال اهالی دستبرد بزند، به‌راحتی می‌تواند از سمت دیگر این فضای سبز که به بزرگراه حکیم دسترسی دارد، فرار کند. یکی دوبار شاهد سرقت یا کیف‌قاپی در اینجا بوده‌ایم که سارقان به راحتی از بزرگراه حکیم فرار کردند.»
نوروزی فاصله فضای سبز با ساختمان‌های مقابل را غیراستاندارد می‌داند: «این فضا مساحت زیادی ندارد. همین موضوع باعث شده تا سروصدای افراد ناباب، مخصوصاً در ساعت‌های پایانی شب، آرامش را از ساکنان بگیرد. بارها صداوسیما و دیگر رسانه‌ها این مشکل را به گوش مسئولان رسانده‌اند، ولی آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.»
- اهالی یکصدا شوند
«فاضله توکلی» شورایار محله والفجر، صداهای آزاردهنده را فقط مختص کوچه ۲/۱ نمی‌داند: «اهالی انتهای کوچه‌های نهم و دهم هم از این سروصداها و مزاحمت‌ها عاصی شده‌اند. بارها استشهاد نوشته و امضا کرده‌اند، ولی همچنان مشکلات به قوت خود باقی هستند.»توکلی چندین سال برای پیداکردن راهکار به شهرداری مراجعه کرده، ولی حالا بعد از همه پیگیری‌ها ناامید شده و می‌گوید ظاهراً حل مشکل از عهده شهرداری خارج است: «شهرداری نمی‌تواند این فضای سبز را تخریب کند. از طرفی، اغلب همسایه‌ها تصور می‌کنند اگر آلاچیق‌ها و نیمکت‌ها برداشته شوند، فضای سبز از حالت پاتوق خارج می‌شود. عده دیگری هم با این اقدام مخالفند و فقط تأمین امنیت کوچه و فضای سبز برایشان در اولویت است.این دوگانگی برای مسئولان شهری و از جمله ما هم کار را سخت می‌کند.»
توکلی می‌گوید که نیروی انتظامی برای تأمین امنیت در تلاش است، اما یکسری قوانین و محدودیت‌ها دست و پای آنها را بسته است: «از نیروی انتظامی خواستیم گشت‌هایی در شهرک والفجر مستقر کند. در کنار این، بارها نیروهای بسیج منطقه هم پای کارآمده‌اند و برای مدتی امنیت و آرامش برقرار شده است، اما برای اثرگذاری این راهکارهای موقت، اهالی باید با شهرداری همکاری کنند.»
۴ سال دوندگی شورایار محله برای رفع این مشکل نتوانسته دل اهالی را گرم کند. نه شهرداری و نیروی انتظامی امکان حل مشکل را به تنهایی دارند و نه هم‌محله‌ای‌ها. تنها راهکاری که فعلاً امکان اجرا دارد، استخدام نگهبان است: «اگر همسایه‌های فضای سبز یک نگهبان موقت استخدام کنند، کم‌کم این فضای دنج برای افراد ناباب ناامن و از پاتوق بودن برای آنها خارج می‌شود.»
- بوستان محصور شود
جانمایی نادرست این فضای سبز در انتهای کوچه‌ای که به بزرگراه حکیم دسترسی دارد، موجب شده خلافکار در صورت حضور نیروهای انتظامی یا بسیج از این سمت راه گریز داشته باشد. شیوع کرونا هم حضور اهالی در فضای سبز را کمرنگ کرده و در مقابل، موجب شده بیشتر مورد استفاده معتادان قرار بگیرد.
یکی دیگر از هم‌محله‌ای‌ها، علاوه بر مشکلات قبلی، نور تیرهای برق را هم که با باتری خورشیدی تأمین می‌شود کافی نمی‌داند: «نور کم و حضور معتادان متجاهر، مخصوصاً در نیمه دوم سال که هوا زودتر رو به تاریکی می‌رود، امنیت فرزندانم را به خطر می‌اندازد.چندین بار از پنجره منزلم شاهد پنهان کردن موادمخدر لابه‌لای کاج‌ها هم بوده‌ام، ولی اعتراض‌های ما بی‌فایده بوده است.»
«سرور اسلامی» که از قدیمی‌های ساکن در این خیابان است، معتقد است مشکلات اهالی برای شهرداری غیرقابل‌درک است: «اگر شهردار در این محله زندگی می‌کرد، مشکلاتی که این فضای سبز برای خانواده‌ها ایجاد کرده برایش ملموس‌تر بود. بهتر است قبل از برنامه‌ریزی برای چنین طرح‌هایی از اهالی نظرسنجی شود تا در صورت کسب بیشترین آرای موافق، بودجه شهرداری صرف اجرای پروژه شود.»
مدت کوتاهی یک نگهبان در اتاقکی که هنوز نبش کوچه قرار دارد مستقر شده بود، ولی به گفته اسلامی، نگهبان به‌تنهایی از عهده تذکر به غریبه‌ها برنیامد: «عملکرد نگهبان ضمانت اجرایی هم نداشت و حضورش برای کم شدن مزاحمت‌ها کارگر نشد. به نظر من، اگر هم‌محله‌ای‌ها پای کار بیایند، می‌توانیم این مشکل را حل کنیم. دورتادور این فضای سبز، به‌خصوص از سمت بزرگراه حکیم، باید محصور شود. در این صورت، کوچه را با زنجیر می‌توان مسدود کرد. شاید از این طریق اهالی بتوانند ورود و خروج غریبه‌ها را کنترل کنند.»
- شهرداری مساعدت می‌کند
- شهردار ناحیه ۶: اگر اهالی قصد داشته باشند ورودی کوچه را برای کنترل تردد غریبه‌ها ببندند، شهرداری مساعدت می‌کند، اما متأسفانه اهالی تمایلی به همکاری با ما ندارند
«امیرابوالفضل غلامی» شهردار ناحیه ۶، گشودن گره این مشکل را در دستان نیروی انتظامی می‌داند و معتقد است تأمین امنیت این فضا از حیطه اختیارات شهرداری خارج است: «بارها اهالی بابت مشکلات ناشی از سروصدای جوان‌ها و افراد ناباب به ما مراجعه کرده‌اند، ولی این توقع که شهرداری از مزاحمت‌ها و سروصداها جلوگیری کند در حیطه وظایف ما نیست.»
به گفته شهردار ناحیه ۶، حضور نگهبان، با توجه به اینکه قدرت اجرایی ندارد، چندان نمی‌تواند اثر بازدارنده داشته باشد: «اراذل و اوباش و معتادان از نگهبان ترس ندارند. معمولاً شهرداری برای پارک‌هایی با مساحت زیاد نگهبان‌های متعدد و گشت‌هایی با همکاری نیروی انتظامی مستقر می‌کند.
اما با توجه به تعدد فضای سبز در این محله نمی‌توانیم برای هرکدام جداگانه نگهبان در نظر بگیریم. اگر اهالی موافق باشند یک کیوسک مناسب برای نگهبان که توسط اهالی انتخاب و استخدام شده در این کوچه جانمایی می‌کنیم. اگر قصد دارند ورودی کوچه را برای کنترل تردد غریبه‌ها ببندند هم شهرداری مساعدت می‌کند.»
برخی همسایه‌ها تقاضا داشتند که وسایل بازی یا نیمکت‌ها و آلاچیق‌ها از این فضا حذف شود. شهردار ناحیه ۶ می‌گوید: «وسایل بازی را نمی‌توانیم حذف کنیم، چون در شهرک افرادی هم هستند که فرزند کوچک دارند و کودکانشان برای بازی به این پارک مراجعه می‌کنند. سالمندانی هم در این محله سکونت دارند که برای مواقع پیاده‌روی و استفاده از فضای سبز نیازمند نیمکت هستند.»
- ضرورت‌های جانمایی فضاهای سبز عمومی
ساکنان کوچه ۱/۲ مدت‌هاست از آزار و اذیت‌های مهمانان غریبه زمین کاجی عاصی شده‌اند. در شهرک والفجر فضاهای سبزی، مانند این زمین، کم نیستند که به جای اینکه محلی برای آرامش و تفریح باشند، باعث مزاحمت شده‌اند. البته اگر شهرداری هنگام ایجاد این فضای سبز به جای کاج از پوشش‌های گیاهی کوتاه که سطح خاک را می‌پوشانند استفاده می‌کرد، شاید هم فضای امن برای خلافکاران و افراد لاابالی فراهم نمی‌شد. به هر حال نکته مهم یکصدا شدن اهالی است. اگر اهالی به یک جمع‌بندی و راهکار منطقی برسند، مسلماً شهرداری مساعدت و اقدام خواهد کرد.