همشهری آنلاین _ مهدی اسماعیلپور: سرانجام به همت شهرداری منطقه ۲۱ و اداره زیباسازی شهرداری تهران این خلا برطرف شد. ساعت ۱۰ صبح روز چهارشنبه دهم دی ماه در کیلومتر ۱۶ مسیر غرب به شرق بزرگراه شهید لشکری نرسیده به چهارراه «ایرانخودرو» نبش خیابان «چیتگر جنوبی» (ایندامین) از دیوار نگاره بزرگ شهید لشکری رونمایی شد. در این مراسم، «رضا رجبزاده»، شهردار منطقه ۲۱ و معاونان او، «علی لشکری» فرزند شهید و جمعی از همرزمان و همبندیهای دوران اسارت شهید سرلشکرخلبان لشکری از جمله امیر سرتیب دوم بازنشسته «محمد صدیق قادری» و فرماندهان نیروی هوایی ارتش از جمله امیر خلبان «مهدی هادیان»، معاون هماهنگکننده این نیرو، «برزین ضرغامی»، رئیس سازمان زیبا سازی، «رضا جلالی»، مدیرکل امور ایثارگران شهرداری تهران و جمعی از اهالی و مسئولان نظامی و انتظامی منطقه ۲۱ حضور داشتند.
رضا رجبزاده یکی از سخنرانهای این مراسم بود. شهردار منطقه در حاشیه رونمایی از دیوار نگاره سرلشکر شهید خلبان حسین لشکری به همشهری محله گفت: «این مراسم از جنس مراسم اجتماعی و فرهنگی است که برای پاسداشت و گرامی داشت مقام شامخ شهدا بهویژه شهید لشکری که به تعبیر مقام معظم رهبری «ایشان سید الاسرا» بودند، برگزار شد. یکی از مهمترین رویکردهای کنونی مدیریت شهری، پرداختن به موضوعهای اجتماعی و فرهنگی است. در کنار پروژههای عمرانی که با هدف خدمت به شهروندان انجام میشود، این قبیل کارها و پروژههای فرهنگی که با هدف زنده نگاه داشتن یاد و خاطره شهیدان والا مقام اجرا میشود، بدون تردید اهمیتی دوصد چندان دارد.
آیین رونمایی از دیوار نگاره سرلشکر حسین لشکری با سالگرد سردار شهید «قاسم سلیمانی» مصادف شده بود که این همزمانی را به فال نیک میگیریم. برگزاری برنامههایی از این دست در شناخت هرچه بیشتر شهروندان از شهدا و ایثارگران تأثیر زیادی خواهد داشت. اینجا یکی از معابر پر تردد شهر است و هر روز بسیاری از شهروندان از اینجا عبور میکنند، همین که یکی از شهروندان کنجکاو شود درباره زندگینامه و رشادتها و دلاوریهای این شهید بیشتر بداند و سراغ مطالعه زندگینامه او برود، برای ما کافی است. جا داشت که در کنار بزرگراهی که مزین به نام این شهد والامقام است، تصویری هم از ایشان وجود داشته باشد. این قبیل کارها که وزن نرمافزاری و فرهنگی و اجتماعیشان بیشتر است، جنبه فرهنگسازی دارد و موجب شود تا مطالعه و آشنایی شهروندان درباره شهدای گران قدرمان بیشتر شود.»
- قدردانی از دستاندرکاران
فرزند شهید لشکری از این مراسم و دیوار نگارهای که اجرا شده است کاملاً رضایت دارد و در اینباره میگوید: «وقتی خبردار شدم که قرار است از دیوار نگاره پدرم رونمایی شود، بسیار خوشحال شدم. در مسیر آمدن به این مراسم هنگامی که از دور این دیوارنگاره و تصویر پدرم را دیدم، این رضایت و خوشحالیام بیشتر شد. سبب این خرسندی من برای این بود که نخست چهرهای که از پدرم کشیده شده، بسیار شبیه و نزدیک به چهره واقعی ایشان است و از همه عزیزانی که برای انجام این کار زحمت کشیدهاند، تشکر میکنم. موضوع بعدی جای این دیوار نگاره و ابعاد آن است که به خوبی از داخل ماشین دیده میشود و جلب توجه میکند.» علی لشکری در ادامه میگوید: «این نخستین بار است که این مسیر را تا اینجا آمدهام. انشاءالله از این به بعد بیشتر اینجا میآیم.»
- زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدا
مدیرکل اداره ایثارگران شهرداری تهران هم مانند شهردار و فرزند شهید یکی از سخنرانهای این مراسم بود. رضا جلالی در حاشیه این رونمایی از دیوار نگاره شهید لشکری بر زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا تأکید میکند: «این قبیل کارها در معابر شهری با هدف زنده نگه داشتن یاد شهدا انجام میشود تا رشادتها و جانفشانیهای این عزیزان همیشه زنده بماند. همانگونه که مقام معظم رهبری فرموده اند: «امروز زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.» از اینرو زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا برای ما در مدیریت شهری از اهمیت ویژهای برخوردار است. در همه محلهها و معابر شهر تهران با اجرای برنامههایی از این دست و نامگذاری معابر به نام شهدا تلاش میکنیم یاد و خاطره شهدا را همواره زنده نگه داریم.»
- شهید سرلشکر خلبان حسین لشکری که بود؟
روزهای بیآینه
شهید سرلشکر خلبان حسین لشکری، سال ۱۳۳۱ در روستای «ضیاآباد» از توابع «تاکستان» که امروز بخشی از استان «قزوین» است، به دنیا آمد. او سال ۱۳۵۱ وارد دانشگاه و سال ۱۳۵۶ با درجه ستوان دومی از دانشگاه خلبانی فارغالتحصیل شد.۲۷شهریور سال ۱۳۵۹ و پیش از آغاز رسمی جنگ با «عراق» متجاوز، هواپیمای او در خاک عراق مورد اصابت موشک قرار گرفت و اسیر رژیم بعث عراق شد تا نخستین اسیر ایران در دوران «دفاع مقدس» باشد.
شهید لشکری ۱۸ سال اسیر بود. اما حدود ۱۶ سال کسی از زنده بودن یا شهادت او خبر قطعی نداشت و رژیم بعثی نام شهید حسین لشکری را بهعنوان یکی از اسرای جنگی، حتی در اختیار «صلیبسرخ جهانی» هم قرار نداده بود.
در این سالها، شهید لشکری ۱۰ سال را در زندان انفرادی گذراند و تحت شدیدترین فشارها و شکنجهها قرار داشت. آنها به دنبال گرفتن اعتراف تلویزیونی از شهید لشکری بودند که بگوید ایران آغازگر جنگ بود. هدفی که با وجود ۶ هزار و ۴۱۰ روز تحمل اسارت و انفرادی و شکنجه با مقاومت شهید لشکری هرگز به آن نرسیدند.
با وجود اینکه بعثیها به شهید گفته بودند هرگز آزاد نخواهد شد و نمیتواند به وطناش بازگردد، اما ۱۵ فروردین ۱۳۷۴ از سوی نیروی هوایی با همسر شهید تماس گرفته میشود و به او خبر میدهند که صلیبسرخ جهانی، شهید لشکری را دیده و به او اجازه داده است تا نامهای برای خانوادهاش بنویسد.
نامهای که نشان میداد، او زنده است. روزی که شهید لشکری به اسارت درآمد، تنها فرزند او، علیاکبر ۴ ماهه بود. شهید لشکری در این نامه برای همسرش نوشته بود: «من زندهام. نمیدانم شما کجا هستید. از هیچچیزی خبری ندارم. نمیدانم به چه نشانی باید نامه بنویسم. برای همین نامه را به نشانی نیرویهوایی مینویسم. منیژهجان (نام همسر شهید لشکری مرحوم منیژه لشکری بود) هرجا هستی از وضع خودت و بچه برایم بنویس. تا امروز امکانش نبود این را به تو بگویم. الان که این امکان را دارم برایت مینویسم. وضع من اصلاً معلوم نیست. تو مختاری که ازدواج کنی.»
همسر هم که پیش از این نامه گمان میکرد حسین لشکری سالها پیش شهید شده است، در جواب مینویسد: «حسین عزیز سلام. بعد از شانزده سال حیرانی و بیخبری از تو، نامهات رسید. نامهات خیلی خشک بود. در اوج بیخبری برای تو صبر کردم و تو خیلی راحت مینویسی برو ازدواج کن. بنیاد شهید سالها پیش این حجت را که تو امروز بر من تمام کردی، بر ما تمام کرده بود.
در تمام این سالهای سخت، چهره علی پیشرویم بود و امید زندگیام. پس ازدواج را فراموش کردم. زندگی برایم سخت شده است ولی چه باید بکنم. سعی میکنم قوی باشم. برایم دعا کن. امیدوارم از حرفهایم ناراحت نشوی ولی من هم احساس دارم.» سرانجام حوالی ظهر ۱۷ فروردین ۱۳۷۷ خبر معاوضه و آزادی شهید لشکری به همسرش اعلام و ۱۸ فروردینماه شهید لشکری به تهران منتقل شد. شهید لشکری آخرین آزاده دوران دفاعمقدس بود و رهبر انقلاب به او لقب «سید الاسرای ایران» را داد.