همشهری آنلاین_مریم قاسمی: از چهره‌شان می‌توان حدس زد که با دیدن ماچه سؤالاتی در ذهن‌شان پدید آمده که دوست دارند زود برایش جوابی پیدا کنند.
این خاصیت روستاست که آدم‌های غریبه سریع شناسایی می‌شوند و البته برای ما خیلی بد نشد، چراکه به کمک آنها نشانی مورد نظرمان را راحت‌تر پیدا می‌کنیم. «گل‌بابا» ۵۰ ساله، از شهروندان افغانستانی‌الاصل این روستاست که همین‌جا متولد شده و ساکنان محل را به خوبی می‌شناسد. او جاده خاکی کنار خیابان فیروزبهرام را نشان‌مان می‌دهد و می‌گوید: «علیرضاخان در این ساعت از روز مشغول آب و علوفه دادن به گوسفندانش است و می‌توانید او را در صحرا پیدا کنید.»گل‌بابا نصیحتی پدرانه هم می‌کند که مراقب سگ‌های گلدسته باشیم و می‌گوید: «در این روستا هر خانه چند سگ نگهبان دارد که از آدم‌های غریبه خوش‌شان نمی‌آید.»
قدم‌های‌مان را بلندتر برمی‌داریم تا زودتر به صحرا برسیم. اینجا محل کار پهلوان«علیرضا احمدی» پیشکسوت و مربی رشته فرنگی است که عناوین مختلفی همچون قهرمانی آسیا را در کارنامه ورزشی‌اش دارد.
در طول مسیر متوجه بانویی می‌شویم که گونی کاه دستش گرفته و سمت صحرا می‌رود و پس از سلام و احوالپرسی وقتی متوجه علت حضورمان می‌شود با ادب و احترام خودش و فرزندانش را از انجام مصاحبه معاف می‌کند و با لبخندی می‌گوید که علیرضا، همسرش، به جای همه آنها حرف خواهد زد.
- شروع کار با نام خدای روزی‌دهنده
پهلوان احمدی از فاصله دور متوجه ما می‌شود و جلوتر می‌آید و سگ‌های نگهبان گله را از دور و برمان دور می‌کند. علیرضا احمدی ۴۳ سال دارد و همراه همسر و ۲ فرزندش در این روستا زندگی می‌کند. او از اینکه می‌تواند از طریق دامداری امرار معاش کند راضی است و آن را لطف پروردگار می‌داند.
وقتی از او می‌خواهیم که درباره حرفه‌اش بیشتر صحبت کند، می‌گوید: «کارمان را با نام خدا، بعد از نماز صبح و خوردن صبحانه آغاز می‌کنیم و زمانی که هوا روبه‌روشنی می‌رود من و همسرم به سمت طویله می‌رویم تا آب و علوفه گوسفندان را بدهیم. این زبان‌بسته‌ها در طول روز ۴ مرتبه جیره غذایی دارند؛ ۶ صبح، ۱۲ ظهر، ۵ عصرو ۹ شب و بعد از آن هم به دیگر امور زندگی می‌رسیم.»
احمدی که سال‌ها به این کار مشغول است و تجربه زیادی به دست آورده، می‌گوید: «در فصل سرد سال که برای دام‌ها علوفه‌ای روی زمین وجود ندارد به همین صورت شکم‌شان را سیر می‌کنیم، اما فصل‌های دیگر که هوا خوب است، گوسفندان را برای چرا به زمین‌ها و دشت‌های سبز فیروزبهرام، احمدآباد مستوفی و... می‌بریم. گاهی وقت‌ها هم بعد از برداشت محصول کشاورزان، زمین‌های‌شان را اجاره می‌کنیم تا دام‌ها باقیمانده محصولات را بخورند.»
- ورود به دنیای کشتی از ۱۲ سالگی
خانواده احمدی و همسرش هیچ‌کدام دامدار و کشاورز نبودند وآنها به میل و اراده خودشان این کار را انتخاب کرده‌اند. او تعریف می‌کند که از سال ۹۰ با ۷ رأس گوسفند کار دامداری را آغاز کرده و به مرور زمان تعداد دام‌هایش بیشتر شده است و می‌تواند زندگی‌اش را تأمین کند.
دامداربا سابقه روستای گلدسته وقتی صحبت می‌کند از جملات و اصطلاحاتی استفاده می‌کند که می‌توانی حدس بزنی باسواد و تحصیلکرده است. علیرضا احمدی مدرک کارشناسی رشته تربیت‌بدنی دارد و از گوش شکسته و هیکل ورزشی‌اش نیز مشخص است که سال‌ها در این زمینه فعالیت کرده است.
کمی از حرفه‌اش فاصله می‌گیریم تا او از ورزش و افتخاراتی که به دست آورده برایمان صحبت کند. می‌گوید: «به توصیه پدرم از ۱۲ سالگی ورزش کشتی را شروع کردم و با حمایت خانواده و زحمات مربیانم خیلی زود به نتیجه رسیدم. عنوان قهرمانی در مسابقات کشتی فرنگی در سال ۱۳۷۳، نفر سوم مسابقات کشوری در سال ۱۳۷۴، عنوان قهرمانی در مسابقات آسیایی سال ۱۳۷۷ و همچنین نایب قهرمانی در مسابقات کشوری سال ۱۳۷۹ و انتخابی تیم‌ملی کشتی فرنگی و... مواردی است که در این سال‌ها به دست آورده‌ام.» احمدی زمانی که برای شرکت در مسابقات در تمرینات آمادگی تیم‌ملی حضور داشت از ناحیه پا آسیب می‌بیند که همین موضوع باعث می‌شودبرای مدتی ورزش حرفه‌ای را کنار بگذارد.
قهرمان هم‌محله‌ای در این مدت تصمیم می‌گیرد که تجربه‌هایش را در اختیار نوجوانان با استعداد قرار دهد و از این زمان به بعد وارد دنیای مربیگری می‌شود.
وقتی فرزندش، امیرعلی، ۷ ساله می‌شود پی به استعدادش در زمینه کشتی می‌برد و او را پیش استاد «حسین میرزایی» مربی خودش می‌برد تا آموزش ببیند. حدود یکسال از این ماجرا می‌گذرد و امیرعلی در مسابقات قهرمانی تهران مقام آورده و با این پیروزی کام خانواده را شیرین کرده است.
- کمبود امکانات و بچه‌های بااستعداد روستای گلدسته
صحبت‌مان که با چهره ورزشی و دامدار باسابقه روستای گلدسته گرم می‌شود از مشکلاتی که بچه‌های روستا دارند، می‌گوید و ادامه می‌دهد: «روستای گلدسته فیروزبهرام باشگاه ورزش کشتی ندارد، برای همین استعدادهای کشتی هیچ‌وقت فرصت پیدا نمی‌کنند توانمندی‌شان را نشان دهند.»
وقتی از احمدی سؤال می‌کنیم شما که سابقه و تجربه ورزشی دارید چرا برای بچه‌های روستاکاری نمی‌کنید، سری تکان می‌دهد و می‌گوید: «اینجا خانواده‌ها محروم و کم‌درآمدند، به همین دلیل نمی‌توان از آنها انتظار داشت که فرزندشان را در باشگاه‌های ورزشی خصوصی ثبت‌نام کنند وهزینه سنگین شهریه را بپردازند.»
البته پیشکسوت کشتی در این سال‌ها دست روی دست نگذاشته و در حد توان خود به کمک بچه‌های روستا آمده است. احمدی تعریف می‌کند که تا قبل از شیوع ویروس کرونا و مساعد بودن هوا، حدود ۱۵۰ شاگرد با استعداد نوجوان داشته که هر روز در فضای باز روستای گلدسته و فیروزبهرام برایشان کلاس آموزش کشتی برگزار می‌کرده است. محل تمرین و آمادگی جسمانی این بچه‌ها بیشتر تپه‌های کوره‌پزخانه‌ها و اطراف آن بوده تا آنها با بالا رفتن و پایین آمدن از تپه‌ها قدرت بدنی‌شان را بالا ببرند. بچه‌ها از وسایلی مثل لاستیک تراکتور و کنده خشک درختان، کیسه کاه و یونجه استفاده می‌کردند تا استقامت بیشتری روی تشک نشان دهند و بتوانند حریف‌شان را شکست دهند. اکنون هم به دلیل شرایط موجود و سردی هوا دیگر خبری از این کلاس‌های آموزشی رایگان کشتی نیست و شایدتنها ۱۰ نفر از شاگردان او در اوقات فراغت سراغش را می‌گیرند تا به آنها تمرین دهد.
احمدی نام تعدادی از نوجوانان با استعداد روستای گلدسته و فیروزبهرام را می‌برد که به گفته او در صورت حمایت آینده درخشانی در این رشته خواهند داشت. «محمد تختی» در وزن ۶۵کیلوگرم، «امیرعلی احمدی» در وزن ۳۸کیلوگرم، «محمد سالاروند» و «محمدرضا امانیان» در وزن ۳۵کیلوگرم که پهلوان روستای گلدسته زحمت زیادی برای آموزش و تربیت آنها کشیده است.
- قهرمان جهان تربیت می‌کنم اگر...
این‌طور که احمدی می‌گوید سال‌ها قبل اداره آموزش و پرورش چهاردانگه یک سالن ورزشی در اختیارش می‌گذارد تا برای نوجوانان کلاس آموزشی کشتی راه‌اندازی کند. می‌گوید که پس از مدت کوتاهی موفق می‌شود ۷۰ شاگرد از روستاهای اطراف بگیرد. مدتی به همین منوال می‌گذرد و نوجوانان بسیاری با شور و اشتیاق در کلاس حاضر می‌شدند تا اینکه خبر می‌رسد که این سالن ورزشی باید تعطیل شود.
پیشکسوت کشتی می‌گوید: «مسئولان باشگاه ضرردهی کلاس را بهانه بستن آن قرار دادند. راستش من با درک شرایط اقتصادی خانواده‌ها بچه‌ها را با شهریه بسیار پایین ۵ تا ۱۰ هزار تومان ثبت‌نام می‌کردم و به اصرار آنها برای افزایش شهریه توجهی نداشتم. این مسأله باعث شد تا سالن کشتی را از ما بگیرند. تعدادی از شاگردان به ناچار در جاهای دیگر مشغول تمرین شدند و برخی نیز برای همیشه کشتی را کنار گذاشتند.»
قهرمان کشتی فرنگی آسیا تأکید می‌کند که اگر از طرف نهاد یا افرادی خیر سالن ورزشی در اختیارش بگذارند قادر است در یک دوره ۵ ساله قهرمان ملی تربیت کند که در مسابقات جهانی پرچم ایران را بالا ببرند. همان‌طور که «محمد سالاروند» یکی از شاگردانش توانست سال گذشته با کسب عنوان پنجمی قهرمانی جهان برای ساکنان روستای گلدسته افتخارآفرینی کند.
- شاکرم خدا را برای داشتن فرزندانی موفق
حاصل زندگی علیرضا احمدی و همسرش یک پسر ویک دختر به نام‌های امیرعلی و ستایش است که جزو دانش‌آموزان ممتاز هستند و در زمینه ورزش و فعالیت‌های علمی هم خوش درخشیده‌اند. احمدی از زندگی‌اش راضی است و می‌گوید: «گله‌داری و دامداری سختی‌های زیادی دارد، اما همین که می‌بینم با رزق و روزی حلال صاحب فرزندانی موفق و شایسته‌ام، همه خستگی‌ها از تنم بیرون می‌رود و دغدغه‌ای ندارم. من به خانواده و فرزندانم افتخار می‌کنم.»
احمدی می‌گوید: «امیرعلی اکنون ۱۷ سال دارد وچندین دوره قهرمانی کشور را از آن خود کرده است. او زیر نظر استاد«اکبر فلاح» در یکی از باشگاه‌های ورزشی منطقه ۱۶ تمرین می‌کند. ستایش نیز ۱۴ سال سن دارد و علاوه بر کسب عناوین قهرمانی در رشته کاراته با مربیگری استاد «اکرم ماربینی» دارد و در رشته کشتی نیز با استعداد است و به دلیل اینکه تنها ورزشگاه کشتی بانوان در پارک‌شهر قرار دارد نمی‌تواند این رشته را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کند. البته دخترم در جشنواره خوارزمی نیز صاحب رتبه شده است.» به گفته پدر خانواده از کانادا برای ستایش دعوتنامه فرستاده‌اند تا همراه خانواده‌اش برای ادامه تحصیل و زندگی به این کشور برود، اما آنها مخالف این پیشنهاد هستند و می‌خواهند فرزندشان برای کشور خودش افتخارآفرین باشد نه جای دیگر. احمدی موفقیت فرزندانش را اول لطف وعنایت خدا، دوم رزق و روزی حلال و سوم زحمت‌های همسرش می‌داند که همیشه همراهش بوده و او را به کار و تلاش بیشتر تشویق کرده است.
- در کوره‌های آجرپزی تمرین می‌داد
«محمد تختی»، از کشتی‌گیران شهرک گلدسته است. او که در سال ۹۸ در وزن ۷۱کیلوگرم قهرمان استان تهران شده درباره مربی خود می‌گوید: «از ۱۰ سالگی زیر نظر استاد»علیرضا احمدی» تعلیم دیده‌ام و نزدیک به ۶ سال است که هر روز با من تمرین می‌کند. به عقیده من او استاد صبر و استقامت است و برای عبور از کمبودهای ورزشی همه تلاش خود را کرد تا در روستای گلدسته قهرمان تربیت کند.»
تختی ادامه می‌دهد: «مدت طولانی است که سالن کشتی نداریم اما او هیچ‌وقت دست از تلاش بر نداشت و در دشت و صحراهای روستا با کنده درخت و در کوره‌های آجرپزی به ما تمرین می‌داد. او روحیه پهلوانی دارد و در این سال‌ها سعی کردم از او سرمشق بگیرم.»
- می‌گفت؛ سعی کنید از داشته‌هایتان بهترین بهره‌را ببرید
«محمد سالاروند» در سال گذشته نفر پنجم دنیا در رشته کشتی آزاد شده است. او که از ۵ سالگی زیر نظر استاد «علیرضا احمدی» تربیت شده، می‌گوید: «در محله‌مان یک سالن کشتی داشتیم که تبدیل به بدنسازی شد اما این موضوع باعث نشد که استاد احمدی حمایت‌های خودش را از ما دریغ کند. فراموش نمی‌کنم که او با هزینه خودش ما به مکان‌های تفریحی مختلف مانند چیتگر یا کوه می‌برد تا هر طور که شده، تمرین داشته باشیم و در سکوی قهرمانی بایستیم. قبل از اینکه قهرمان شویم درس اخلاق را از او یاد گرفتیم چراکه او مصداق ضرب‌المثل «گر صبر کنی زغوره حلوا سازی» را به ما نشان داد. او با صبوری و استفاده از امکانات ناچیز محله استعداد ما را شکوفا کرد. من هنوز یادم هست که چطور برای استقامت بدنی در پله‌های طولانی کوره‌های آجرپزی ما را تمرین می‌داد و می‌گفت سعی کنید از داشته‌ها بهترین بهره‌را بگیرید.»
- برای شاگردانش کفش و دو بنده می‌خرید
«محمدرضا امانیان»، سال گذشته در رشته کشتی آزاد، قهرمان استان تهران شده و نفر سوم را از آن خود کرده است، وی از شاگردان استاد «علیرضا احمدی» و از ۱۲ سالگی زیر نظر این استاد پرورش یافته است. امانیان از کمبود امکانات در روستای گلدسته می‌گوید: «به بچه‌های جنوب شهر بها نمی‌دهند اگر خانه کشتی داشتیم هرکدام از ما با تمرین‌های خوبی که استادمان به ما داده بود می‌توانستیم یکی از قهرمانان جهان شویم.»
امانیان ادامه می‌دهد: استاد «علیرضا احمدی» با لاستیک وسایل نقلیه روستا به ما آموزش می‌داد. همیشه با مخارج خود برای شاگردانش برنامه‌های تفریحی برگزار می‌کرد، برای بچه‌ها دو بنده و کفش کشتی می‌خرید و همه جوره از آنها حمایت می‌کرد و این یعنی پهلوانی.»
شهردار ناحیه ۷ منطقه ۱۸
خبرهای خوشی در راه است
بعد از پیگیری‌های کارشناسان از روستای گلدسته و فیروزبهرام، متوجه شدیم که استاد «علیرضا احمدی» یکی از کشتی‌گیران دلسوز و زحمتکش کشورمان، به کودکان و نوجوانان، رشته کشتی را آموزش می‌دهد. طبق گفته شهروندان و اهالی محله، او بسیار دلسوزانه در این عرصه فعالیت می‌کند و همه تلاش خود را کرده تا آنها را به سکوی قهرمانی برساند. موضوعی که در این زمینه مورد توجه قرار می‌گیرد این است که استاد احمدی و شاگردانش نیاز به یک خانه کشتی دارند و لازم و ضروری می‌دانم که در اینجا بگویم که اگر مجموعه ورزشی شهدای گلدسته زیر نظر شهرداری منطقه۱۸ قرار گیرد به‌طور حتم یکی از سالن‌های آن به استاد احمدی و شاگردانش اختصاص داده می‌شود.