این پیشنهاد بسیار خوب درحالی مطرح می‌شود که هم صنعت گردشگری و هم صنعت نفت با مشکلات متعددی مواجه هستند.
در جهان کشورهایی هستند که با یک‌صدم دارایی تاریخی و طبیعی جهانگردی ما بیش از درآمد نفت برای خود سود کسب می‌کنند.آنان با این کار هرسال شغل و رفاه بیشتری برای اتباع خود فراهم می‌کنند.
اینکه رئیس سازمان میراث فرهنگی به فکر یافتن راه‌هایی برای ایجاد ارزش افزوده در این صنعت در‌کشور است بسیار خوب و قابل دفاع است اما آیا از تمام ظرفیت‌های گردشگری در کشور استفاده شده که در فکر ایجاد بازارهای ثانویه و غیرمستقیم گردشگری آن‌هم در صنعت توسعه‌نیافته نفت باشیم؟
جهانگردی علمی و تخصصی یا جهانگردی فرهنگی از برنامه‌هایی است که از مدت‌ها پیش و در دولت‌های متعدد پی‌گرفته شده و هنوز سطح درآمد کشور در‌این زمینه در حداقل خود قرار دارد.
سؤال این است که آیا مشکل توسعه‌نیافتگی جهانگردی فرهنگی در کشور ناشی از کمرنگ‌بودن صنعت نفت در این حوزه است یا مشکل ناشی از نبود یک بسته سیاستی است که در آن وظایف همه بخش‌ها و سازمان‌ها برای توسعه گردشگری مشخص شده باشد؟
از سوی دیگر صنعت نفت امروزه با مشکلات عدیده‌ای دست‌‌وپنجه نرم می‌کند که شاید نقش‌آفرینی حوزه گردشگری در آن از اولویت‌های پایین آن باشد؟
به‌راستی چه برنامه‌هایی برای توسعه جهانگردی و صنعت نفت باید در نظر گرفت؟