شهربانو امانی / عضو شورای اسلامی شهر تهران : پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ۷۰ درصد جمعیت کشور و به تبع آن جمعیت زنان، روستانشین بودند و در زراعت و تأمین نیازهای تغذیه‌ای جامعه نقشی فعال داشتند. در دوران انقلاب اسلامی و در دهه‌های اخیر خانواده‌ها و در کنار آنها بانوان روستایی برای دستیابی به رفاه، اشتغال و تحصیل به شهرهای بزرگ‌تر و به‌ویژه تهران مهاجرت کردند. مناطق جنوبی و حاشیه‌ای تهران به دلیل داشتن ویژگی‌های خاص مهاجرپذیر است و تعداد زیادی از مهاجران در این مناطق ساکن شدند، اما زندگی در مناطق کم‌برخوردار مشکلات مهاجران، به‌ویژه بانوان را بغرنج‌تر کرد و چالش‌های جدیدی را پیش روی آنها قرار داد که در فقر و توزیع ناعادلانه امکانات زیستی ریشه دارد.
بانوان جنوب تهران در سبک زندگی شهری خود هم همواره تأثیرگذار بوده‌اند. آنها در دوران دفاع‌مقدس با فرستادن فرزندان، همسران، پدران و برادران خود به جبهه‌ها، کمک در پشت جبهه و اهدای سرمایه‌های کوچک خود مانند طلا و زیورآلات از کشورشان دفاع کردند و پس از پایان جنگ تحمیلی به ضرورت زمان به افزایش تحصیلات و توانمندی‌های اجتماعی خود رو آوردند تا در هزاره سوم با افزایش توانمندی‌های‌شان مؤثر، عزتمند و باافتخار زندگی کنند، اما آنچه نباید از نظر برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیرندگان کشور دور بماند لزوم فراهم کردن بستر به ثمر رسیدن تلاش‌های این رکن مؤثر خانواده و جامعه است.
بانوان و دختران مناطق کم‌برخوردار بیشتر از دیگران در معرض آسیب‌های اجتماعی و در کانون آسیب‌های چندوجهی قرار دارند. متأسفانه زنگ خطر رشد این آسیب‌ها مانند افزایش آمار اعتیاد زنان در مناطق کم‌برخوردار به صدا درآمده، اما برنامه‌ریزان و نهادهای تصمیم‌گیرنده کشور به جای رفع علت آسیب‌های اجتماعی به دنبال معلول می‌گردند.
تعداد زیاد دستگاه‌های تصمیم‌گیرنده زمینه شانه خالی کردن از پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری را فراهم کرده و در سایه بی‌توجهی‌ها و گذر زمان، مشکلات و تهدیدات بانوان ساکن مناطق کم‌برخوردار هر روز بیشتر قد می‌کشد.
کاهش فاصله شمال و جنوب شهر و از بین بردن چهره خشن و زمخت فقر از مناطق کم‌برخوردار تنها راه ایجاد عدالت آموزشی، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و حفظ بالندگی و توانمندی‌های بانوان جنوب شهر تهران است. در دوره‌های پنجم و ششم شورای اسلامی شهر تهران برای تحقق این اهداف قدم‌هایی برداشته شده، ولی تا رسیدن به شرایط مطلوب راه بسیار درازی در پیش داریم.