البته این نخستین مدرسه‌ای نیست که‌بانی ساخت آن شده و تاکنون ۸ مدرسه در نقاط مختلف کشور در مناطق محروم ساخته است.
وی از سال ۸۲ به‌طور اتفاقی با مجمع خیّران مدرسه‌ساز تهران و کشور آشنا شده و از آن زمان تاکنون با این تشکل مردم‌نهاد همکاری دارد. او از تأثیر مثبت «مهشید خاکبازنژاد» یکی از اعضای فعال مجمع خیّران مدرسه‌سازدر انتخاب این مسیر از سوی او صحبت می‌کند و می‌گوید: «این بانوی خیراطلاعاتی درباره اهمیت مدرسه‌سازی و نیاز دانش‌آموزان محروم در اختیارم گذاشت که باعث شد وارد این عرصه شوم و خیلی خوشحالم که در حد توان به بهبود شرایط تحصیل دانش‌آموزان در مناطق محروم کمک کردم.»
کبیری پهلوان درباره مدارسی که در طول سال‌های گذشته در گوشه و کنار کشور ساخته است، چنین می‌گوید: «۲ مدرسه در کهکیلویه و بویراحمد، ۲ مدرسه در ایلام، کرمان و تهران ساخته‌ام و یک مدرسه دیگر نیز در منطقه ۱۸ در حال ساخت است که در مجموع ۸ واحد آموزشی می‌شود. من عقیده دارم که مدرسه‌سازی نوعی باقیات الصالحات است و افرادی که وارد این عرصه می‌شوند به نوعی لطف و عنایت پروردگار شامل حال آنها شده است.»
- به نیت شادی روح پدر و مادرم
خیّر مدرسه‌ساز منطقه ۱۸ عنوان می‌کند که مدرسه‌سازی را به نیت شادی روح پدرو مادرمرحومش دنبال می‌کند و هر بار که مدرسه‌ای می‌سازد و با شادمانی دانش‌آموزان مواجه می‌شود جان تازه‌ای می‌گیرد و سرشار از نشاط معنوی می‌شود.
کبیری پهلوان در زمینه اهمیت مدرسه‌سازی و کاهش محرومیت‌های آموزشی می‌گوید: «مدرسه پایگاه انسان‌سازی است. دانش‌آموزانی که در این مدارس تحصیل می‌کنند اگردر آینده در مشاغلی مثل پزشکی، معلمی، مهندسی و... مشغول کار شوند و به شهروندان خدمت کنند خیّران مدرسه‌ساز در اجر و ثواب تربیت چنین نسلی شریک می‌شوند.»
- هنوز ابتدای راه هستم
خیّر مدرسه‌ساز از احساسش بعد از انجام کار خیر می‌گوید: «هنوز اندر خم یک کوچه‌ام. قصد دارم تا پایان عمر و به قدر بضاعت خود در زمینه ساخت مدرسه قدم بردارم و به فرزندان ایران زمین خدمت کنم.»
گیتی کبیری پهلوان در پایان می‌گوید: «از طریق آموزش و پرورش منطقه ۱۸ و اعضای مجمع خیّران مدرسه‌ساز تهران متوجه شدم که یکی از نیازهای ضروری این بخش از تهران ساخت هنرستان است، بنابراین اعلام آمادگی کردم تا در این کار مشارکت کنم. امیدوارم که پروژه ساخت این هنرستان با سرعت پیش برود تا سال تحصیلی آینده دانش‌آموزان علاقه‌مند به رشته‌های فنی بتوانند از این فضای آموزشی به نحو شایسته استفاده کنند.»