تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۶:۲۷

همه ما از تست روانشناسی شنیده‌ایم، اما این تست موارد استفاده و انواع مختلفی دارد. در این مطلب با آنها آشنا شوید.

به گزارش همشهری آنلاین، آزمون شخصیت ابزاری است که برای ارزیابی شخصیت انسان استفاده می‌شود. آزمایش و ارزیابی شخصیت به تکنیک‌هایی گفته می‌شود که برای اندازه‌گیری الگوهای مشخص صفاتی که افراد در موقعیت‌های مختلف نشان می‌دهند، طراحی شده است. از آزمون‌های شخصیت می‌توان برای کمک به روشن شدن تشخیص بالینی، راهنمایی مداخلات درمانی و کمک به پیش‌بینی نحوه واکنش افراد در شرایط مختلف استفاده کرد.

شخصیت، چیزی است که ما هر روز به طور غیررسمی مورد ارزیابی قرار می‌دهیم و توصیف می‌کنیم. وقتی در مورد خود و دیگران صحبت می‌کنیم، غالباً به خصوصیات مختلف شخصیت فرد اشاره می‌کنیم، اما روانشناسان هنگام ارزیابی شخصیت در یک سطح منظم و علمی‌تر، تقریباً همان کار را انجام می‌دهند.

انواع تست روانشناسی

تست‌های شخصیت به دو نوع اساسی گزارش از خود و تست‌های تصویری تقسیم می‌شوند:

در تست‌های گزارش از خود از آزمون‌دهنده خواسته می‌شود تا سؤالات را بخواند و سپس میزان سؤال یا گزاره را در مورد آن‌ها ارزیابی می‌کنند. یکی از رایج‌ترین موجودی‌های گزارش خود، پرسشنامه شخصیت چند مرحله‌ای مینه‌سوتا (MMPI) است.

تست‌های تصویری شامل ارائه صحنه، شئ یا سناریوی مبهم به آزمون‌دهنده هستند و سپس از او خواسته می‌شود که تفسیر مورد آزمون را بیان کند. یکی از نمونه‌های معروف یک آزمون تصویری روانشناسی آزمون Rorschach Inkblot Test است.

بالاترین مزیت گزارش از خود این است که آزمون‌ها می‌توانند استانداردسازی شوند و از هنجارهای تعیین شده استفاده کنند. این آزمون‌ها اعتبار بیشتری نسبت به آزمون‌های تصویری دارند و از قابلیت اطمینان بیشتری هم برخوردار هستند. از طرف دیگر، تست‌های تصویری اغلب در موارد روان‌درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و به درمانگران اجازه می‌دهند تا به سرعت اطلاعات زیادی در مورد مراجعه‌کننده خود جمع‌آوری کنند.

به عنوان مثال، یک درمانگر می‌تواند نه تنها به پاسخ فرد به یک مورد آزمون خاص نگاه کند، بلکه می‌تواند سایر اطلاعات کیفی مانند تن صدا و زبان بدن را نیز در نظر بگیرد. با پیشرفت افراد در جلسات درمانی، همه این‌ها را می‌توان در عمق بیشتری کشف کرد.

موارد استفاده

تست‌های شخصیت برای اهداف مختلفی از جمله ارزیابی نظریه‌ها، ارزیابی اثربخشی درمان، تشخیص مشکلات روانی، نگاهی به تغییرات شخصیت و غربالگری نامزدهای شغلی انجام می‌شود.

از تست‌های شخصیت نیز گاهی اوقات در محیط پزشکی قانونی برای ارزیابی ریسک، ایجاد صلاحیت و اختلافات مربوط به حضانت کودک استفاده می‌شود. سایر مواردی که ممکن است در آن‌ها از آزمون شخصیت استفاده شود، در روانشناسی مدرسه، مشاوره شغلی مشاوره روابط، روانشناسی بالینی و تست استخدام است.

آثار تست‌های روانشناسی

آزمون شخصیت می‌تواند به چند دلیل مفید باشد. این آزمایش‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا در مورد خود بیشتر بیاموزید و هم نقاط قوت و ضعف خود را بهتر درک کنید و در حالی که تمام تست‌های شخصیتی متفاوت هستند، یادگیری اینکه از ویژگی خاصی برخوردار هستید می‌تواند به شما کمک کند بینش بیشتری در مورد الگوهای رفتاری خود داشته باشید.

به عنوان مثال، نتایج شما در یک آزمون شخصیت ممکن است نشان دهد که شما از نظر ویژگی شخصیتی درون گرایی بالا هستید. این نتیجه نشان می‌دهد که شما باید در موقعیت‌های اجتماعی انرژی صرف کنید، بنابراین باید برای شارژ مجدد انرژی خود به تنهایی زمان پیدا کنید. دانستن اینکه شما این گرایش را دارید، می‌تواند به شما کمک کند و زمانی را که از معاشرت خسته می‌شوید تشخیص دهید و لحظات آرام را برای بازیابی تعادل خود کنار بگذارید.

نکاتی برای تست روانشناسی دادن

هیچ راهی وجود ندارد که کسی خود را برای آزمون روانشناسی دادن آماده کند، اما چند راه وجود دارد که مطمئن شوید نتیجه تست روانشناسی شما، خود واقعی‌تان را نشان داده است:

صادق باشید

سعی نکنید یک نسخه ایده‌آل از خود به نمایش بگذارید. به جای آن تلاش کنید تا خود واقعی و احساس حقیقی تان را نشان دهید.

دستورالعمل‌ها را بخوانید

اگر سؤالات و یا راهنمایی‌ها را نخوانید، ممکن است نتیجه آزمون شما به طور واقعی شخصیتتان را منعکس نکند.

سعی نکنید بهترین نتیجه را بگیرید

از پیدا کردن پاسخ ایده‌آل یک پرسش پرهیز و در عوض تلاش کنید تا در آزمون روانشناسی خود جواب‌های صادقانه بدهید.

همان طور که شروع به بررسی تمام ارزیابی‌های مختلف شخصیتی می‌کنید، احتمالاً خیلی سریع متوجه یک چیز خواهید شد: تعداد زیادی تست غیر رسمی روانشناسی وجود دارد. فقط با یک جستجوی آنلاین، طیف عظیمی از آزمون‌ها و تست‌ها برای بیان چیزی در مورد شخصیت شما پیدا می‌شود.

اکثریت قریب به اتفاق آزمون‌های روانشناسی که به صورت آنلاین گرفته می‌شوند، فقط برای سرگرمی هستند. آن‌ها می‌توانند سرگرم‌کننده باشند و حتی ممکن است کمی از شخصیت شما بینشی ایجاد کنند، اما به هیچ وجه ارزیابی علمی و رسمی از شخصیت نیستند.

مشکلات احتمالی

اگرچه تست‌های شخصیت ممکن است در برخی مواقع مفید باشند، اما این بدان معنا نیست که بدون اشکال و مشکلات احتمالی نیستند.

احتمال فریب وجود دارد

یکی از بزرگترین معایب موجودی‌های گزارش خودپذیری این است که افراد می‌توانند هنگام پاسخ دادن به سؤالات فریب بخورند. حتی اگر می‌توان از تکنیک‌هایی برای کشف فریب استفاده کرد، افراد هنوز هم می‌توانند با موفقیت پاسخ‌های نادرست را در تلاش برای جعل خوب یا از نظر اجتماعی قابل قبول و مطلوب‌تر نشان دهند.

نگرش درونی باید صورت گیرد

مشکل بالقوه دیگر این است که مردم همیشه در توصیف دقیق رفتار خود مهارت ندارند. مردم تمایل دارند برخی از تمایلات را دست بالا بگیرند (به ویژه مواردی که از نظر اجتماعی مطلوب تلقی می‌شوند) در حالی که ویژگی‌های دیگر را دست کم می‌گیرند. این می‌تواند تأثیر جدی در دقت یک تست شخصیت داشته باشد.

تست‌ها می‌توانند طولانی باشند

تست‌های شخصیت از نوع گزارش از خود نیز می‌توانند طولانی باشند و در برخی موارد انجام آن‌ها چندین ساعت طول می‌کشد. جای تعجب نیست که پاسخ‌دهندگان می‌توانند به سرعت خسته و ناامید شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، شرکت‌کنندگان در آزمون اغلب در کمترین زمان ممکن، حتی بدون خواندن موارد آزمون، به سؤالات پاسخ می‌دهند.

امتیازدهی می‌تواند ذهنی باشد

آزمایش‌های پروجکتیو دارای یکسری معایب و محدودیت‌ها هستند. اولین مشکل در تفسیر پاسخ‌ها است. امتیاز دهی به موارد آزمایشی بسیار ذهنی است و ارزیابی‌کنندگان مختلف ممکن است دیدگاه‌های کاملاً متفاوتی از پاسخ‌ها ارائه دهند.

نتایج ممکن است متناقض باشد

همه آزمون‌های شخصیتی قابل اعتماد و معتبر نیستند. قابلیت اطمینان به سازگاری یک آزمون اشاره دارد، در حالی که اعتبار شامل این است که آیا آزمون واقعاً آنچه را که ادعا می‌کند اندازه‌گیری می‌کند.

تاریخچه تست‌های شخصیت

یکی از اولین اشکال تست‌های شخصیت، معروف به فرنولوژی، در اواخر قرن هجدهم ظهور کرد و در قرن نوزدهم رواج یافت. این روش شامل اندازه‌گیری برجستگی‌های جمجمه انسان بود که سپس به ویژگی‌های خاص شخصیتی نسبت داده می‌شد.

بعدها، روانشناسان تلاش کردند تا مشخص کنند که چند ویژگی مختلف شخصیتی وجود دارد. به عنوان مثال، گوردون آلپورت پیشنهاد کرد که بیش از ۴ هزار نوع شخصیت وجود داشته باشد. روانشناس ریموند کتل از تکنیک آماری معروف به تجزیه و تحلیل عامل برای کاهش این لیست در ۱۶ فاکتور مختلف شخصیت استفاده کرد، در حالی که هانس آیزنک این لیست را به سه مورد کاهش داد.

امروزه یکی از محبوب‌ترین رویکردهای شخصیت به عنوان تئوری بزرگ پنج شخصیت شناخته شده است. این نظریه نشان می‌دهد که شخصیت از پنج بعد گسترده تشکیل شده است: برونگرایی، موافق بودن، وظیفه شناسی، روان رنجوری و گشودگی.

امروزه، طیف گسترده‌ای از آزمون‌های شخصیت رایج شده و اغلب بر اساس نظریه‌های خاصی از سیستم‌های شخصیتی است. آزمون‌های شخصیتی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل شاخص نوع مایرز-بریگز (MBTI)، پرسشنامه شخصیت چند مرحله‌ای مینه سوتا (MMPI) و پرسشنامه فاکتور شخصیت شانزده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

برچسب‌ها