همشهری آنلاین _ نصیبه سجادی: اگر می‌خواهید به محله آذری بروید باید از شمال خیابان امین‌الملک، جنوب خیابان قزوین، شرق بزرگراه آیت‌الله سعیدی و غرب دوراهی قپان وارد این محله شوید. به گفته اهالی قدیمی هسته اولیه شکل‌گیری محله آذری مربوط به دهه ۴۰ و قبل از آن است. در این دوره، عده‌ای سودجو از کم‌سوادی و بی‌اطلاعی رعایا و کشاورزان استفاده کردند و بیشتر زمین‌های کشاورزی و بایر آنها را به بهای ناچیز از چنگ‌شان درآوردند.
پس از چند سال مالکان بزرگ محل، زمین‌ها را در قطعه‌های کوچک و بزرگ به مردم فروختند. ساختمان‌های قناس و چندضلعی و ناهمگونی امروز در بافت مسکونی محله آذری برآمده از همان دوران است. در این دوره تاریخی مهاجرت شهروندان از روستاها به تهران رونق پیدا کرد و جمعیت خانواده‌های مهاجر آذری‌زبان در این محدوده بیشتر شد. از این به بعد بود که این محله «آذری» نامیده شد. آذری تا قبل از سال ۴۰ محله‌ای کم‌جمعیت بود. این گفته‌های فردی است که اکنون ۸۰ سال دارد و بیشتر عمرش را در محله آذری گذرانده است. «نادر لهراسبی» از ریش‌سفیدان محله می‌گوید: «حدود ۶۰ سال قبل در این محدوده خانه و مغازه‌ای وجود نداشت. کشاورزان و رعایا در خانه‌های کوچک آلونکی به همراه خانواده خود زندگی می‌کردند و سراسر محدوده زمین کشاورزی و بایر بود.»وی اضافه می‌کند: «سه‌راه آذری یک جاده خاکی و تاریک بود که تنها وسیله رفت‌وآمد در این جاده تاریک اسب و قاطر بود.»
این شهروند قدیمی درباره مشاغل و حرفه‌های پر رونق روزگار قدیم می‌گوید: «چند کارگاه تعمیر درشکه در این محل وجود داشت. بعضی‌ها که به دلایلی چون بیماری و تصادف اسب یا قاطر خود را از دست می‌دادند ناچار می‌شدند الباقی وسایل مثل درشکه را در این محل به فروش برسانند و طولی نکشید که اینجا به کوی یا خیابان اوراقچی‌ها تبدیل شد. پس از گذشت سال‌ها و آمدن وسایل نقلیه جدید، خرید و فروش لوازم یدکی خودرو مثل لاستیک، چراغ و... در این محل رونق پیدا کرد.»
به گفته تعدادی از شهروندان، رونق فعالیت صنوف مرتبط با خودرو از جمله نمایشگاه‌های اتومبیل، تعمیرگاه‌ها، فروشگاه‌های لوازم خودرو و... ریشه در تاریخ شکل‌گیری محله دارد.