سال ۹۹ هم تمام شد. روزهای آن برق آسا یکی پس از دیگری سپری شدند، بیآن که متوجه گذشتنشان شوم. تنها چیزی که برایم باقی ماند خاطرات تلخ و شیرینی است که در گنجینه ذهنم به یادگار سپرده میشود. خاطرات خوش من در سالی که گذشت حضور در محل کار و دیدن دوستانم بود و شنیدن صدای عزیزترین کسانم، نعمتی که قدرش را خوب میدانم چراکه معتقدم خیلی زود دیر خواهدشد. اما خاطره تلخ را کم و بیش همه ما تجربه کردیم. شیوع بیماری کرونا. بیماری مهلکی که از هم دورمان کرد و به سختیمان انداخت. به خصوص قشر خبرنگار که زمان و مکان برایشان مفهومی ندارد. چه روزها که تجربه نکردیم. دورانی که مردم برای حفظ سلامت خود خانه نشینی را انتخاب کرده و ما برای تهیه گزارش و تولید خبر راهی کوچه و خیابانها بودیم. با ماسک و دستکش، در سرما و گرما خیلیهایمان گرفتار ویروس منحوس شدیم و شرایط بدی را پشت سر گذاشتیم. چند تن از دوستانمان را هم سر همین ماجرا از دست دادیم. هر چه بود گذشت و امیدواریم که این وقایع دیگر پیش نیاید. آرزوی خوشی و سلامتی برای همگیتان دارم و روزهای خوشی را برایتان آرزو میکنم. چه خوب که در آستانه سال جدید دل مهربانتان از کدورت پاک کنید و با روحیهای شاد و سرشار از عشق به استقبال بهار بروید. یاعلی.
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۰:۲۸
سال ۹۹ هم تمام شد. روزهای آن برق آسا یکی پس از دیگری سپری شدند، بیآن که متوجه گذشتنشان شوم. تنها چیزی که برایم باقی ماند خاطرات تلخ و شیرینی است که در گنجینه ذهنم به یادگار سپرده میشود.