همشهری آنلاین _ مهدی اسماعیل پور: این فضای سبز جنگلی همان‌گونه که از نامش هم پیدا است دارای پوشش گیاهی متراکم و وحشی بوده و دید کافی و مناسب به همه قسمت‌های آن وجود ندارد. شاخ و برگ درختان و گیاهان درهم تنیده شده، جلو دید را گرفته‌اند. این شرایط با تاریکی هوا بغرنج هم می‌شود، چون تقریباً هیچ نوری برای روشن نگاه داشتن این فضا وجود ندارد و همه قسمت‌های آن در تاریکی فرو می‌رود. برای همین در اینجا شاهد یک نقطه بی‌دفاع شهری هستیم که تردد در آن در هر ساعتی از شبانه‌روز، برای هر عابری به‌ویژه کودکان و بانوان می‌تواند ترسناک و خطرساز باشد. اکنون از شهرداری منطقه ۲۱ خبر می‌رسد که در قالب یکی از پروژه‌های کوچک مقیاس و محله‌محور قرار است به این فضا سر و سامان داده شود و یک گذرگاه و پیاده‌راه امن و روشن در اینجا ساخته شود. طرحی که با اجرای آن در سال ۱۴۰۰ یکی از مشکلات چندین ساله اهالی محله شهرک آزادی و فرهنگیان برطرف خواهد شد.
«مهرداد آبایی»، معاون فنی و عمرانی شهردار منطقه ۲۱، درباره طرح باغ‌راه شهرک فرهنگیان و آزادی به همشهری محله می‌گوید: «در انتهای شهرک، فضای سبز جنگلی وجود دارد که با توجه به متراکم بودن گیاهان به یک فضای بی‌دفاع شهری تبدیل شده است. در قالب یکی از طرح‌های محله‌محور قرار است این فضای سبز جنگلی به باغ‌راه تبدیل شود تا ساکنان محله بتوانند در فضای امن و زیبا تردد و فعالیت داشته باشند. با توجه به جانمایی پل عابرپیاده مترو در این محدوده، این پیاده‌راه برای تردد و فعالیت شهروندان در اوایل سال ۱۴۰۰ ساخته می‌شود که پیرایش فضای سبز و ایجاد روشنایی و معبر و المان‌های شهری از جمله کارهایی است که انجام خواهد شد.»
- فضایی نا امن و پاتوقی برای سگ گردانی
«زهره داودی» ساکن قدیمی شهرک فرهنگیان و یکی از اعضای باسابقه شورایاری درباره طرح باغ‌راه و مشکلات کنونی این فضای سبز جنگلی می‌گوید: «نمی دانم هیئت‌مدیره شهرک اجازه می‌دهد چنین طرحی اجرا شود و آنجا را باغ‌راه تبدیل کنند یا خیر؟! قرار است در این قسمت پل عابرپیاده نصب شود تا شهروندانی که به مترو «ورزشگاه آزادی» تردد می‌کنند، از این پل استفاده کنند. البته چندین بار اعلام کرده‌اند که آماده است، اما هنوز نصب نشده است. در حال حاضر این فضای سبز شرایط خوبی ندارد و از همه جای تهران برای سگ گردانی به اینجا می‌آیند و تنها در این فضا سگ‌ها جولان می‌دهند و نمی‌توان در آن به آسانی رفت‌وآمد داشت. از یک سو محل اتراق سگ‌ها است و همه برای سگ گردانی با خودرو به اینجا می‌آیند و از سوی دیگر در آنجا چندین بار خفتگیری اتفاق افتاده است.
آن‌گونه که مردم و همسایه گفته‌اند، چندین بار گوشی همراه، کیف بچه‌ها و بانوان را ربوده‌اند.»
این هم‌محله‌ای می‌افزاید: «برای سر و سامان دادن به این فضا باید نیمکت، وسایل ورزشی و بازی در آن تعبیه شود و فضای سبزش را منظم و پیرایش کنند و روشنایی بگذارند. البته در گذشته هم قرار بود کارهایی در این فضا انجام شود که در نهایت اتفاقی نیفتاد. یا هیئت‌مدیره شهرک قبول نمی‌کرد یا شهرداری با شورایاری، اهالی شهرک و هیئت‌مدیره به توافق نمی‌رسید. این‌بار امیدوارم طرح به نتیجه برسد و اجرا شود.»
- محل بروز آسیب‌های اجتماعی
دبیر شورایاری محله آزادی و فرهنگیان طرح ساخت باغ‌راه را حرکتی مثبت در جهت سر و سامان دادن به شرایط نا مناسب فضای سبز شهرک می‌داند: «مشکلی که این فضای سبز جنگلی دارد، نا امن بودن آن است و فضای بی‌دفاع شهری محسوب می‌شود. در این محدوده آسیب‌های اجتماعی مختلفی را شاهد هستیم. به‌ویژه در بخش انتهایی این فضای سبز که در ضلع شمالی شهرک فرهنگیان قرار دارد. نقطه نا امن را هم تنها می‌توان با تردد مردم و ایجاد روشنایی و کارهایی از این دست امن کرد و به همین دلیل ساخت پیاده‌راه در این بخش می‌تواند بسیار سودمند و کارگشا باشد. از سوی دیگر، چون پل عابرپیاده مترو هم در این فضا قراردارد، این پیاده‌راه می‌تواند واصل بین مترو و دیگر نقاط شهرک باشد. در این‌باره از شورایاری محله هم نظرسنجی شده است و با توجه به اینکه خودم مهندس «عمران» هستم و در جلسات زیادی مرتبط با این طرح حضور داشتیم، می‌توانم بگویم که طرح خوبی است البته به شرطی که انجام شود.»
- پاتوق نه، گذرگاه ایجاد شود
«رضا صفدری» یکی دیگر از معتمدان محلی با تبدیل این فضا به پاتوق مخالف است و این کار را به صلاح محله نمی‌داند و اعتقاد دارد این فضا باید محل گذر باشد. او می‌گوید: «در این فضا لازم است یک‌سری وسایل ورزشی هم نصب شود. چنین طرحی در مقیاس کوچک‌تر در شهرک «راه‌آهن» اجرا شده است. همچنین مهم است که عرض باغ‌راه به اندازه‌ای باشد که هم دوچرخه‌سوار و هم عابرپیاده بتوانند در آن تردد و راحت از کنار هم عبور کنند. انتهای خیابان «پلیس قضایی» به خیابان «امام خمینی»(ره) که مسیر دوچرخه‌سواری دارد، متصل می‌شود و می‌توان در آنجا رینگی برای رکاب‌زنی ایجاد کرد. اینکه فضای سبز شهرک به شکل پاتوق دربیاید، تمایلی به آن نداریم. انتهای مسیر فضای سبز، شهرک فرهنگیان است که اغلب بازنشسته‌های فرهنگی در آن سکونت دارند و ابتدای مسیر هم شهرک «پلیس قضایی» و شهرک «نصر» است. شهرک پلیس قضایی هم شهرک وابسته به قوه «قضاییه» است و از قدیم قضات و کارمندان این قوه در آنجا ساکن هستند. شهرک نصر هم وابسته به «ناجا» است. ساکنان این محله‌ها هم تمایل زیادی به پاتوق شدن این فضا ندارند.
در ضمن ایجاد پاتوق آنهم در حاشیه بزرگراه خود می‌تواند سبب بروز مشکلات و آسیب‌های اجتماعی شود. ترجیح ما این است که محل گذر باشد و تبدیل به جایی برای ورزش و نرمش و دوچرخه‌سواری مردم محله شود. چون ساکنان محله اغلب به سن بازنشستگی رسیده‌اند. ورزشکار با سن بالا نیز در اینجا زیاد داریم. این فضا شب‌ها به نور و روشنایی نیاز دارد. فضای سبز انتهایی هم بسیار متراکم است و باید اصلاح شود. من عضو فعال بسیج هستم و گاهی که مردم اطلاع می‌دهند، مجبور می‌شویم برای جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی تذکری هم بدهیم. سگ گردانی و سگ بازی‌ها به کنار، این فضا آسیب‌های اجتماعی بدتری هم دارد. در نتیجه فضای سبز درهم تنیده باید بازپیرایی شود. این فضا سرسبز و قشنگ است، اما پناهگاه‌های متعددی در آن شکل گرفته است. به‌ویژه که پل مترو نیز ساخته شده است و اگر دید مناسبی وجود نداشته باشد، ممکن است برای مسافران مشکلاتی ایجاد شود و از آنها سرقت و خفتگیری به عمل آید.»