در واقع اکنون شهرداری تهران پیشانی ارتباط با مردم است و این موضوع را می‌توان از میزان ارتباط مردم با شهرداری در طی روز سنجید. مشارکت مردم در مدیریت شهر نکته مهمی است که کمتر در این سال‌ها به سراغ آن رفته‌ایم. البته کارهایی انجام شده است که اجرای پروژه‌های کوچک مقیاس محلی از جمله این فعالیت‌ها به شمار می‌آید. برای اجرای این پروژه‌ها از مردم محله پرسیدیم که اولویت آنها چه بوده است تا براساس خواست و اولویت آنها عمل کنیم. وجه تمایز این دوره از مدیریت شهری با دوره‌های گذشته این است که همگان، یعنی همه ذی نفعان شهر، در اجرای هر فرایندی نقش داشته باشند.
برای مثال، در شهرداری منطقه ۹، طرح‌های زیادی با مشارکت و خواسته شهروندان اجرا شده است که می‌توان به برنامه‌های مختلف از جمله خیابان «اجتماعی» و دیوار نگاره‌های این خیابان، «پلازای هاشمی» و کوچه «رنگی» و کوچه دوستی» اشاره کرد. با پیگیری این طرح‌ها، شهرداری منطقه نشان داد که رویکرد شهرداری تهران، رویکردی اجتماعی است؛ به این معنا که قصد بازگرداندن مردم به شهر و بازگرداندن شهر به مردم را دارد. اجرای خیابان اجتماعی در منطقه ۹، فضای اجتماعی متفاوتی ایجاد کرده است و حال و هوای این خیابان با هنر هنرمندان و مشارکت کودکان در خلق آثار هنری تجربه‌ای دلپذیر و زیبا است. همچنین ترکیب هنر و زندگی اجتماعی در دیوار نگاره‌ها، روحی زیبا به این محیط داده است که در نوع خود در کلانشهر تهران بی‌سابقه و بدیع است.
علاوه بر این موارد «میدانگاه هاشمی»، مجالی برای حضور شهروندان در فضای عمومی فراهم می‌کند تا آنها به قصد گفت‌وگو و دیدار با هم از خانه خارج شوند. به جز این موارد، طرحی هم در قالب کوچه‌های «دوستی» به اجرا درآمده است که این موضوع علاوه بر اینکه می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد مقصد گردشگری برای شهروندان باشد، سبب افزایش احساس تعلق مردم به محله و محیط زندگی می‌شود و جایی برای خاطره‌سازی و تجربه متفاوت زندگی در شهر به وجود می‌آورد تا در نهایت احساس زندگی بهتری را به مردم القا کند.
بنابراین می‌توان با طرح‌های اجرایی شهرداری مدعی شد که شهر متعلق به مردم است و با آنها معنا پیدا می‌کند. چون شهر زیست پذیر، شهری است که مردم در آن حضور پیدا کنند و به نظر می‌رسد مدیریت شهری منطقه ۹ در تحقق این هدف موفق بوده است.