همشهری آنلاین_پروانه بهرامنژاد: دختری که سرعت، دقت و قدرت را از جمله معیارهای اصلی موفقیت در ورزش میداند و به تازگی توانسته پیراهن تیمملیهاکی را به تن کند. «ستایش عنبری» از اهالی سیزدهمین تکه پایتخت است که جزو نخستین ملیپوشان تیمهاکی نوجوانان و جوانان دختر ایران معرفی شده که اخیراً تشکیل شده و افقهای روشنی پیش رو دارد. او برای خودش آیندهای توأم باهاکی متصور شده و رسیدن به مرحله را مدیون حمایت پدر و مادرش میداند و امیدوار است پزشکهاکی باز شود.
اسکیت را از ۳ سالگی و بوستانهای محله شروع کرده اما آن زمان که برای نخستین بار اسکیت پوشیده هرگز فکر نمیکرده روزی به تیمملی راه پیدا کند. حالا به مرحلهای رسیده که میتواند هم در پست دفاع و هم پست حمله این تیم کار کند.
«مرجان حبیبزاده» مادر ستایش عنبری درباره شروع فعالیت ورزشی دخترش اینطور میگوید: «تقریباً از ۳ سالگی اسکیت را شروع کرده و ادامه آن هم به انتخاب و علاقه خودش بود. ما هم وقتی اشتیاق او را دیدیم، حمایتش کردیم. اوایل ستایش را به پارک ساعی میبردیم و برایش کفش کرایه میکردیم اما بعدها در بوستان پیروزی استاد «مهران تاجری» پیست اسکیت ایجاد کرد و چندباری ستایش را امتحانی آنجا بردیم و پس از علاقهمند شدن، برایش کفش خریدیم و از همانجا فعالیت رسمیاش شروع شد.
چند سالی مقدماتی کار کرد و کمکم مرحله سرعت را ادامه داد. سپس وارد تیم شد و با شرکت در مسابقات منطقهای، استانی و کشوری راهش را ادامه داد.» ستایش هم صحبتهای مادرش را اینطور تکمیل میکند: «بعد از شرکت در یک مسابقه کشوری که در بابلسر برگزار شد، با استاد «محمدرضا شیخ جعفری» آشنا شدم و بعد از آن زمان در تیم او حضور پیدا کردم. بعد اسکیت سرعت کار کردم بهطور حرفهای مقامهای کشوری گرفتم. از فروردین ماه سال ۹۸ نیز واردهاکی شدم. در دی ماه نیز پس از شرکت در سنجش انتخابی قطعی تیمملی به ترکیب اصلی رسیدم. اکنون در حال آمادهسازی برای شرکت در مسابقات آسیایی چین هستیم که شهریور ماه ۱۴۰۰ برگزار خواهدشد.»
- استعدادیابی از خانه
وقتی ستایش سه چهار ساله بوده، پدر و مادرش استعدادش را کشف و بعد از دیدن علاقه دخترشان او را در این مسیر هدایت کردهاند. «مرتضی عنبری» پدر ستایش معتقد است: «انگیزه اصلی ما علاقه ستایش به این رشته بود. او با اشتیاق زیادی که به ورزش نشان و راهش را ادامه داد تا مقام استانی و کشوری هم پیش رفت. ما هم در حد توان همراهیاش کردیم و او را از شرق تهران به غرب میبردیم و حتی تا ساعات پایانی شب تمرین میکرد و برمیگشتیم. تا نیمههای شب در هفته مشغول تمرین بود.
این رفت و آمدها به هم ریختن نظم خانه خستهمان میکرد اما وقتی شوق دخترمان را میدیدیم، خستگی از تنمان بیرون میرفت. همه را به جان خریدیم تا موفقیت دخترمان را ببینیم. البته همه خانوادههای همین شرایط را متحمل میشوند. من هم آرزوی موفقیت برای دخترم و تیمملی نوجوانان و جوانان را دارم.» او میافزاید: «به پدر و مادرها توصیه میکنم، دخترها را جدی بگیرند به علاقهمندیهایشان احترام بگذارند و آنها را حمایت کنند. چون راه موفقیت برای دختران هم باز است این دختران نسل آینده و مادرانی هستند که کشورمان را میسازند و باید بهترینها را داشته باشند.» مادر ستایش هم در ادامه صحبتهای همسرش میگوید: «به نظر من نخستین میدان شناسایی استعدادهای ورزشی بچهها در منزل و از دل خانه است و پدر و مادرها در سنین کودکی میتوانند استعداد فرزندشان را بیابند و آن را پرورشدهند.» ستایش هم معتقد است: «پدر و مادرم به من انگیزه دادند و با حمایتهای آنها توانستهام به این مرحله برسم.»
- در خانه ورزش کنیم
ستایش از هر فرصت برای تمرین استفاده میکند اما نه در هر جایی. او میگوید: «از فضای خانه هم برای تمرین استفاده میکنم. با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیل بودن برخی از مجموعهها، تمرینات بدنسازی و افزایش مقاومت بدن را در اتاقم انجام میدهم. به کمک وزنه، دمبل و کش مخصوص بدنسازی تمرین دارم و حتی از فضای پارکینگ هم برای کار با چوب و توپ استفاده میکنم.» او میافزاید: «در شرق تهران امکانات ویژههاکی سالنی خیلی کم است. سالنهای موجود هم دروازه مخصوصهاکی ندارند.
از طرفی ما در هر جایی مثلاً روی آسفالت نمیتوانیم از اسکیت استفاده کنیم چون چرخ آن خراب میشود و بسیار هزینهبر است. اکنون هزینهها را خودمان تأمین میکنیم اما امیدوارم حداقل بخشی از هزینه وسایل را هنگام حضور در تیمملی در اختیارمان قرار دهند تا خانوادهها کمتر متحمل هزینه شوند. حتی با توجه به طولانی بودن مسیر، بهتر است برای رشتههای اسکیتهاکی نیز مراکزی در شرق تهران ایجاد کنند.»
او درباره وسایل ورزشی بوستانها نیز میگوید: «این دستگاهها موجب تشویق مردم به ورزش میشود و برای افرادی که شرایط حضور در باشگاهها را ندارند، یک فرصت خوب است که برای حفظ سلامتی جسم و روح از این امکانات استفاده کنند. اینک در ایام کرونایی هم نباید از ورزش غافل شد. افراد میتوانند در خانه نیز ورزش کنند.» او تأکید میکند: «وقتی در پارکها بچهها را درحال اسکیت بازی میبینم، خوشحال میشوم و دلم میخواهد به آنها بگویم هدفمند بازی کنند و اسکیت در پارک را جدی بگیرند، از همینجا میتوان به مراحل بالاتر رسید.»
- تلاش همزمان در درس و ورزش
ستایس در پایه نهم مدرسه «راه دانش» درس میخواند و هم نمره درسش بیست است و هم ورزشاش. مادر او میگوید: «ستایش جزو نفرات برتر تیزهوشان شده است. او تفریح و مهمانی را به خودش محدود کرده و مدتها خواب منظم و استراحت کافی نداشته اما تلاش کرده تا هم در زمینه تحصیل هم ورزش موفق شود. ورزش ستایش زمانبر است و خیلی وقت خانوادهمان را میگیرد اما با او همراهی میکنیم و برنامههایمان را متناسب با فعالیتهای ورزشی ستایش میچینیم.
روزی که او برای تیمملی انتخاب شد از خوشحالی اشک شوق میریختم و از اینکه میدیدم دخترم نتیجه تلاشهایش را گرفته خوشحال بودم.» ستایش هم دراینباره میگوید: «پوشیدن پیراهن تیمملی حس خوبی دارد و چون این نخستین تیمملی نوجوانان و جوانان دختر کشور است که توانستم جزو نفرات اول آن باشم، خوشحالم. به دست آوردن این پیراهن برایم حس خوبی دارد.»
او ادامه میدهد: «وقتی اسکیتپوشان را در بوستانی میبینم، دلم میخواهد دستشان را بگیرم و به آنها کمک کنم.» این قهرمان اسکیتهاکی در افق پیشرویش، ادامه تحصیل در رشته پزشکی را مد نظر قرار داده و میخواهد راهش را در رشته تجربی ادامه دهد. او میگوید: «تحصیل در رشتههای پزشکی را مد نظر دارم و میخواهم پزشک شوم. هاکی را هم حتماً ادامه میدهم.» او میافزاید: «سرعت، قدرت، دقت و داشتن روحیه تیمی از مؤلفههای مهم در این ورزش گروهی است.»
- آشنایی با چند اصطلاحهاکی
گلی= دروازهبان حاکی
آفنسر= بازیکن پست حمله
دیفنسر = بازیکن پست دفاع
سنتر= پاسکاری و بازکننده بازی
- ستایش عنبری
تولد: ۶ آذر سال ۱۳۸۴
ساکن محله: نیرو هوایی
ویژگی: عضو تیمملیهاکی دختران نوجوان و جوانان ایران و قهرمان اسکیت کشور، دارنده مدال مقام دوم جایزه بزرگ اسکیت سرعت سال ۱۳۹۲، مقام اول اسکیت سرعت تهران سال ۱۳۹۳، مقام اول اسکیت سرعت استانی سال ۱۳۹۴، مقام اول دستههای آزاد نونهالانهاکی سال ۱۳۹۶ و مقام اول جوانانهاکی کشور سال ۱۳۹۸ و...