آموزش‌های مربوط به ساخت اسباب‌بازی برای کودکان‌کار اصلاً جنبه سرگرمی ندارد و یک جور مهارت‌آموزی جدی است. کار من جرقه زدن است. اینکه بچه‌ها تجربه کنند و بفهمند که می‌توانند. می‌خواهیم به این نتیجه برسند که حتی با امکانات کمی که دارند، می‌توانند کارهای بزرگ بکنند.
ما نمی‌خواهیم کل جمعیت را نجار بکنیم. قضیه این است که این جرقه در ذهن بچه بخورد که تجربه کند و بفهمد الان می‌تواند اسباب‌بازی‌اش را بسازد، فردا می‌تواند زندگی‌اش را بسازد. بچه‌ای که در کل زندگی‌اش سر چهارراه درخواست پول می‌کرده، با تجربه ساختن اسباب‌بازی برای خودش، می‌فهمد که می‌تواندکاری برای خودش انجام بدهد. بسیاری فکر می‌کنند بچه‌های کار و مناطق محروم از این کار استقبال نمی‌کنند و آنقدر مشکل دارند که این کارها خوشحالشان نمی‌کند. اما من اصلاً متوجه افسردگی در این بچه‌ها نشدم.
اتفاقاً بچه‌هایی هستند که جسارت زیادی دارند و شاید از من ۳۰ ساله بیشتر تجربه دارند. این کار هم چون فنی است، جسارت می‌خواهد و این بچه‌ها خیلی خوب کار می‌کنند. اصلاً وقتی با این بچه‌ها کار می‌کنیم، فضای پرشورتری داریم تا زمانی که با بچه‌های مهد سر و کار داریم.