همشهری آنلاین _ مریم باقرپور: برای مثال، بخش شمالی تهرانسر، شهرک «بازرگان»، میدان «کمال‌الملک» و «قباد» را در بر می‌گیرد. این محله در گذشته به‌ویژه در دوران سلطنت سلسله «قاجار» جزو شکارگاه‌های سلطنتی بوده است. البته وجود چشمه‌ای در اطراف بزرگراه «آزادگان»، محدوده شهرک «فاطمه‌الزهرا» (س)، سبب حضور مردم در آن شد.
اوایل قرن سیزدهم و در زمان سلطنت «احمد شاه قاجار» شخصی به نام «خلیل معنوی» درخواست خرید چشمه می‌دهد و با پرس‌وجو متوجه می‌شود که این چشمه به شخصی به نام «فرمانفرما» از نوادگان «ناصرالدین شاه» تعلق دارد، خلیل معنوی با پرداخت حدود ۱۳ هزار تومان آن چشمه را می‌خرد و با ساخت خانه‌هایی در اطراف آن و ساکن کردن چند خانواده از اهالی «همدان» و «تویسرکان»، آن ناحیه را تبدیل به روستایی به نام «سلیمان خانه» می‌کند.
او با پرداخت حقوق به ساکنان روستا از آنها می‌خواهد که بر روی زمین‌های اطراف، کشاورزی کنند و با این کار خود را مالک همه نواحی اطراف آن چشمه می‌کند.
پس از مدتی حدود سال ۱۳۳۱ هجری شمسی، شرکت تعاونی کارمندان «نفت» با هدف ساخت منازل مسکونی برای کارکنان شرکت نفت این ناحیه را انتخاب می‌کند و پس از مذاکره با خلیل معنوی، حدود یک میلیون‌مترمربع از زمین‌ها را خریداری و شروع به ساخت‌وساز می‌کند و نام این محدوده را تهرانسر می‌گذارد.