همچنین شرکت برق منطقه‌ای که بین سال‌های ۱۳۰۵ تا ۱۳۲۰ ساخته شده، از ابنیه و فضاهای تاریخی این منطقه است که معماری قابل توجهی دارد. مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهد منطقه ۱۳ در سال‌های اخیر به‌صورت پراکنده رشد کرده و بر این اساس، می‌توان از الگوی گسترش متمرکز درون بافتی (فشرده و عمودی) بهره‌گرفت که با در نظر گرفتن زیرساخت‌های مناسب می‌تواند از توسعه منطقه به‌صورت افقی پراکنده و نامتراکم جلوگیری کند و در نهایت منجر به گسترش بهینه و پایدار شهر شود.
بنابراین در صورت شناخت و بهره‌گیری صحیح از الگوها و ترکیب مناسب با معماری روز می‌توان به معماری پایدار و در عین حال با هویت در این بخش از شهر دست یافت. از این‌رو براساس ضوابط شهرسازی در زمینه پیاده‌راه‌سازی و مناسب‌سازی معابر، املاکی که تخریب و نوسازی می‌شوند با به کارگیری مصالح مشابه و هماهنگ با ملک‌های مجاور، نقش مهمی در منسجم کردن منظر خیابانی ایفا می‌کند و علامت مشخصی برای یک شهر یا شهرک را دارد.
از دیگر مزایای این حرکت افزایش ایمنی پیاده و بهبود خدمات در شهر است که تأثیر اجتماعی ایجاد پیاده‌راه‌ها در مجموع مثبت و سازنده است و باعث جذب تمام سنین و اقشار اجتماعی به صحنه شهر می‌شود و امکان فعالیت‌های متنوعی را در فضاهای عمومی شهری برای شهروندان فراهم می‌کند.
از نکات قابل توجه در برخی فعالیت‌های عمرانی که در بخش نوسازی صورت می‌گیرد، توجه به جنبه‌های مختلف اصول شهرسازی است که کوتاهی در انجام بهینه هرکدام از مراحل آن می‌تواند به ترکیب و یکدستی معماری معابر لطمه بزند.
از جمله، در عملیات نوسازی و در مرحله نازک‌کاری کارشناسان هر محدوده موظف هستند ضمن بازدید و صدور اخطاریه پیاده‌راه‌سازی در زمینه محوطه‌سازی زیر نظر معاونت فنی و عمران اقدام کنند که این امر یکی از عناصر قالب در این منطقه است. موقعیت جغرافیایی این منطقه به گونه‌ای است که در منتهی الیه بخش شرقی تهران واقع شده و حدود ۱۲۸۳ هکتار مساحت دارد و از این میزان حدود ۹۳۰ هکتار عناصر غالب بر بافت شهری و مابقی اراضی نظامی، صنایع، حریم و... است.
از ۴ ناحیه این منطقه، ناحیه یک بافت و کالبدی عمدتاً فرسوده و قدیمی دارد و قدمت آن به دوره‌های پهلوی اول و دوم برمی‌گردد. همچنین نواحی ۲ و ۳ عمدتاً املاک مسکونی، اداری و تجاری و گذرهای عریض و بافتی نو دارد و محدوده ناحیه ۴ هم نقش غیرمسکونی و عمدتاً به کاربری‌های کارگاهی و صنعتی اختصاص یافته است.