گاهی اوقات همه ما دنبال جای دنجی هستیم تا با خودمان خلوت کنیم؛ جایی که از مشغله‌های‌کاری و زندگی فارغ شویم و کمی فکر کنیم. به‌طور معمول، این شرایط زمانی پیش می‌آید که دل‌مان از زمین و زمان گرفته و دوست داریم با کسی درددل کنیم. کسی که به حرف‌های‌مان گوش کند و آرام بگیریم. بیشتر ساکنان منطقه ۱۷ در چنین شرایطی به بوستان ابوذر می‌روند که نگین‌های درخشانی در دل خود جای داده است. جایی که مزار ۵ جوان عاشق در آن قرار دارد؛ جوان‌هایی که جان شیرین خود را سال‌ها قبل به خاطر ما، دین و کشور فدا کرده و حتی اسم و نشان آنها معلوم نیست.
خیلی‌ها دل‌شان اینجاگیر کرده و هر روز حتی برای چنددقیقه هم شده به مزار شهدای گمنام بوستان ابوذر می‌روند. پیکر پاک این شهیدان ۶ سال پیش در محوطه بوستان ابوذر دفن شده و اینجا نه تنها میعادگاه اهالی، بلکه پاتوق همیشگی یک‌صد خانواده چشم‌انتظار منطقه ۱۷ است که هنوز خبری از پیکر فرزندان‌شان نیست. پس هر وقت دل‌تان گرفت سری به این مزار عاشقان بزنید و در کنار خلوت کردن با پروردگار و شهدا، نایب‌الزیاره خانواده آنها باشید که فقط به عکس و خاطرات‌شان دل خوش کرده و نمی‌دانند فرزندان‌شان کجا آرمیده‌اند.
در مزار شهدای گمنام بوستان ابوذر، شهید ۱۹ ساله‌ای دفن شده که سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر یکبه شهادت رسیده است. مزارشهید ۲۴ ساله‌ای در کنارش قرار دارد که سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۲ و کنار او مزار شهید ۱۷ ساله‌ای هست که همان سال در عملیات خیبر به شهادت رسیده است. چهارمین شهید هم سال ۱۳۶۵ در ۲۱ سالگی و در عملیات کربلای ۴ به شهادت رسیده و مزار بعدی متعلق به شهید ۲۱ ساله‌ای است که سال ۱۳۶۱ در عملیات محرم آسمانی شد.