این بافت‌ها با مشکلاتی روبه‌رو هستند که اگر به آنها رسیدگی نشود، به مرور بحرانی شده و تاجایی پیش می‌روند که عملاً لاینحل به نظر می‌آیند. وضعیتی که تا حدودی گریبانگیر محله شمیران‌نو شده است. پایش‌ها نشان داده در این محله ۴ معضل عمده وجود دارد که نه تنها مانع نوسازی و ساماندهی محله شده است که روز به‌روز آسیب‌های اجتماعی و کالبدی جدی‌تری را بازتولید می‌کند. معضل ثبتی حقوقی و قولنامه‌ای بودن بیش از 70درصد املاک در شمیران‌نو، خرید و فروش موادمخدر و حضور معتادان متجاهر، محصور شدن محله توسط دیواره پادگان کوهک و ضعف در توانمندی‌ها و مهارت‌های شهروندی موانع اصلی پیش روی نوسازی این محله محسوب می‌شود.
این میان ریشه‌های معضل ثبتی حقوقی و قولنامه‌ای بودن املاک شمیران نو، به اصلاحات ارضی در دوره پهلوی و گسترش شهر تهران بازمی‌گردد که زمین‌های این ناحیه از اختیار خانزادگان خارج و به دولتی‌ها واگذار شده‌است. با گسترش شهر تهران این زمین‌ها از دولتی‌ها خریداری و بدون تأمین زیرساخت‌های ابتدایی شهری در اختیار مهاجران جویای کار قرار گرفته‌است. این مسئله پس از گذشت نیم قرن حالتی بسیار غامض به خود گرفته است چراکه زمین‌ها بارها به‌صورت قولنامه‌ای خرید و فروش شده و اکثراً ایادی مشخصی ندارند و مالکان اولیه یا وراث آنها حضور دارند، در نتیجه قانون «تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان‌های فاقد سند رسمی» شامل غالب زمین‌های این محله نمی‌شود.
همچنین ورود گسترده مهاجران فاقد مهارت و توانایی زندگی شهری به تهران به تبعات اجتماعی و شکل‌گیری گروه جدیدی به نام «معتاد متجاهر» منجر شده است. این گروه به دلایلی در محله شمیران‌نو به‌صورت گسترده‌ای پراکنده شده‌اند.
این امردر کنار قولنامه‌ای بودن سبب شده که قیمت زمین از سایر نقاط تهران پایین‌تر باشد. از طرف دیگر محصور شدن محله توسط دیواره پادگان کوهک که در بخش شمالی محله کشیده شده، منجر به نبود روشنایی و نورپردازی مناسب، نبود دید ناظر، عرض بسیار کم که در برخی نقاط از محدوده را به مکانی آسیب‌زا و فضایی بی‌دفاع بدل کرده است. درکنار این‌ها پیش شرط هرگونه نوسازی و توسعه، وجود نوعی اراده و آگاهی در توسعه یافتن است. این اراده و آگاهی را می‌توان از طریق آموزش شهروندی، مهارت‌های زندگی شخصی و اجتماعی، آموزش مهارت‌های شغلی وکاری و مواردی از این قبیل ایجاد کرد و پروراند. به بیان دیگر تا زمانی که پیش شرط‌های اساسی نوسازی و توسعه در بافت‌های شهری ـ از جمله آگاهی افراد از حقوق و وظایف خود نسبت به شهر، توانایی برقراری ارتباط با همسایگان و... مهیا نشود، امکان نوسازی و توسعه را دور از دسترس می‌کند.