ابوذر چهل امیرانی/ خبرنگار : با اینکه عنوان می‌شود نه تنها مشکلی در تولید مرغ وجود ندارد، بلکه تولید آن نسبت به سال گذشته افزایش پیدا کرده است، هنوز هم می‌توان هم‌محله‌ای‌ها را هر روز مقابل واحدهای توزیع مواد پروتئینی و فروشگاه‌ها دید که ساعت‌ها منتظر دریافت دو مرغ با نرخ دولتی در صف ایستاده‌اند.اگرچه جمعیت صف‌ها نسبت به شب‌عید تا حدودی کاهش پیدا کرده، اما دیدن این صحنه‌ها همچنان خوشایند نیست.
اما موضوعی که در این بین حائز اهمیت است و نباید به سادگی از کنار آن گذشت، نظارت کم بر نحوه توزیع و فروش محصولات پروتئینی است. بسیاری از ساکنان مناطق جنوبی پایتخت عنوان می‌کنند که برخی مغازه‌دارها و فروشگاه‌ها، سهمیه دریافتی خود را صبح‌ها به‌طور کامل توزیع نمی‌کنند و بعدازظهر، همین محصول را با قیمت‌های بالاتر عرضه می‌کنند.
بررسی‌های میدانی، بر ادعای شهروندان صحه می‌گذارد و جالب اینکه هر مغازه‌داری به دلخواه قیمت متفاوتی بین۳۱تا۳۶هزارتومان برای هرکیلوگرم مرغ تعیین کرده بود در صورتی که نرخ مصوب اعلامی در روزهای بررسی موضوع، بین۲۳هزارو۹۰۰تا۲۴هزارو۹۰۰تومان بود. در اینجا سؤالاتی به ذهن می‌آید که لازم است مسئولان به آن پاسخ دهند. اول اینکه آیا مرغ دونرخی شده که قیمت آن صبح و بعدازظهر متفاوت است یا خیر.
پرسش بعدی این است که اگر قیمت مرغ تثبیت و اعلام شده، چرا نظارت بر قیمت‌ها وجود ندارد و هر مغازه‌داری نرخ متفاوتی برای فروش آزاد اعلام می‌کند. اگر چنین است و مغازه‌دارها از بازار آزادمرغ تهیه می‌کنند و مجبور به عرضه آن با قیمت بالاتر هستند، چرا قیمت آزاد این محصول اعلام نشده تا از شائبه‌ها جلوگیری کند. درصورت تهیه مرغ از بازارآزاد نیز بالاخره باید نرخی برای آن تعیین شود تا هر کسی قیمت دلخواه برای این محصول پروتئینی پرمصرف تعیین نکند.
تداوم دو نرخی بودن یک کالا بر هیجان خرید افزوده و از سوی دیگر، واهمه از افزایش قیمت‌ها باعث شده تا برخی هر روز در این صف‌ها ایستاده و مرغ را در یخچال خانه‌ها ذخیره کنند، ولی در بین آنها کسانی هم وجود دارند که چاره‌ای جز ایستادن در صف، آن هم در شرایط کرونایی ندارند. تعداد اینها در جنوب تهران کم نیست؛ اشخاصی که صرفه‌جویی چندهزارتومانی از خرید۲مرغ با قیمت مصوب، برایشان مهم است. فعلاً ساکنان جنوب شهر مجبورند صبح‌ها در صف بایستند و عصرها از مغازه‌ای به مغازه دیگر بروند تا مرغ را با قیمت کمتری بخرند.