محمدتقی عرفاتی از شمیرانی قدیمی می‌گوید: «تیله بازی، هفت سنگ، الک دولک و یک قل دوقل از بازی‌های قدیمی است. این بازی‌ها تا قبل از اینکه سر و کله فوتبال پیدا شود، طرفدار داشت. بعد از آن کم‌کم از رونق افتاد تا اینکه فراموش شد و فقط ما، پا به سن گذاشته‌ها از آن خاطره داریم.» یکی از آن بازی‌های محلی شمیران به گفته معتمدان محل، بازی «توپ اره اره» بود که در باغ‌ها و زمین‌های پهناور شمیران انجام می‌شد. بازیکنان به ۲ گروه تقسیم می‌شدند. داور، توپ ماهوتی را بالا می‌انداخت و با چوب به طرف گروه اول پرتاب می‌کرد. هریک از اعضای گروه که توپ را می‌گرفت، گروه برنده بود. اما اگر کسی از اعضا نمی‌توانست توپ را بگیرد، گروه بازنده بود و باید افراد گروه رقیب را کول می‌گرفتند و به زمین مقابل می‌بردند. سیخک میخک هم بازی دیگری بود.
برای انجام این بازی ۲ گروه ۵ نفره لازم بود. نفر اول به دیوار تکیه می‌داد و دستانش را جلو کمر قلاب می‌کرد. نفر دوم سرش را در قلاب دستان او می‌گذاشت و خم می‌شد. نفر سوم و چهارم و پنجم هم کمر نفر جلویی را می‌گرفتند و خم می‌شدند. ۵ نفر گروه دوم با اشاره داور روی سطح صاف ایجاد شده از کمر افراد گروه اول می‌پریدند. داور تا ۲۰ می‌شمرد. اگر گروه اول تاب می‌آورد، برنده بود. اما اگر هریک از اعضای گروه اول می‌نشست یا زانویش خم می‌شد گروه بازنده بود و باید به گروه مقابل کولی می‌داد.
تق تقک نام یکی دیگر از بازی‌های قدیمی است. این بازی به ۲ گروه ۳ نفره نیاز داشت. نفر اول گروه کنار اوستا روی زمین می‌نشست. اوستا جلو نفر اول ۲ سنگ را روی هم گذاشته بود. بازی با بستن چشم نفر اول توسط اوستا شروع می‌شد. یکی از اعضای گروه اول به آهستگی جلو می‌آمد و سنگ رویی را برمی‌داشت و تق تق به سنگ زیرین می‌زد و آرام سرجایش برمی‌گشت. نفری که چشمش بسته بود باید اسم او را حدس می‌زد. اگر درست گفته بود، برنده بود و بازی ادامه داشت. اگر نادرست حدس زده بود، کل اعضای گروه بازنده باید برنده‌ها را کولی می‌داد.