به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، بسیاری از ناراستایی‌های بدنی در صورتی که علت اسکلتی نداشته باشند بر اثر تکرار عادت‌های نادرست حرکتی به وجود می‌آیند و سنین زیر بلوغ از این جهت حائز اهمیت است که بسیاری از مهارت‌های مورد نیاز زندگی روزمره مثل ایستادن، راه رفتن، دویدن و... در این سنین آموخته می‌شوند.
بر اساس این مطلب که از سوی محمد خرمی مقدم، کارشناسی ارشد حرکات اصلاحی تهیه شده و در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: اگر مهارت‌های بنیادی پایه به درستی آموزش داده نشوند، می‌توانند باعث به وجود آمدن عادت‌های حرکتی نادرست شوند و تکرار این عادت‌های حرکتی نادرست موجب به وجود آمدن یک سازگاری بد در سیستم عصبی-عضلانی-اسکلتی شده و به مرور زمان راستای بدنی را از حالت مطلوب خارج می‌کند.
برای پیشگیری از تثبیت الگوهای حرکتی نادرست در قشر حرکتی مغز باید پیش از بلوغ به فکر اصلاح آنها بود، به این دلیل که اگر زمانی الگوهای حرکتی نادرست خودکار شوند، تغییر آنها زمان بسیار بیشتری را می‌طلبد و از سوی دیگر ارزیابی بدن انسان و پس از آن تمرینات اصلاحی با کمترین پوشش انجام می‌شود.
پس از سنین بلوغ، بعضی از افراد به ویژه دخترها به دلیل خجالتی بودن کمتر حاضر به ارزیابی بدنی و شرکت در تمرینات اصلاحی می‌شوند، بدین ترتیب چون اطلاعات درستی از سیستم حرکتی خود ندارند، احتمال اینکه الگوهای نادرست را فرا گیرند بیشتر شده و در سنین بالاتر اصلاح این الگوها سخت‌تر می‌شود.
مورد آخر نیز اینکه پس از به وجود آمدن ناراستایی در بدن برخی از عضلات بیش فعال شده و پس از مدتی اصطلاحا سفت می‌شوند، این عضلات برای اینکه به طور مناسبی فعالیت کرده باید خاصیت اولیه خود را بازیابی کنند که این کار معمولا با رهاسازی نورومایوفاشیال انجام می‌شود و تکنیک‌های رهاسازی معمولا توسط مربی حرکات اصلاحی انجام می‌گیرد.
از آنجا که وزن فرد در برخی از تکنیک‌ها عاملی محدود کننده است، هرچه فرد سبک‌تر باشد انجام تکنیک‌های رهاسازی توسط مربی آسان‌تر می‌شود، بنابراین از آنجا که با گذر از دوران بلوغ وزن افراد نسبت به دوران پیش از آن افزایش می‌یابد، این احتمال وجود دارد که مربی را از انجام برخی از تکنیک‌های رهاسازی بازدارد، بنابراین بهترین زمان برای تشخیص ناراستایی‌های بدنی و الگوهای حرکتی نادرست پیش از بلوغ بوده که این سن برای دختران هشت تا ۱۰ سالگی و برای پسران ۱۰-۱۲ سالگی است.